Een blik op Hematopoiesis

Hematopoiesis (uitgesproken als heem-op-oh-po-EE-sus) is het proces waarbij al uw bloedcellen worden gevormd, zich ontwikkelen en rijpen tot hun uiteindelijke volwassen soorten. De term verwijst naar de paden of sporen van de ontwikkeling van bloedcellen, te beginnen met wat bekend staat als een hematopoietische stamcel, waarbij een reeks stappen wordt doorlopen om tot het eindproduct te komen - een volwassen bloedcel, of het nu om een ​​rode bloedcel of een witte bloedcel gaat bloedcellen zoals een lymfocyt of een ander type bloedcel. Andere termen voor dit proces van bloedcelvorming omvatten hematogenese, hemogenese en hemopoiese.
De locaties voor de productie van bloedcellen zijn afhankelijk van het feit of u het hebt over een baby die zich nog in zijn moeders baarmoeder bevindt, of daarna tijdens de kindertijd en gedurende de volwassenheid. Dat wil zeggen, in utero gebruikt een ontwikkelingskind een verscheidenheid aan verschillende plaatsen in het lichaam voor hematopoëse, waaronder de lever, milt, thymus, lymfeklieren, evenals het beenmerg. Na de geboorte bevindt de belangrijkste plaats van hematopoiese zich in het beenmerg.
Extramedullaire hematopoëse is de vorming van bloedcellen op andere plaatsen dan het beenmerg. En terwijl extramedullaire hematopoëse de norm is voor een baby in de baarmoeder, is het, eenmaal geboren, gewoonlijk een teken van ziekte of een indicatie dat het beenmerg niet in staat is om voldoende gezonde rode bloedcellen te produceren om aan de vraag te voldoen.

Wat is hematopoëtisch?

U kunt het woord hematopoiesis of het adjectief hematopoietisch tegenkomen in een aantal verschillende scenario's:

• hematopoietische stamceltransplantatie, ook wel beenmergtransplantatie of stamceltransplantatie genoemd, houdt in dat gedoneerde stamcellen worden ingenomen en aan een ontvanger worden gegeven, zodat de ontvanger zijn eigen nieuwe rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes kan maken die helpen bij het stollen van bloed..
• hematopoietische kwaadaardigheid verwijst naar kanker van de bloedvormende cellen. Hematopoietische maligniteiten omvatten leukemie, lymfoom en myeloom.
• hematopoietische neoplasma bestrijkt een breed scala van bloedaandoeningen, waarvan sommige chronische aandoeningen zijn waarmee u leeft, en andere zijn geneigd om verder te gaan met ernstige complicaties en verminderde overleving.
• hematopoietische cellijn of cellijn verwijst naar de verschillende sporen, of takken in "de bloedcel stamboom", waardoor een voorlopercel zich ontwikkelt tot een volwassen / volwassen bloedcel.

Overzicht

Circulerend bloed bevat een combinatie van cellen, celproducten en vloeistoffen. Ons lichaam produceert continu bloedcellen vanaf het moment dat we in de baarmoeder zijn tot op hoge leeftijd. Miljoenen bloedcellen worden elke dag vervangen als ze hun levensduur leven. Verschillende soorten cellen hebben verschillende levensduren, en bij gezonde volwassenen leven rode bloedcellen normaal ongeveer 100 tot 120 dagen voordat ze moeten worden vervangen.
Er zijn meer dan 10 verschillende soorten bloedcellen, die elk een eigen reeks taken uitvoeren. Hoewel rode en witte bloedcellen op verschillende plaatsen in het lichaam terecht kunnen komen, begint de productie in het beenmerg.

In het beenmerg

Binnen de hallows van bepaalde botten bevindt zich het mergweefsel, inclusief hematopoietische stamcellen, ook pluripotente hematopoietische stamcellen genoemd, die aanleiding geven tot alle verschillende soorten bloedcellen. Sommige van deze stamcellen blijven "ongecommitteerd", zodat ze kunnen doorgaan met het reproduceren van cellen van welk type dan ook, zoals een bijenkoningin die eieren legt, maar andere stamcellen beginnen het proces van vastleggen, om "voorlopers" of "voorlopers" te worden "van duidelijk verschillende cellijnen. Cellijnen / lineages kunnen worden gezien als verschillende takken van de bloedcel-stamboom.
Bloedvormende cellen zorgen voor twee verschillende kanten van de stamboom:

• De lymfoïde kant is gemakkelijker te onthouden omdat het aanleiding geeft tot de witte bloedcellen bekend als lymfocyten. Lymfocyten kunnen verder worden geclassificeerd als T-cellen, B-cellen en natuurlijke killercellen.
• De myeloïdekant van de familie is meer een mengelmoes. U hebt uw rode bloedcellen, die ook wel erythrocyten worden genoemd, evenals uw bloedplaatjes, in feite kleine stukjes van enorme cellen die megakaryocyten worden genoemd. Maar dan, naast uw rode bloedcellen en bloedplaatjes, hebt u ook alle witte bloedcellen die afkomstig zijn van myeloïde voorlopers:neutrofielen, monocyten, eosinofielen en basofielen zijn alle witte bloedcellen die afkomstig zijn van de myeloïde voorlopers.
• Onder normale omstandigheden vindt een groot deel van de vroege groei en rijping van veel van deze celtypen plaats in het beenmerg; T-cellen ontwikkelen zich in het beenmerg maar bewegen naar de thymus om te rijpen.

In het bloed, vloeistoffen en weefsels

Eenmaal volwassen en volwassen, blijven rode bloedcellen in het bloed. Witte bloedcellen kunnen ook in de bloedbaan worden aangetroffen, maar deze kunnen op andere plaatsen vaker voorkomen. Bijvoorbeeld, lymfocyten komen veel vaker voor en zijn talrijker in het lymfestelsel dan in het bloed.

• Witte bloedcellen (leukocyten): Deze omvatten lymfocyten, monocyten en polymorfonucleaire witte cellen die ons lichaam beschermen tegen infectie. Witte bloedcellen zijn sleutelcomponenten van ons immuunsysteem die indringers helpen vernietigen met behulp van een verscheidenheid aan tactieken, waaronder de productie van antilichamen die aan de indringers blijven plakken. Problemen met witte bloedcellen kunnen leiden tot infectie.
• Rode bloedcellen (erythrocyten): Deze cellen bevatten de hemoglobine die uw bloed zijn rode kleur geeft en zuurstof naar de cellen en weefsels in uw lichaam transporteert. Een tekort aan rode bloedcellen kan leiden tot bloedarmoede, met symptomen zoals vermoeidheid, zwakte en intolerantie om te oefenen.
• bloedplaatjes: Megakaryocyten in het beenmerg zijn de "monstercellen" (ze zijn groot in vergelijking met andere) die kleine pakketten cellulair materiaal produceren (bloedplaatjes) die het bloeden na een blessure helpen beheersen. Bloedplaatjedeficiënties kunnen leiden tot gemakkelijk blauwe plekken en problemen met bloeden.

Van Bone Marrow tot Bloodstream

Als de HSC zich engageert om rijpe bloedcellen te produceren, zal deze verschillende (meestal vijf of meer) celdelingen ondergaan voordat ze die cel worden. Telkens wanneer de cel zich verdeelt, neemt het steeds meer kenmerken over van de volwassen cel die het zal worden. Met andere woorden, het wordt meer gedifferentieerd of gespecialiseerd.
Het stimuleren van het lichaam om meer nieuwe bloedcellen te produceren - een soort van kunstmatige hematopoëse - kan in bepaalde situaties nuttig zijn. Bijvoorbeeld, soms wordt het beenmerg gestimuleerd voorafgaand aan een geplande kankertherapie wanneer een diepe onderdrukking van de bloedvormende cellen in het merg wordt verwacht.

Wanneer hematopoietische cellen op een dwaalspoor gaan

Net als elke andere cel kunnen de HSC's een mutatie ondergaan die ertoe leidt dat disfunctionele of kwaadaardige cellen worden geproduceerd in plaats van gezonde cellen. Afhankelijk van het stadium van differentiatie waarin de cel zich bevindt bij het maken van deze transformatie, leidt dit tot verschillende soorten stoornissen: myeloproliferatieve aandoeningen, leukemie, lymfomen en myeloma's.
Een abnormaal jongere celtype kan een 'ontploffing' worden genoemd. Blasten bij patiënten met leukemie kunnen suggereren dat de cancereuze transformatie heeft plaatsgevonden in een bloedvormende cel die zich in een vroeger ontwikkelingsstadium bevond. Als de overheersende cellen in leukemie of lymfoom meer volwassen typen zijn, wijst dit erop dat de cancereuze transformatie is gebeurd bij een meer volwassen cel of een cel die dichter bij de laatste volwassen fase lag.
Bij lymfoom kunnen er verschillende lymfomen zijn die alle verschillende stadia van de ontwikkeling van lymfocyten weerspiegelen, inclusief de ontwikkelingspaden voor B-cellen en T-cellen; dus zijn er B-cel lymfomen, T-cel lymfomen en zelfs Natural Killer T-cel lymfomen.

Hematopoietische celtransplantatie - Beenmergtransplantaties

De behandeling van leukemie, lymfoom en andere bloedkankers kan een transplantatie van hematopoietische stamcellen inhouden. Dit kunnen uw eigen cellen zijn, geoogst uit uw beenmerg (autoloog) of uit een donor (allogene). Technieken die worden gebruikt om gezonde bloedvormende cellen van de donor te verkrijgen variëren, maar het transplantaat zelf is een eenvoudige transfusie als de hematopoietische stamcellen migreren van het bloed naar het beenmerg.

Extramedullaire hematopoëse

Dit is de term die wordt gebruikt voor de productie van bloedcellen buiten het beenmerg. Het is te zien bij chronische bloedarmoede, met de productie van bloedcellen in de lever, milt en soms in de lymfeklieren. In andere scenario's kunnen er kwaadaardige hematopoietische cellen zijn in gebieden buiten het beenmerg.