Startpagina » Hersenen Zenuwstelsel » Is het een hoofdletsel of traumatisch hersenletsel?

    Is het een hoofdletsel of traumatisch hersenletsel?

    Hoofdletsel en traumatisch hersenletsel zijn beide termen die bijzonder ernstige problemen met het brein van een patiënt en zijn of haar vermogen om te herstellen en een normaal leven op de lange termijn te leiden, aangeven. Traumatisch hersenletsel is meer specifiek voor een probleem met de hersenen dat leidt tot een soort van permanent tekort (langdurig verlies van functie).
    In het verleden was gesloten hoofdletsel de meest voorkomende terminologie die werd gebruikt om de motor (spierbewegingen) en sensorische (vermogen om te horen, zien, aanraken, proeven of ruiken) soorten letsels te beschrijven.
    Om te begrijpen hoe hoofdverwondingen verschillen van traumatisch hersenletsel, is een basisbegrip nodig van de anatomie van de schedel en de hersenen. De schedel is het geval dat de hersenen vasthoudt en beschermt.

    Schedel en hersenen: niet hetzelfde

    De schedel is een zeer effectief hulpmiddel om onze hersenen te beschermen tegen schade. Het is gemaakt van verschillende botten aan elkaar gehecht (wat betekent dat ze samen zijn gegroeid, niet dat iemand ze aan elkaar heeft gestikt). De schedel (ook bekend als de schedel) heeft een kap over de hersenen die bestaat uit vier brede, platte, gebogen botten, de voorste, rechter en linker pariëtale en occipitale botten genoemd. De basis van de schedel is gemaakt van verschillende botten, waaronder de ethmoid, temporale, een deel van de frontale en een deel van het achterhoofd. De hersenen zitten bovenop de basis van de schedel en de kap van de schedel strekt zich uit over de hersenen om deze te beschermen tegen verwonding. Al met al zijn de hersenen volledig ingesloten in botten als alle anatomie aanwezig is en niet gewond is.

    Lagen van bescherming

    Gebouw van buiten naar binnen, de binnenkant van de schedel is bekleed met een taai membraan genaamd de dura mater (letterlijke Latijnse vertaling: stoere moeder). Onder de dura mater is de pia mater (kleine moeder) en tussen de dura mater en de pia mater is de arachnoidlaag, een sponsachtige laag zo genoemd omdat het lijkt op een spinnenweb wanneer bekeken onder een microscoop.
    De drie membranen staan ​​bekend als de hersenvliezen en ze bieden zowel bescherming als voedingsstoffen voor de hersenen. Hersenvocht stroomt door de arachnoïdale laag en bevochtigt de hersenen in suiker en voedingsstoffen. De vloeistof laat de hersenen bewegen en glijden zonder te worden beschadigd door kleine oneffenheden en bewegingen. Bloed stroomt zowel door de hersenvliezen als door de hersenen. In veel gevallen leidt een bloeding tot gesloten hoofdletsel.

    Gesloten hoofdverwondingen

    Al dat bot is niet te vergevingsgezind als het gaat om zwelling of bloeden in de schedel. Het bot behoudt zijn vorm en zorgt ervoor dat geen druk kan worden verlicht in geval van een bloeding. Terwijl bloed zich in de schedel verzamelt, vernauwt de verhoogde druk de hersenen en beschadigt mogelijk het hersenweefsel.
    Naast bloed kunnen andere vloeistoffen zich in de schedel ophopen en leiden tot beschadiging van hersenweefsel. Een beschadigd brein kan zwellen van andere vloeistof en de resulterende druk kan extra stress veroorzaken in het hersenweefsel. Het is een self-fulfilling prophecy; zwelling veroorzaakt schade, die zwelling veroorzaakt.
    Zolang de schedel intact is, leidt elke vorm van bloeding of zwelling binnen de omhulde schedel tot deze verhoogde druk. Omdat de schedel intact is, noemen we dat een gesloten hoofdletsel. Met andere woorden, de schedel staat niet toe dat druk wordt vrijgegeven, omdat bloed of vloeistof zich ophopen omdat het "gesloten" is in plaats van "open" (een breuk in de schedel waardoor bloed of vloeistof uit de schedel kan ontsnappen en de druk kan verminderen).
    Bij een open schedelbreuk leiden scheurtjes of groothoekafdelingen van ontbrekende schedels tot verloren vloeistof of bloed in de hersenen. Het is net zo schadelijk voor de functie van de hersenen, maar een gesloten hoofdletsel wordt eigenlijk bepaald door de verhoogde druk.

    Soorten Gesloten Hoofdletsel

    Druk in de schedel komt van meerdere oorzaken, maar de meest voorkomende soorten zijn bloedingen in de schedel (intracraniële bloeding genoemd). Subdurale en epidurale hematomen zijn voorbeelden van bloedingen in de schedel (hematoom), hetzij boven of onder de dura mater.
    Bloeden boven de dura mater (epiduraal) is van arteriële bloedtoevoer, die sterker is en agressievere bloedingen dan veneus. Bloeden van onder de dura mater (subduraal) is veneus, wat langzamer is en langer duurt om zich op te hopen in de schedel.
    Naast subdurale en epidurale hematomen, kan er ook sprake zijn van een bloeding dieper dan die van de arachnoïde laag (subarachnoïdale bloeding). Het is geassocieerd met een trauma of met bepaalde medische aandoeningen zoals cerebrale aneurysma of arterioveneuze malformatie (AVM), die beide kunnen leiden tot een hemorragische beroerte.

    Schedel fracturen

    De schedel is hard, maar niet onverwoestbaar. Het kan gekneusd of gebroken zijn, net als elk ander bot. Breuken of breuken van schedelbotten kunnen leiden tot bloedingen of lekken van de hersenvocht (CSF) dat de hersenen baadt en door de arachnoïdale laag van de hersenvliezen stroomt.
    Schedelfracturen zijn een extreme vorm van hoofdletsel. De ergste hiervan kunnen het hoofd er zelfs misvormd uit laten zien als de schedel zo vaak gebroken is dat het het bot verdringt. De meeste schedelbreuken zijn subtieler en laten zich zien door tekenen zoals bloed of CSF dat lekt uit de oren of neus.
    Fracturen van de botten die de basis vormen van de schedel (de botten waarop de hersenen rusten als het hoofd zich rechtop bevindt) zijn bijzonder moeilijk te identificeren. In dit geval kan een bloeding uit de fractuur blauwe plekken veroorzaken wanneer bloed zich achter de oren verzamelt (het teken van Battle) of rond de ogen (periorbitale ecchymose). 

    Verhoogde intracraniale druk

    Al deze kunnen leiden tot verhoogde druk in de schedel (intracraniale druk). CSF, en het bloed dat door de omringende weefsels stroomt, wordt verondersteld zeer weinig druk uit te oefenen, zo al, op de hersenen zelf. Verhoogde ICP veroorzaakt uiteindelijk schade aan de hersenen. Het is die schade die echt telt.
    De hersenen hebben geen manoeuvreerruimte in de schedel en passen zich aan een verhoogde ICP aan. In extreme gevallen kan de druk in de schedel de hersenen naar de grootste opening in de schedelbasis verplaatsen, het foramen-magnum genoemd (letterlijk vertaald: groot gat). Het is door dit gat dat het ruggenmerg aan de hersenen is bevestigd. Het is misschien de grootste opening, maar we praten nog steeds slechts twee of drie centimeter, duidelijk niet genoeg ruimte voor het hele brein om af te sluiten.
    Naarmate de hersenen door het foramen magnum hernemen, wordt deze vernauwd en wordt schade veroorzaakt door de directe druk op de hersenen. Al met al is het niet goed.

    Traumatische hersenschade

    Tot nu toe ging de hele discussie over verwondingen aan de schedel of lagen weefsel rondom de hersenen, druk opbouwend in het gesloten systeem van de schedel, hetzij door bloeding of door andere vloeistofverschuivingen. Elke vorm van druk - direct of indirect - op de hersenmaterie kan letsel veroorzaken.
    Dat is een traumatisch hersenletsel: schade aan het eigenlijke hersenweefsel. Het verandert de functie van de hersenen, soms permanent. We kunnen de veranderde functie zien door tekens als ongelijke leerlingen, asymmetrische zwakte, verwarring, moeite met spreken, verlies van bewustzijn, enz. Als we het hebben over hersenletsel, noemen we deze tekens tekorten.
    Naast de tekorten die de tekenen van een hersenletsel vormen, kan de patiënt met traumatisch hersenletsel (TBI) over symptomen klagen. De TBI-patiënt kan hoofdpijn, misselijkheid, last van het zien of oorsuizen ervaren (tinnitus).
    Net zoals er verschillende soorten hoofdletsel en gesloten hoofdletsel zijn, zijn er ook verschillende typen of niveaus van TBI. Directe verwonding van de hersenen (bijvoorbeeld schotwond) kan een veel duidelijker tekort veroorzaken dan iets subtielers. Inderdaad, sommige hoofdletsels leiden zo langzaam tot hersenletsel dat het gemakkelijk kan zijn om het begin van een tekort te missen of dat de patiënt het belang van de symptomen verkeerd begrijpt..

    Coup-contrecoup

    Coup-contrecoup (uitgesproken coo-contra-coo) is een soort letsel aan de hersenen dat ontstaat door een slag op het hoofd. De patiënt kan plotseling stoppen - een val of een auto-ongeluk - of kan geraakt worden door een voorwerp. In beide gevallen verandert het brein niet in dezelfde snelheid als de schedel, waardoor het tegen de binnenkant van de schedel (klap) botst en dan terugkaatst en de andere kant van de schedel raakt (contrecoup).
    Het meest voorkomende type coup-contrecoup is een hersenschudding. Een hersenschudding wordt soms een milde TBI genoemd en leidt mogelijk niet tot een merkbaar permanent tekort.
    Het gerammel van de hersenen in de schedel kan leiden tot alle intracraniële bloedingen waar we het eerder over hadden, maar het kan ook directe schade aan de hersenen veroorzaken, die we als onmiddellijke tekortkomingen zien. Coup-contrecoup-blessures komen vaak voor bij boksers, soldaten en voetbalspelers: alles wat leidt tot harde klappen op de noggin.

    Herstel van TBI

    De hersenen zijn een opmerkelijk orgaan. Er werd jarenlang gedacht dat elke schade aan de hersenen permanent was, maar we weten nu beter. Hersenschudding, bijvoorbeeld, werd niet beschouwd als werkelijke hersenbeschadiging. Artsen begrijpen nu dat hersenschudding hersenweefsel beschadigt en herhaalde hersenschuddingen kunnen blijvende gevolgen hebben.
    Aan de andere kant kan enorme hersenbeschadiging veroorzaakt door extreme hoofdletsels, zoals een epiduraal hematoom, genezen en zal na verloop van tijd vaak beter worden. De patiënt zal misschien nooit terugkeren naar de pre-TBI-functie, maar de hersenen kunnen zichzelf op wonderbaarlijke wijze genezen. Net zoals een spier door fysiotherapie uitgedaagd moet worden om sterker te worden, moeten de hersenen uitgedaagd worden door mentale therapie om die neurale verbindingen te herstellen.