Allergische reacties op de camping

De meeste mensen hebben prachtige herinneringen aan het doorbrengen van zomerdagen op de camping. Kamperen is een Amerikaanse traditie, of het nu in de bergen, op het strand, in de woestijn of zelfs in de achtertuin is. Vrijwel elke activiteit in de buitenlucht waarbij je de nacht doorbrengt in een tent, oplegger of camper of gewoon onder de sterren in een slaapzak, telt als kamperen. Outdooractiviteiten zoals wandelen, zwemmen en gewoon rond het kampvuur zitten, maken kamperen echt heel bijzonder. Helaas moeten mensen met allergieën extra voorzorgsmaatregelen nemen tijdens het kamperen, omdat veel activiteiten allergiesymptomen kunnen verergeren.

Mosquito Allergy

Wat is een kampeertocht zonder muggen? Vrijwel elke buitenactiviteit op een zomeravond is het geroezemoes van een zwerm muggen, op zoek naar een goede maaltijd. Hoewel de meeste mensen erg geïrriteerd zijn, kunnen sommige mensen allergische reacties ervaren als gevolg van muggenbeten. Lokale reacties met zwelling, roodheid en jeuk komen het meest voor; zeldzame reacties kunnen bestaan ​​uit all-over netelroos, moeite met ademhalen en zelfs anafylaxie. Maatregelen om muggenbeten te beheersen (zoals het dragen van shirts en broeken met lange mouwen en het gebruik van insectenwerend middel) en een antihistaminicum nemen voordat ze worden gebeten, kunnen de symptomen van muggenallergie helpen verminderen.

Poison Oak, Poison Ivy en Poison Sumac

Er gaat niets boven een goede wandeling in de bossen in de vroege ochtend tijdens een kampeertocht. Het contact met een driekoppige vriend kan echter tot een ellendige dag leiden. Velen van ons zijn op een of ander moment in contact gekomen met poison ivy, gif eik of vergif sumac - natuurlijk is er een kans dat we ons niet herinneren wanneer we daadwerkelijk in contact kwamen met deze planten, maar we zullen zeker niet vergeten de jeukende uitslag die het gevolg was.
Planten van de Toxicodendron familie zijn de meest voorkomende oorzaak van allergische contact dermatitis en omvatten poison ivy, gif eik en gif sumak. In contact komen met deze planten resulteert in de afzetting van oliën van de bladeren op de huid, wat kan leiden tot een jeukende uitslag bestaande uit een lineaire of streepachtige groep blaren of stoten. Preventie omvat het vermijden van deze planten, het onmiddellijk wassen van het blootgestelde gebied met water en zeep en als de huiduitslag nog steeds optreedt, het behandelen van het gebied met lokale corticosteroïdencrèmes.

Allergische uitslag van zwemmen

Een goed ouderwets zwemgat kan het best bewaarde geheim van een goede camping zijn. Een paar uur na blootstelling aan water kan echter een onverwachte verrassing optreden. Zwemmen in een zoetwatermeer of in de oceaan kan leiden tot jeukende huiduitslag. Zwemmer jeuk ontstaat wanneer mensen zwemmen in water verontreinigd met parasieten. Over het algemeen komt zwemmer jeuk voor in zoet water, waar watervogels en slakken waarschijnlijk zullen leven. Deze dieren dienen als dragers voor de parasiet, hoewel wanneer deze parasiet de menselijke huid binnendringt, deze een irriterende allergische uitslag veroorzaakt wanneer deze sterft. De behandeling omvat lokale corticosteroïden en orale antihistaminica.
De uitbarsting van Seabather is een ander type allergische uitslag dat optreedt na het zwemmen in de oceaan en wordt blootgesteld aan kwallenlarven. Deze larven raken gevangen tussen de huid van een persoon en zijn badpak, wat resulteert in een jeukende huiduitslag op plekken bedekt met kleding. Deze symptomen beginnen meestal als de persoon nog steeds zwemt, maar kan ook uren later optreden. Het wrijven van de huid maakt de symptomen vaak erger, omdat de larven gifstoffen afgeven als gevolg van druk of wrijving. De behandeling omvat ook lokale corticosteroïden en orale antihistaminica.

Zonnebrand allergieën

De groeiende bezorgdheid over huidbeschadiging en huidkanker heeft ertoe geleid dat de meeste mensen zonnebrandcrème gebruiken voordat ze een dag op het strand doorbrengen. Dit toegenomen gebruik van zonnefilters heeft geleid tot de ontwikkeling van allergische reacties op de chemicaliën die worden gevonden in zonnebrandmiddelen. De meeste van deze allergische reacties zijn te wijten aan contactdermatitis, die binnen enkele uren na toepassing van zonnebrand op de huid optreedt. Deze reactie kan overal plaatsvinden waar de stof op het lichaam wordt aangebracht, hoewel het meestal voorkomt op plaatsen in het lichaam met de meeste blootstelling aan de zon. Preventie omvat het gebruik van een soort zonnebrandcrème waartegen een persoon niet allergisch is, of het gebruik van een hypoallergeen barrière sunblock (zoals zinkoxide of titaandioxide). Topische corticosteroïdencrèmes zijn nuttig voor de behandeling van huiduitslag veroorzaakt door allergie voor zonnebrand.

Barbeque Allergy

Iedereen houdt van een barbecue na een lange dag op de camping. Bepaalde houtsoorten (zoals mesquite, eiken, ceder en hickory) worden verbrand, de rook geeft smaak aan het gebarbequeerde vlees. Hout wordt verkregen van bomen die stuifmeel produceren, waarvoor veel mensen met seizoensgebonden allergieën allergisch zijn. Het allergeen in het stuifmeel is ook aanwezig in het hout van de boom; deze allergenen overleven de verbranding en blijven in rook als het hout is verbrand. Daarom is het mogelijk om allergisch te zijn voor de rook en voor voedsel dat met de rook wordt gebarbequed. Voorkom dit probleem door te proberen directe blootstelling aan rook en voedsel te voorkomen via een brandstofbron zoals propaan of butaan.

Allergieën voor insectensteken

Wat zou kamperen zijn zonder de vervelende gele jassen of honingbijen die rond de camping krioelen? Helaas krijgen mensen vaak last van insectensteken in de zomer en allergische reacties op deze steken kunnen zeer gevaarlijk zijn. Voorkom insectensteken door niet te kijken of ruiken als een bloem, vermijden dat je blootsvoets loopt (vooral door gras of klaver), niet drinkt uit blikjes frisdrank of andere zoete dranken (gele jassen houden ervan om in deze blikjes te kruipen) en afval op te ruimen en overgebleven voedsel zo snel mogelijk na het eten. Behandel lokale reacties met ijspakken en orale antihistaminica; ernstige allergische reacties vereisen het gebruik van injecteerbare adrenaline en het zoeken naar onmiddellijke medische zorg.