Waarom verslaving wordt beschouwd als een chronische hersenziekte
Verslaving is een chronische hersenziekte die meer gaat over de neurologie van de hersenen dan de uiterlijke manifestaties van gedragsproblemen en slechte keuzes, volgens een groep professionals in de verslavingsgeneeskunde.
In april 2011 bracht de American Society of Addiction Medicine (ASAM) haar nieuwe definitie van verslaving uit, die voor het eerst verslaving uitbreidt naar andere vormen van gedrag dan problematisch middelenmisbruik. Een groep van 80 verslavingsdeskundigen werkte vier jaar om tot de nieuwe definitie van verslaving te komen en concludeerde dat verslaving gaat over de onderliggende neurologie van de hersenen - niet over uiterlijk gedrag.
Verslaving verandert het beloningssysteem van je hersenen
Verslaving beïnvloedt de beloning, motivatie, herinnering en gerelateerde schakelingen van je hersenen in die mate dat je motivaties worden veranderd, zodat je verslavende gedrag een gezond, zelfzorggedrag vervangt.
Het beloningssysteem van de hersenen is ook zodanig veranderd dat de herinnering aan eerdere beloningen - of het nu om eten, seks of drugs gaat - een biologische en gedragsmatige reactie kan uitlokken om weer deel te nemen aan het verslavende gedrag, ondanks negatieve consequenties en soms ook al vind je niet langer plezier in de activiteit.
Impulsbesturing is ook veranderd
Verslaving beïnvloedt ook de frontale cortex van je hersenen op zo'n manier dat je je impulsbeheersing en beoordelingsvermogen verandert. Dit resulteert in het "pathologische streven naar beloningen", zegt ASAM wanneer verslaafden terugkeren naar hun verslavende gedrag om zich 'normaal' te voelen.
De frontale cortex is betrokken bij het remmen van de impulsiviteit en het vertragen van bevrediging. Omdat dit deel van de hersenen zich blijft ontwikkelen tot een jonge volwassenheid, geloven de ASAM-experts dat dit de reden is waarom vroegtijdige blootstelling aan stoffen is gekoppeld aan de latere ontwikkeling van verslaving..
Kenmerken van verslaving
Volgens de ASAM-definitie wordt verslaving gekenmerkt door:
- Onvermogen om consequent te onthouden
- Bijzondere waardevermindering bij gedragscontrole
- Verlangen naar of toegenomen "honger" naar drugs of belonende ervaringen
- Verminderde herkenning van problemen met uw gedrag en relaties
- Een disfunctionele emotionele reactie
Andere kenmerken van verslavend gedrag
Deze aandoeningen zijn ook vaak aanwezig bij verslaving:
- Hunkeren en verslavend gedrag worden veroorzaakt door externe signalen
- Een risico van terugval, zelfs na lange perioden van onthouding
- Weerstand tegen verandering ondanks toenemende problemen
Slechte controle en beoordelingsproblemen
ASAM zegt dat gedragsuitingen en complicaties van verslaving, als gevolg van verminderde controle, kunnen omvatten:
- Bezig met meer verslavend gedrag dan je van plan was
- Verhoogde tijdverlies van werk of school
- Vervolg van het gebruik van de stof ondanks fysieke of psychologische gevolgen
- Versmallen van je verslavende gedragsrepertoire; u drinkt bijvoorbeeld slechts één merk van een bepaald type alcohol
- Gebrek aan bereidheid om hulp te krijgen, ondanks het toegeven van een probleem
Verslaving kan Cognitieve veranderingen veroorzaken
Cognitieve veranderingen in verslaving kunnen zijn:
- Preoccupatie met de substantie of verslavend gedrag
- Een veranderd gevoel van de voor- en nadelen van verslavend gedrag
- Een onjuiste overtuiging dat uw problemen geen voorspelbare gevolgen van verslaving zijn
Verslaving kan emotionele veranderingen veroorzaken
ASAM is van mening dat emotionele veranderingen in verslaving kunnen bestaan uit:
- Verhoogde angst, dysforie en emotionele pijn
- Situaties lijken meer stressvol dan ze in werkelijkheid zijn
- Moeilijkheden om gevoelens te identificeren en uit te drukken
De reden voor een nieuwe definitie van verslaving
In het verleden was de diagnose van verslaving gericht op uiterlijke manifestaties van iemands gedrag, die kunnen worden waargenomen en bevestigd door gestandaardiseerde vragenlijsten. De nieuwe definitie van verslaving concentreert zich in plaats daarvan op wat er zich in jou afspeelt, in je brein.
De experts van ASAM hopen dat hun nieuwe definitie leidt tot een beter begrip van het ziekteproces, waarvan ze zeggen dat het biologisch, psychologisch, sociaal en spiritueel is in zijn manifestatie. Verslaving kan zich uiten in vele vormen van gedrag die verder gaan dan middelenmisbruik.
De implicaties voor de behandeling
Traditioneel hebben mensen met verslavingen een behandeling voor een bepaalde stof of gedrag gezocht en gekregen. Dit heeft er soms toe geleid dat de persoon de ene verslaving heeft vervangen door de andere - wat ASAM het 'pathologische streven naar beloningen' noemt, omdat de onderliggende oorzaak niet werd behandeld.
ASAM suggereert dat een uitgebreide verslavingsbehandeling gericht moet zijn op alle actieve en potentiële stoffen en gedragingen die verslavend zouden kunnen zijn. ASAM wees er zorgvuldig op dat het feit dat verslaving een primaire, chronische hersenziekte is, verslaafden niet vrijwaart van verantwoordelijkheid nemen voor hun gedrag.
Net zoals mensen met een hartaandoening of diabetes zelfverantwoordelijk moeten zijn voor het omgaan met hun ziekte, moet je, als je verslaafd bent, ook de nodige stappen ondernemen om je kans op een terugval te minimaliseren, zei ASAM..
