Startpagina » Hersenen Zenuwstelsel » Wanneer u een volwassene moet vertellen dat u mogelijk autistisch bent

    Wanneer u een volwassene moet vertellen dat u mogelijk autistisch bent

    Je volwassen vriend, familielid of collega lijkt sociaal 'buiten' te zijn, ongebruikelijk in online gamen, extreem beperkt in kleding en voedselkeuzes. Hij is gepasseerd voor promoties, sociaal verbannen of zelfs gepest. Voor jou lijkt de reden voor deze problemen duidelijk: je vriend of familielid is waarschijnlijk autistisch. Moet je deze mogelijkheid bij de persoon in kwestie bespreken, of het idee voor jezelf houden? Het antwoord hangt af van de bijzonderheden van de situatie.

    Begin met het controleren van uw begrip van autisme

    Voordat u iets doet, is het belangrijk om meer over autisme te weten dan wat er op de media of onder vrienden wordt gedeeld.
    Om in aanmerking te komen voor een daadwerkelijke autismespectrumdiagnose, moet een persoon meerdere symptomen hebben - en die symptomen moeten ernstig genoeg zijn om hun vermogen om een ​​normaal leven te leiden, ernstig te beïnvloeden. Net zo belangrijk is dat de symptomen aanwezig moeten zijn vanaf het moment dat het individu een heel jong kind was. Als je vriend of kennis maar één autisme-achtige uitdaging heeft, uitdagingen heeft die zijn leven niet serieus beïnvloeden of die onlangs bepaalde uitdagingen heeft gekregen, is hij niet autistisch.
    Hier zijn enkele misvattingen over hoe autisme er echt uitziet:
    • Mijn collega is erg verlegen geworden sinds haar scheiding. Ze heeft maar een paar vrienden. Als je vriend sociaal was en nu verlegen, is autisme niet het probleem. Bovendien zijn niet alle mensen met autisme verlegen: mensen met autisme kunnen verlegen of sociaal zijn, maar ze zullen sociale communicatie waarschijnlijk lastig vinden. Ze halen misschien geen sarcasme op, praten niet over de 'juiste' onderwerpen, weten niet wanneer ze meedoen en wanneer ze een privé-gesprek moeten staken. Als je collega haar interesse in sociale interactie heeft verloren, is ze misschien depressief of angstig, maar ze is niet autistisch.
    • Mijn broer is geweldig in het programmeren van computers, maar heeft nooit een vriendin kunnen vinden. Veel mensen met autisme hebben een talent voor programmeren, en relatief weinig mensen vinden het gemakkelijk om romantisch te verbinden. Maar dat kan gezegd worden voor veel, veel mensen die niet autistisch zijn.
    • Onze volwassen zoon wil al zijn tijd besteden aan het spelen van computerspellen en fantasy bordspellen. Mensen met autisme kunnen computerspelletjes spelen of verstrikt raken in fantasygames, maar dat geldt ook voor veel mensen die niet autistisch zijn. "Geeky" achtervolgingen zijn niet noodzakelijk een kenmerk van autisme.
    • Mijn zus heeft dezelfde routines waar ze elke dag doorheen moet. Mensen met autisme geven over het algemeen de voorkeur aan routinematige planningen in tegenstelling tot spontaniteit. Maar de noodzaak om bijvoorbeeld objecten in dezelfde volgorde aan te raken om angst te verminderen, wordt meestal niet geassocieerd met autisme. Als de persoon in kwestie geen andere symptomen heeft, is het mogelijk dat ze lijdt aan een aandoening zoals obsessieve compulsieve stoornis, maar het is onwaarschijnlijk dat ze autistisch is.

    Wat moet je doen als je nog steeds denkt dat iemand in je leven autistisch is?

    Om te beginnen, terwijl een volwassene in uw leven in feite diagnosticeerbaar is met hoogfunctionerend autisme (Asperger-syndroom), is het absoluut niet nodig om helemaal iets te doen. Autisme is geen progressieve stoornis (het wordt niet erger in de tijd), dus niets doen maakt de situatie niet noodzakelijkerwijs erger. Daarnaast kan het erg moeilijk zijn om een ​​specialist te vinden met ervaring in het diagnosticeren van volwassenen met een hoogfunctionerend autisme en zijn er weinig autismespecifieke behandelingen voor volwassenen.
    Aan de andere kant vinden sommige volwassenen het bevrijdend en nuttig om te ontdekken dat hun verschillen en uitdagingen een legitieme oorzaak hebben. Daarnaast profiteren sommige hoogfunctionerende volwassenen met autisme veel van het vinden van steungroepen, coaching van sociale vaardigheden en andere hulpmiddelen.
    Alvorens iets te zeggen, is het daarom belangrijk om snel een kosten-batenanalyse te maken. Vraag jezelf:
    1. Is het echt mijn plek om iets te zeggen? Als je een goede vriend of familielid bent, kan het antwoord "ja" zijn, anders is het antwoord waarschijnlijk "nee".
    2. Is het nuttig om iets te zeggen? Als de persoon in kwestie tevreden lijkt te zijn met het leven dat hij of zij leeft - zelfs als het beperkt is - kan het geen zin hebben om iets te zeggen. Als hij of zij eenzaam, gefrustreerd of gemarginaliseerd is, kan een diagnose nuttig zijn.
    3. Hoe kan deze persoon reageren? Sommige mensen zijn opgelucht door een diagnose, anderen zijn van streek - en weer anderen ontkennen simpelweg de mogelijkheid en halen uit naar de boodschapper. 
    Ervan uitgaande dat u dicht bij de persoon in kwestie bent, zou u in staat moeten zijn om deze vragen nauwkeurig te beantwoorden en tot een beslissing te komen.

    Welke soort behandeling is beschikbaar voor een volwassene met autisme?

    Over het algemeen ontvangen volwassenen met autisme behandeling voor specifieke symptomen door een combinatie van cognitieve (spreek) therapie, directe instructie voor bepaalde sociale situaties en geschikte medicijnen. Ze kunnen er ook voor kiezen om hulp te zoeken bij een ergotherapeut voor sensorische problemen, omdat veel mensen in het autismespectrum te veel of te weinig reageren op geluid, licht, pijn, enzovoort.
    De meest effectieve te volgen koers voor een autistische volwassene is:
    • Zoek een psychiater die met hem kan werken aan zijn sociale angsten en verlegenheid (op sommige gebieden is het misschien mogelijk een psychiater te vinden met ervaring met volwassenen in het autismespectrum, maar het is niet absoluut cruciaal);
    • Overweeg alle medicijnen die de psychiater kan aanbevelen;
    • Overweeg het gebruik van video's, boeken en andere hulpmiddelen die een directe instructie geven bij het omgaan met probleemsituaties op het werk of in de gemeenschap;
    • Overweeg verbinding te maken met online ondersteuningsgroepen voor volwassenen met Aspergers en aanverwante stoornissen.