Gemeenschappelijke gedragingen die kenmerkend zijn voor autisme

Er zijn drie onderscheidende gedragingen die kenmerkend zijn voor autisme. Autistische kinderen hebben problemen met sociale interactie, problemen met verbale en non-verbale communicatie en repetitief gedrag of beperkte, obsessieve interesses. Dit gedrag kan variëren van licht tot invaliderend.

Verminderde sociale interacties

Het kenmerk van autisme is een verminderde sociale interactie. Ouders zijn de eerste die de symptomen van autisme bij hun kind opmerken. Al in de kindertijd kan een baby met autisme niet reageren op mensen of aandachtig focussen op een item met uitsluiting van anderen voor langere tijd. Een kind met autisme lijkt zich normaal te ontwikkelen en trekt zich vervolgens terug en wordt onverschillig voor maatschappelijke betrokkenheid.
Kinderen met autisme reageren mogelijk niet op hun naam en vermijden vaak oogcontact met andere mensen. Ze hebben moeite met het interpreteren van wat anderen denken of voelen omdat ze sociale signalen, zoals de toon van stem of gezichtsuitdrukkingen, niet begrijpen en kijken niet naar de gezichten van andere mensen voor aanwijzingen over passend gedrag. Ze missen empathie.

Repetitieve bewegingen

Veel kinderen met autisme houden zich bezig met repetitieve bewegingen zoals schommelen en ronddraaien, of met zelfmisbruik, zoals bijten of headbangen. Ze hebben ook de neiging om later te spreken dan andere kinderen en kunnen zichzelf naar hun naam verwijzen in plaats van 'ik' of 'ik'. Kinderen met autisme weten niet hoe ze interactief moeten spelen met andere kinderen. Sommigen spreken in een zangerige stem over een beperkt aantal favoriete onderwerpen, met weinig aandacht voor de belangen van de persoon aan wie zij spreken.

Gevoeligheid voor sensorische stimulatie

Veel kinderen met autisme hebben een verminderde gevoeligheid voor pijn, maar zijn abnormaal gevoelig voor geluid, aanraking of andere zintuiglijke stimulatie. Deze ongebruikelijke reacties kunnen bijdragen aan gedragssymptomen, zoals een weerstand tegen geknuffeld of geknuffeld worden.
Kinderen met autisme lijken een hoger dan normaal risico te lopen voor bepaalde co-bestaande aandoeningen, waaronder het fragiele X-syndroom (dat mentale retardatie veroorzaakt), tubereuze sclerose (waarbij tumoren op de hersenen groeien), epileptische aanvallen, het Tourette-syndroom, leerstoornissen, en aandachtstekortstoornis. Om onduidelijke redenen ontwikkelt ongeveer 20 tot 30 procent van de kinderen met autisme epilepsie tegen de tijd dat ze volwassen zijn. Hoewel mensen met schizofrenie mogelijk autistisch gedrag vertonen, verschijnen hun symptomen meestal pas in de late tienerjaren of de vroege volwassenheid. De meeste mensen met schizofrenie hebben ook hallucinaties en wanen, die niet worden gevonden bij autisme.