Lumbale wervelkolom artritis Symptomen
Lumbale wervelkolomartritis treedt meestal op in de gewrichten die de wervelsegmenten, wervels genaamd, verbinden. Elke wervel is verbonden op drie plaatsen. Voor het ruggenmerg worden de wervels gescheiden door een kussenachtige wervelschijf. Achter het ruggenmerg zijn de wervels verbonden door twee kleine gewrichten die facetgewrichten worden genoemd. De facetgewrichten, samen met de spinale schijf, maken bewegingen van de wervelkolom mogelijk, inclusief voorwaarts buigen, zijwaarts draaien of de kromming van de rug.
Het meest voorkomende type artritis dat de wervelkolom beïnvloedt, is artrose, ook bekend als artritis bij slijtage. De ontwikkeling van artrose in de wervelkolom wordt specifiek spondylose genoemd.
Lumbale wervelkolomartritis wordt meestal gezien naast andere spinale aandoeningen. Onder hen:
- Disc-degeneratie is een term die wordt gebruikt om de achteruitgang van de facetgewrichten te beschrijven als gevolg van langdurige slijtage. De schade veroorzaakt door schijfdegeneratie maakt de ontwikkeling van artrose mogelijk.
- Spinale stenose is de vernauwing van de ruimten in de wervelkolom die wordt veroorzaakt door de begroeiing van het bot. Artrose is de primaire boosdoener, de aandoening kan zenuwen afknellen en stralingszenuwpijn veroorzaken.
symptomen
Wanneer lumbale ruggengraatgewrichten arthritisch worden, kunnen bewegingen in de onderrug pijnlijk en stijf worden. Hoewel er inspanningen kunnen worden gedaan om deze symptomen te verlichten, neigt de aandoening progressief te zijn en na verloop van tijd te verslechteren.Mensen met lumbale spondylosis zullen vaak merken dat hun onderrug bijzonder stijf is in de ochtend en geleidelijk aan losser wordt gedurende de dag. Symptomen hebben de neiging om te verergeren bij langdurige of inspannende activiteit. Zelfs langdurig zitten kan ongemak veroorzaken.
Naarmate de ziekte voortschrijdt, waardoor er steeds meer botafwijkingen optreden, kunnen botsporen (osteophyten) zich ontwikkelen en direct op de zenuwwortels drukken. Dit kan lumbale radiculopathie veroorzaken, meestal ischias genoemd.
Ischias wordt gekenmerkt door een scherpe, schietende pijn die van rond de onderrug of billen uitgaat en zich langs het been of de binnenkant van de dij beweegt (afhankelijk van welke zenuwwortel wordt aangetast). De aandoening kan chronisch zijn of optreden bij specifieke bewegingen of soorten fysieke activiteit.
Andere symptomen kunnen zijn spierzwakte, spierspasmen, hoofdpijn en een ongemakkelijk gevoel van pins en naalden (perifere neuropathie).
Diagnose
Lumbale wervelkolomartritis wordt meestal gediagnosticeerd op basis van uw symptomen, medische geschiedenis en beeldvormende testen. Een röntgenfoto kan worden gebruikt om te zoeken naar botbeschadiging, sporen van botten en het verlies van kraakbeen of een spinale schijf. Magnetische resonantie beeldvorming (MRI) kan worden gebruikt om vroege kraakbeenschade te diagnosticeren omdat het beter in staat is om zacht weefsel te visualiseren.Bloedonderzoek kan worden gebruikt om andere oorzaken uit te sluiten, waaronder reumatoïde artritis (een auto-immuunziekte), fibromyalgie, jicht, tendinitis of septische artritis (een infectie in het ruggemerggewricht)..
Behandeling
De behandeling van artritis lumbale wervelkolom wordt geregisseerd door zowel de ervaren symptomen als de kenmerken van de gewrichts- of botbeschadiging. De meeste artsen zullen bij de eerste start van de behandeling een conservatieve benadering volgen en zullen alleen meer invasieve opties onderzoeken als de pijn of beperkingen ernstig worden.Enkele van de meest voorkomende behandelingen voor lumbale wervelkolomartritis zijn:
- Fysiotherapie wordt gebruikt om de spieren van de lumbale wervelkolom te versterken. Door de wervelkolom te ondersteunen met sterkere spieren, wordt minder belasting op de facetgewrichten gelegd.
- Gewichtsverlies verbetert de symptomen eenvoudigweg door de druk op de lendewervel te verminderen. Hoewel gewichtsverlies lastig kan zijn voor mensen die al een beperking hebben, kunnen oefeningen met een lage impact (zoals zwemmen) in combinatie met een dieet met minder calorieën vaak de resultaten bereiken die nodig zijn om pijn te verlichten..
- Ontstekingsremmende medicijnen kan de zwelling en ontsteking in en rond het wervelgewricht verminderen. Terwijl zelfzorggeneesmiddelen zoals Aleve (naproxen) of Advil (ibuprofen) vaak voldoende verlichting bieden, zijn soms sterkere geneesmiddelen op recept nodig, zoals Voltaren (diclofenac) en Arthrotec (diclofenac / misoprostol).
- IJs- en hittetoepassing kan ook effectief zijn bij het verlichten van lumbale rugpijn. Hitte kan helpen de wervelkolom vóór de activiteit los te maken, terwijl ijs het best na activiteit wordt gebruikt om ontsteking te verminderen.
- Chiropractische behandeling wordt in de volksmond onderzocht als een middel om de wervelkolom te "manipuleren". Hoewel de behandelingen de uitlijning van de wervelkolom niet veranderen, zoals sommigen suggereren, kunnen ze op de korte termijn verlichting bieden door gecomprimeerde wervelsegmenten los te maken..
- Epidurale injecties betrekking hebben op de toediening van een steroïde bekend als cortison in of rond de beknelde zenuw. Cortison kan het immuunsysteem temperen en daardoor gelokaliseerde ontstekingen en radiculaire pijn verlichten.
- Wervelfusie is een chirurgische procedure die wordt gebruikt om beweging tussen de aangrenzende wervels te elimineren. Wanneer alle andere behandelingen geen verlichting geven, kan een wervelfusie een redelijke optie zijn voor de behandeling van ernstige facet artritis.
