Diagnose van voedselallergieën met de hulp van uw arts

Om voedselallergieën te diagnosticeren, zal uw arts eerst met u praten over uw reacties op bepaalde voedingsmiddelen en vervolgens verschillende tests uitvoeren die informatie kunnen verschaffen over de reactie van uw lichaam op die voedingsmiddelen. Uiteindelijk zal ze al deze informatie gebruiken om je te diagnosticeren met voedselallergieën.
Naar schatting hebben minstens 15 miljoen mensen voedselallergieën, die iedereen kunnen treffen, van baby tot senior. In feite kan iemand in elk stadium van het leven een voedselallergie ontwikkelen.
Terwijl sommige allergieën kunnen worden ontgroeid, kunnen anderen dat niet. De acht meest voorkomende voedselallergenen, waaronder melk, tarwe, pinda's, boomnoten, schaaldieren, sojabonen, vis en eieren, vertegenwoordigen meer dan 90 procent van alle voedselallergieën. Maar vergis u niet: het is mogelijk om allergisch te zijn voor veel andere voedingsmiddelen. 

Diagnose van uw voedselallergieën

Voedselallergieën zijn nooit iets dat je kunt negeren, omdat ze levensbedreigend kunnen worden. U moet altijd de symptomen laten controleren door uw arts. Stel dat u uw tong voelt tintelen kort nadat u een paar aardbeien hebt gegeten, of uw kind krijgt netelroos na het eten van volkoren wafels elke dag voor het ontbijt - beide zijn potentiële symptomen van een allergische reactie op voedsel.
Hoewel voedselallergieverschijnselen kunnen variëren van relatief kleine problemen (zoals hoofdpijn, netelroos en loopneuzen) tot meer ernstige problemen (zoals ademhalingsmoeilijkheden), mag geen van deze worden genegeerd, omdat de tweede blootstelling aan het allergeen - en uw reactie op het kan veel erger zijn dan het eerste.
Daarom moet u, als u symptomen ervaart die voedselallergieën kunnen zijn, met uw arts of allergoloog praten. Afhankelijk van uw symptomen, zal uw arts bepalen wat de beste manier is om die mogelijke allergieën te diagnosticeren. Als u een voedselallergie heeft, kunt u zich concentreren op het verwijderen van dat voedsel uit uw dieet.
Er zijn veel hulpmiddelen en methoden die uw arts kan gebruiken om te bepalen welke voedingsmiddelen of stoffen uw allergische symptomen kunnen veroorzaken. Hieronder staan ​​de meest gebruikte methoden om voedselallergieën te identificeren.
1

Medische geschiedenis

Uw eerste bezoek aan de arts om uw allergiesymptomen te bespreken, begint waarschijnlijk met een lichamelijk onderzoek en een geschiedenis. Zowel het examen als uw medische voorgeschiedenis zullen aanwijzingen geven die uw arts kunnen helpen bepalen welk voedsel (indien aanwezig) uw reacties kan veroorzaken.
Uw arts kan u vragen wanneer uw symptomen zijn begonnen, welk soort voedsel u at rond de tijd dat ze begonnen en welke veranderingen u mogelijk heeft ervaren in uw huis, werk of schoolomgeving. Soms kan een gebeurtenis die een kleine verandering lijkt (zoals het wisselen van graanmerken) een aanwijzing zijn voor uw allergie, dus probeer niets over het hoofd te zien.
Voorafgaand aan de benoeming van uw arts, wilt u misschien ook overwegen om een ​​voedingsdagboek bij te houden om aan uw arts te laten zien. Dit dagboek moet het voedsel dat u eet, de keren dat u het eet, plus eventuele vermoedelijke symptomen, vermelden.
In bijna alle gevallen zal uw arts uw medische geschiedenis aanvullen met diagnostische testen. De geschiedenis kan allergisten helpen bij het opsporen van mogelijke allergenen waarop ze zich moeten concentreren, of kiezen welke testmethoden het meest geschikt zijn.
2

Prik testen

Een priktest (ook wel een krastest of een huidtest genoemd) wordt vaak gebruikt om een ​​aantal potentiële allergenen in één keer te testen. Ondanks de naam is dit geen pijnlijk onderzoek en kan het vrij snel veel informatie verschaffen.
Voor het uitvoeren van een reeks priktests gebruikt uw allergoloog de dunne huid van uw onderarm of uw rug. Een druppel van een oplossing die het voedselallergeen bevat, wordt op de arm geplaatst. De allergoloog krast de huid zodat een zeer minimale hoeveelheid van de oplossing net onder het oppervlak kan komen.
Als de test positief is, ontwikkel je een bijenkorf, of wheal, op het gebied van de prik of scratch. Een wheal is een verhoogde witte bult omgeven door een cirkel van jeukende huid.  
Alle priktests worden gedaan in het kantoor van uw arts, onder nauwlettend toezicht, voor het geval u een ernstige allergische reactie krijgt.
Priktests kunnen veel nuttige informatie bieden, maar soms roepen ze gewoon vragen op. Een niet doorslaggevende priktest wordt meestal gevolgd door een meer gevoelige test.
3

ELISA-tests

ELISA-tests (ELISA staat voor "enzyme-linked immunosorbent assay") zijn bloedonderzoeken. Uw allergoloog gebruikt ELISA-tests om te zoeken naar aanwijzingen voor een reactie van het immuunsysteem op een allergeen direct in uw bloed.
Om een ​​ELISA-test uit te voeren, zal uw arts een monster van uw bloed nemen. In het laboratorium wordt het bloed gemengd met een chemische stof die een kleurverandering veroorzaakt als uw immuunsysteem reageert op een specifiek allergeen, zoals pinda's.
Met een ELISA-test hoeft u nooit rechtstreeks aan het allergeen te worden blootgesteld, in plaats daarvan wordt uw bloed in het laboratorium blootgesteld.
Deze bloedonderzoeken zijn nauwkeurig en kunnen helpen in situaties waarin een huidtest niet wordt aanbevolen, bijvoorbeeld om te bepalen of een kind een ernstige allergie is ontgroeid.
Ze hebben echter een aantal nadelen: ze zijn duurder dan testen op huidprikken en ze nemen dagen of weken (in tegenstelling tot minuten) om resultaten te produceren. Uw arts kan u echter aanraden om ELISA-tests uit te voeren om een ​​juiste diagnose te stellen.
4

RAST-tests

De RAST of radioallergosorbent, test is een bloedtest die voor IgE-antilichamen test. Hoewel de meeste artsen zijn overgestapt op de nieuwere, nauwkeurigere ELISA-test, geven sommige nog steeds de voorkeur aan RAST-tests onder bepaalde omstandigheden.
Net als de ELISA-test kan de RAST-test worden gebruikt wanneer een huidtest moeilijk uitvoerbaar is (bijvoorbeeld bij een patiënt met ernstig eczeem of een andere huidaandoening) of wanneer het blootstellen van de patiënt aan een allergeen onnodig riskant kan zijn (bijvoorbeeld , in geval van vermoedelijke ernstige pinda-allergie).
Een positief testresultaat geeft aan dat het lichaam antilichamen tegen een allergeen heeft aangemaakt en is geprimed voor een reactie.
5

Eliminatie Dieet

Zoals je waarschijnlijk van de naam uitgaat, heb je door een eliminatiedieet mogelijk allergene voedingsmiddelen verwijderd en vervolgens opnieuw geïntroduceerd om te zien of je op hen reageert.
Een eliminatiedieet kan op verschillende manieren worden uitgevoerd, afhankelijk van de allergoloog die er toezicht op houdt.
Toch is het basisprincipe hetzelfde: je begint met een beperkt aantal voedingsmiddelen waarvan wordt aangenomen dat het onwaarschijnlijk is dat het een reactie veroorzaakt, en voegt dan geleidelijk andere voedingsmiddelen toe, één voor één, gedurende een periode van dagen of weken.
Hoewel het eliminatiedieet vervelend kan zijn, kan het een effectieve manier zijn om te bepalen welke stoffen problematisch zijn, vooral wanneer het testen van de huid niet overtuigend is. Het kan ook helpen bij het vaststellen van voedselintoleranties, wat problematische symptomen kan veroorzaken maar niet zal verschijnen bij een allergietest.
6

Oral Food Challenge

Bij een voedseluitdaging nemen patiënten verdachte allergenen op en worden gedurende een aantal uren waargenomen om te bepalen of ze een allergische reactie hebben.
Een orale voedseluitdaging is riskant en moet altijd onder strikt medisch toezicht worden uitgevoerd, maar het zal afdoend de aanwezigheid van een allergie aantonen. U mag nooit een orale voedseluitdaging proberen zonder uw arts te raadplegen, omdat u een ernstige allergische reactie zou kunnen hebben.
7

Een woord van heel goed

Het diagnosticeren van voedselallergieën kan een beetje lijken op het samenstellen van een puzzel: uw arts zal alle stukjes nodig hebben om een ​​juist beeld te krijgen, en u moet bijdragen door een nauwkeurig voedingsdagboek bij te houden (indien nodig) en deel te nemen aan het testen. Hoewel de diagnose snel kan zijn, kan het ook enige tijd duren.
Toch, als je eenmaal een juiste diagnose hebt en het problematische allergene voedsel hebt geëlimineerd, kun je je reacties stoppen en je gezondheid verbeteren.