Wat te verwachten als u naar uw dokter voor rugpijn gaat
Als of wanneer dit jou of iemand waar je om geeft overkomt, wat zou je eraan moeten doen? Heb je echt een dokter nodig? Wat zou je aanpak van pijnverlichting moeten zijn? En wanneer zou u röntgenfoto's of MRI's nodig hebben?
Laten we eens kijken naar de basisbeginselen van wat u van een medische behandeling kunt verwachten voor uw eerste keer niet-traumatische rugpijn. Maar voordat we daarover komen, zal ik wat goed nieuws aanbieden. De AHRQ, een overheidsinstantie voor volksgezondheid die belast is met "het bevorderen van excellentie in de gezondheidszorg", zoals vermeld op hun website, meldt dat acute lage rugpijn (die wordt gedefinieerd als een episode die minder dan een maand duurt) in veel gevallen zichzelf oplost. AHRQ zegt dat een volledige oplossing van pijn, handicap, beperkte beweging en gemist werk beslist niet uitgesloten is en dat de meeste mensen snel verbeteren na dat eerste incident.
Moet je zelfs naar een dokter gaan??
Weten wat de AHRQ zegt, moet u uw arts bezoeken als u rugpijn ervaart? In het algemeen is rugpijn niet ernstig en is het slechts zeer zelden levensbedreigend. Dat gezegd hebbende, het kan en zal vaak de kwaliteit van leven verstoren.Voor uw eerste ervaring met rugpijn is het waarschijnlijk een goed idee om contact op te nemen met uw arts. Zoek uit wie de beste dokter is om naar toe te gaan. Hij of zij zal u enkele basisvragen stellen om uw symptomen te beperken tot een diagnose.
Deze vragen kunnen zijn: Wat was je aan het doen toen de pijn begon? Kwam de pijn geleidelijk of plotseling op? Waar voel je de pijn en straalt het uit? Hoe voelt het? Er zijn een aantal termen om uw symptomen te beschrijven, dus houd er rekening mee. U kunt elektrische symptomen voelen zoals pinnen en naalden, branden, schokken en dergelijke, of u kunt een doffe pijn hebben. Hoe meer je je pijnklachten grondig en nauwkeurig kunt beschrijven, hoe beter. Uw beschrijving geeft de arts iets om door te gaan bij het stellen van een diagnose en daaropvolgende behandelingsaanbevelingen.
Andere dingen die uw arts waarschijnlijk wil weten, zijn de timing van de pijn. Met andere woorden, wanneer komt het op en wanneer is het opgelucht, wat u fysiek op het werk doet en meer.
Diagnostische tests & # x2014; Heeft u ze nodig?
Veel artsen hebben de gewoonte om complete diagnostische work-ups voor hun patiënten met nek- of rugpijn te bestellen. Deze kunnen röntgenfoto's, MRI en mogelijk bloedtesten omvatten.Deze tests zijn niet altijd noodzakelijk. Het American College of Radiology zegt dat ongecompliceerde acute lage rugpijn met of zonder radiculopathie goedaardige (en zelflimiterende) aandoeningen zijn en als zodanig geen diagnostische testen rechtvaardigen.
Als u bijvoorbeeld 'rode vlaggen' heeft, zoals onverbiddelijke pijn 's nachts, pijn die erger is in de ochtend maar beter wordt naarmate de dag vordert, of pijn die langer duurt dan een week, kan uw arts vermoeden dat uw pijn is veroorzaakt door een systemische ziekte. Evenzo, als u osteoporose heeft, een trauma heeft gehad of lange tijd steroïden hebt gebruikt, kunnen films mogelijk van pas komen bij het diagnostisch proces.
Een 2016 Duitse studie gepubliceerd in het tijdschrift Deutsche medizinische Wochenschrift ontdekte dat terwijl 10 procent van de patiënten met rugpijn diagnostische films krijgt, tot een derde van deze werkups volledig onnodig kan zijn.
Zal mijn arts pijnmedicatie voorschrijven?
Veel artsen schrijven pijnmedicatie voor voor de eerste keer terug. Elke vorm van pijnmedicatie wordt geleverd met mogelijke bijwerking, maar onlangs heeft de FDA het risicoprofiel van Advil (ibuprofen) gewijzigd. Uit onderzoek dat zij hebben beoordeeld, bleek dat zelfs een paar weken gebruik het risico op ernstige gezondheidsproblemen, zoals een hartaanval, aanzienlijk zou kunnen verhogen.Helaas geven veel artsen verdovende pijnstillers meteen vrij, zelfs aan hun patiënten met milde, zelflimiterende pijn. Ik ben van mening dat dergelijke beoefenaars deze mensen ernstig schaden vanwege het verhoogde risico op verslaving in verband met het innemen van verdovende middelen.
Een systematische review gepubliceerd in het nummer van mei 2016 van de Tijdschrift van de American Medical Association vonden dat hoewel het vermogen van opioïde analgetica om acute lage rugpijn te verlichten onbekend is, er geen bewijs is van een zinvol effect op chronische niet-specifieke lage rugpijn. Een van hun grote redenen hiervoor was dat opioïden een beetje verlichting op korte termijn kunnen opleveren, maar dat is het dan ook.
Hoe kun je extrapoleren JAMAde bevindingen van opioïden voor chronische rugpijn in uw acute (als u die heeft) situatie? U kunt dit overwegen vanuit een risico-voordeel-hoek. Inname van narcotica voor acute rugpijn kan betekenen dat je het risico loopt verslaafd te raken voor slechts een kleine hoeveelheid algemene pijnverlichting.
In eerste instantie lijkt het misschien alsof je alles nodig hebt om te kunnen omgaan met wat je doormaakt, maar je hebt wel andere opties. Zoals hierboven vermeld, zijn er verschillende klassen van pijnstillers, zoals niet-steroïde ontstekingsremmers (waarvan ibuprofen er één is) en Tylenol (acetaminophen). Met andere woorden, niet alle pijnstillers zijn narcotisch van aard. En niet-medicamenteuze vormen van pijnverlichting zoals acupunctuur, zachte lichaamsbeweging of meditatie kunnen zeer effectief zijn.
Niet alleen dat, het is mogelijk dat opioïden te veel doden, waardoor ze veel meer kracht bieden dan nodig is om pijnbeheersing te behouden tijdens die eerste helende periode.
Over het algemeen is geen enkele benadering van rugpijn de alles-in-één-oplossing. In plaats daarvan vertelt de AHRQ ons dat elke individuele behandeling met een wervelkolom de neiging heeft om kleine of op zijn best matige effecten op te leveren. Een goede strategie, en een die door veel beoefenaars wordt gebruikt, is om kleine en gematigde effectbehandelingen samen te combineren om hun cumulatieve effect te krijgen.
De AHRQ voegt eraan toe dat de meeste van de tijd positieve effecten van rugpijnbehandelingen alleen op korte termijn kunnen worden bereikt. Ze zeggen ook dat deze behandelingen beter werken voor pijn dan voor het herstellen van je fysieke functioneren. Om deze reden is het nemen van een actieve benadering - zonder het te overdrijven - misschien wel de meest effectieve manier om pijn weg te houden terwijl je verder gaat in het leven..
