Axis II en borderline persoonlijkheidsstoornis
Het diagnostische systeem dat doorgaans werd gebruikt om borderline persoonlijkheidsstoornis (BPD) en andere persoonlijkheidsstoornissen met behulp van assen te diagnosticeren, is nu achterhaald. BPS en andere persoonlijkheidsstoornissen werden gediagnosticeerd als As II-stoornissen in het laatste diagnostische en statistische handboek voor psychische stoornissen, vierde editie (DSM-IV). Deze assen worden niet langer gebruikt in de huidige editie van de DSM.
Diagnose van BPD in DSM-IV als een Axis II-stoornis
Borderline personality disorder (BPD) en andere persoonlijkheidsstoornissen worden typisch gediagnosticeerd met behulp van de officiële gids voor de diagnose van psychiatrische stoornissen, de diagnostische en statistische handleiding van psychische stoornissen (momenteel in de vijfde editie, de DSM-5).
De laatste DSM, DSM-IV-TR, gebruikte een "multi-axiaal" diagnosesysteem. Dit betekent dat wanneer een diagnose werd gesteld, er aandacht was voor vijf verschillende gebieden, of assen, die van invloed kunnen zijn op de persoon bij wie de diagnose werd gesteld.
Axis I was voor de diagnose van klinische stoornissen, de aandoeningen waaraan mensen het meest denken als ze denken aan psychiatrische stoornissen. Bijvoorbeeld, depressieve stoornis of posttraumatische stressstoornis zou zijn gediagnosticeerd op as I.
Axis II was gereserveerd voor al lang bestaande omstandigheden van klinische betekenis, zoals persoonlijkheidsstoornissen en mentale retardatie. Deze stoornissen duren meestal jaren, zijn aanwezig vóór de volwassenheid en hebben een aanzienlijke invloed op het functioneren.
De reden voor het stellen van persoonlijkheidsstoornissen op as II
In theorie werden persoonlijkheidsstoornissen naar Axis II gedegradeerd omdat dit een manier was om ervoor te zorgen dat ze niet over het hoofd werden gezien. Als een persoon meerdere klinische stoornissen had op As I, hielp het coderen van de persoonlijkheidsstoornissen op Axis II deze aandoeningen op te vallen.
Een andere reden dat experts besloten om persoonlijkheidsstoornissen op Axis II in DSM-IV te plaatsen, heeft betrekking op het verloop van deze aandoeningen. Terwijl de Axis I-stoornissen vaak episodisch zijn, wat betekent dat ze on-again zijn, worden persoonlijkheidsstoornissen beschouwd als chronisch, wat betekent dat ze zich in de loop van de jaren voordoen.
Diagnose van BPD in DSM-5
DSM-5 deed afstand van het assysteem en degradeerde alles naar één as om ogenschijnlijk de diagnose eenvoudiger te maken. Het diagnosticeren, beoordelen en behandelen van persoonlijkheidsstoornissen is echter in principe hetzelfde als in DSM-IV, inclusief de symptomen die aanwezig moeten zijn om de diagnose BPD te stellen..
Symptomen van borderline persoonlijkheidsstoornis
Het kenmerk van BPD is emotionele instabiliteit en frequente stemmingswisselingen. Als u de diagnose borderline-persoonlijkheidsstoornis moet hebben, moet u ten minste vijf van de volgende symptomen hebben:
- Impulsieve keuzes en gedragingen die kunnen leiden tot risicovol gedrag, zoals gokken, winkelen of meedoen aan onbeschermde seks met meerdere partners.
- Krachtige, veranderlijke emoties en stemmingen die van enkele uren tot een paar dagen kunnen duren.
- Een patroon van turbulente en onstabiele relaties met vrienden en familie.
- Je constant vervelen en / of leeg voelen
- Woedeproblemen, waaronder moeite met het beheersen van woede, intense woede die mogelijk niet past in de situatie en / of woede-uitbarstingen
- Een verwrongen en onzeker concept van jezelf dat van invloed is op alles in je leven, van relaties tot doelen tot stemmingen en meningen.
- Suïcidaal en / of zelfbeschadigend gedrag, zoals snijden.
- Paranoïde gedachten of dissociatieve gevoelens, alsof je geen deel uitmaakt van je eigen leven of je bent uit je lichaam.
- Een irrationele angst om verlaten te worden, die krachtige emoties veroorzaakt en tot het uiterste gaat om ervoor te zorgen dat je niet in de steek gelaten wordt.
