Wat u moet weten over het perifere zenuwstelsel
Wat is precies het perifere zenuwstelsel en welke rol speelt het in het lichaam? Ten eerste is het belangrijk om te beseffen dat het zenuwstelsel is verdeeld in twee delen: het centrale zenuwstelsel en het perifere zenuwstelsel. Het centrale zenuwstelsel omvat de hersenen en het ruggenmerg, terwijl het perifere zenuwstelsel alle zenuwen omvat die uit de hersenen en het ruggenmerg vertakken en zich uitstrekken naar andere delen van het lichaam, inclusief spieren en organen. Elk onderdeel van het systeem speelt een cruciale rol bij de manier waarop informatie door het lichaam wordt gecommuniceerd.
Laten we meer te weten komen over de functies en structuur van het perifere zenuwstelsel.
Wat is het perifere zenuwstelsel?
Het perifere zenuwstelsel (PNS)is de deling van het zenuwstelsel die alle zenuwen bevat die buiten het centrale zenuwstelsel (CZS) liggen. De primaire rol van het PNS is om het CZS te verbinden met de organen, ledematen en huid. Deze zenuwen strekken zich uit van het centrale zenuwstelsel naar de buitenste delen van het lichaam. Het perifere systeem stelt de hersenen en het ruggenmerg in staat informatie te ontvangen en naar andere delen van het lichaam te sturen, waardoor we kunnen reageren op prikkels in onze omgeving.
De zenuwen die deel uitmaken van het perifere zenuwstelsel zijn eigenlijk de axonen of bundels van axonen van neuroncellen. In sommige gevallen zijn deze zenuwen erg klein, maar sommige zenuwbundels zijn zo groot dat ze gemakkelijk door het menselijk oog kunnen worden gezien.
Het perifere zenuwstelsel zelf is verdeeld in twee delen:
- Het somatisch zenuwstelsel
- Het autonome zenuwstelsel
Elk van deze componenten speelt een cruciale rol in de werking van het perifere zenuwstelsel.
Het somatisch zenuwstelsel
Het somatische systeem is het deel van het perifere zenuwstelsel dat verantwoordelijk is voor het dragen van sensorische en motorische informatie van en naar het centrale zenuwstelsel. Het somatische zenuwstelsel ontleent zijn naam aan het Griekse woord soma, wat 'lichaam' betekent.
Het somatische systeem is verantwoordelijk voor het verzenden van sensorische informatie evenals voor vrijwillige verplaatsing. Dit systeem bevat twee hoofdtypen neuronen:
- Sensorische neuronen (of afferente neuronen) die informatie van de zenuwen naar het centrale zenuwstelsel transporteren. Het zijn deze sensorische neuronen die ons in staat stellen sensorische informatie op te nemen en naar de hersenen en het ruggenmerg te sturen.
- Motorische neuronen (of efferente neuronen) die informatie van de hersenen en het ruggenmerg naar spiervezels door het hele lichaam transporteren. Deze motorneuronen stellen ons in staat om fysieke actie te ondernemen als reactie op stimuli in de omgeving.
Het autonome zenuwstelsel
Het autonome systeem is het deel van het perifere zenuwstelsel dat verantwoordelijk is voor het reguleren van onvrijwillige lichaamsfuncties, zoals de bloedstroom, hartslag, spijsvertering en ademhaling. Met andere woorden, het is het autonome systeem dat aspecten van het lichaam controleert die meestal niet onder vrijwillige controle staan. Met dit systeem kunnen deze functies plaatsvinden zonder dat u er bewust aan hoeft te denken.
Dit systeem is verder onderverdeeld in twee takken:
- Het sympathische systeem regelt de vlucht-of-vechtreacties. Dit systeem bereidt het lichaam voor op het gebruik van energie en het omgaan met potentiële bedreigingen in de omgeving. Wanneer actie nodig is, activeert het sympathische systeem een reactie door de hartslag te versnellen, de ademhalingsfrequentie te verhogen, de bloedtoevoer naar de spieren te vergroten, zweetafscheiding te activeren en de pupillen te verwijden. Hierdoor kan het lichaam snel reageren in situaties die onmiddellijke actie vereisen. In sommige gevallen kunnen we blijven en de dreiging bestrijden, terwijl we in andere gevallen in plaats daarvan het gevaar kunnen ontvluchten.
- Het parasympatische systeem helpt bij het behouden van normale lichaamsfuncties en het behouden van fysieke bronnen. Zodra een bedreiging is verstreken, vertraagt dit systeem de hartslag, langzame ademhaling, vermindert de bloedtoevoer naar spieren en vernauwt de pupillen. Dit stelt ons in staat om ons lichaam terug te brengen naar een normale rusttoestand.
