Een overzicht van baarmoederhalskanker

Baarmoederhalskanker is een langzaam progressieve vorm van kanker die meestal wordt veroorzaakt door humaan papillomavirus (HPV), een seksueel overdraagbare aandoening. In het algemeen veroorzaakt het geen symptomen tot in de late stadia, en het kan worden gediagnosticeerd met een uitstrijkje of een biopsie voordat de symptomen verschijnen. De behandeling is in de vroege stadia effectiever en kan chirurgie, chemotherapie en bestraling omvatten.
Baarmoederhalskanker is een van de te voorkomen soorten kanker. Preventiestrategieën omvatten veilig vrijen, HPV-vaccinatie en reguliere Pap-uitstrijkjes die vroege pre-cancereuze veranderingen kunnen identificeren.
De American Cancer Society schat dat er elk jaar meer dan 13.000 nieuwe gevallen van invasieve baarmoederhalskanker worden gediagnosticeerd. Elk jaar komen er in de Verenigde Staten ongeveer 4000 cervicale sterfgevallen door kanker voor.

symptomen

HPV-infectie en baarmoederhalskanker veroorzaken meestal geen symptomen. Er zijn echter enkele tekenen en symptomen waar u op kunt letten, vooral als u al weet dat u HPV heeft. Baarmoederhalskanker in late stadia heeft meer kans symptomen te veroorzaken dan baarmoederhalskanker in een vroeg stadium.
Symptomen kunnen zijn:

Genitale wratten: Hoewel ze een rode vlag kunnen zijn die wijst op HPV-infectie, wat een voorbode is van baarmoederhalskanker, ontwikkelen de meeste vrouwen met HPV of genitale wratten geen baarmoederhalskanker.
Abnormale vaginale bloedingen
Bekkenpijn
Vaginale afscheiding: Dit kan kleurloos of roodachtig zijn, geurloos of niet.
Rugpijn
Been zwelling
Darm- en blaassymptomen, zoals urine-incontinentie en bloed in de urine
Symptomen van metastase, zoals kortademigheid, verwardheid en botbreuken

Symptomen van baarmoederhalskanker

Oorzaken

Baarmoederhalskanker komt het meest voor in de leeftijd tussen 45 en 65 jaar. Ongeveer 15 procent van de baarmoederhalskanker wordt vastgesteld bij vrouwen ouder dan 65 jaar. Het wordt zelden gezien bij vrouwen jonger dan 20.

In de Verenigde Staten hebben vrouwen met een Spaanse achtergrond de meeste kans om baarmoederhalskanker te krijgen, gevolgd door Afro-Amerikanen, Aziaten en Kaukasiërs. Inheemse Amerikanen hebben daarentegen het laagste risico op baarmoederhalskanker in de Verenigde Staten.
Er is een sterke link tussen baarmoederhalskanker en HPV. HPV is een veelvoorkomend seksueel overdraagbaar virus waaraan veel mensen op een bepaald moment in hun leven worden blootgesteld.
Meer dan 95% van alle diagnoses van baarmoederhalskanker zijn geassocieerd met HPV, waardoor een vroege detectie van het virus des te belangrijker is.
Andere risico's verbonden aan de ontwikkeling van baarmoederhalskanker zijn onder andere:

Roken
Meerdere seksuele partners hebben
Zwangerschap vóór de leeftijd van 20
Een gecompromitteerd immuunsysteem, zoals bij vrouwen met hiv

Cervicale dysplasie
Baarmoederhalskanker is de abnormale en onbeheersbare groei van cellen in de baarmoederhals die zich naar andere delen van het lichaam kunnen verspreiden. Het is een langzaam progressieve ziekte die vaak jaren duurt om zich te ontwikkelen.
Voorafgaand aan de ontwikkeling van kankercellen en tumoren, zal de baarmoederhals abnormale veranderingen ondergaan, cervicale dysplasie genaamd, die kan dienen als een vroeg waarschuwingssignaal voor maligniteit.
Cervicale dysplasie wordt gedefinieerd als abnormale veranderingen in de bekleding van de baarmoederhals. Hoewel cervicale dysplasie soms kan leiden tot baarmoederhalskanker, wordt het niet als een diagnose van kanker beschouwd.
Oorzaken en risicofactoren voor baarmoederhalskanker

Diagnose

Baarmoederhalskanker wordt gediagnosticeerd met een onderzoek van weefsel, dat uit de baarmoederhals wordt genomen. Er zijn verschillende methoden gebruikt om een monster te verkrijgen, waarbij uitstrijkje de meest gebruikte methode is.
Als er een kans is dat baarmoederhalskanker zich heeft verspreid of als de symptomen andere delen van het lichaam betreffen, kunnen beeldvormende onderzoeken nodig zijn om de mate van metastase (de verspreiding van kanker) te bepalen.
Methoden voor het diagnosticeren van baarmoederhalskanker zijn:

Fysiek onderzoek: Uw arts zal een bekkenonderzoek doen, waarbij veranderingen in het uiterlijk van de vagina en baarmoederhals en omliggende gebieden kunnen worden beoordeeld en laesies of genitale wratten kunnen worden vastgesteld. Een colposcopie, een onderzoek met een apparaat dat de baarmoederhals visueel vergroot, kan uw arts helpen de baarmoederhals gedetailleerder te bekijken.
Pap-uitstrijkje: Een uitstrijkje is de meest bruikbare manier om cervicale dysplasie te diagnosticeren. Met een speciale borstel kan uw arts cellen uit de baarmoederhals verzamelen voor onderzoek onder een microscoop. Deze test kan zeer vroege veranderingen identificeren wanneer het nog steeds mogelijk is om het abnormale weefsel volledig te verwijderen voordat het kankerachtig wordt.
biopsie: Verwijdering van een grotere hoeveelheid weefsel dan wat tijdens een uitstrijkje wordt verkregen, kan helpen bij het bepalen van de grootte en randen van baarmoederhalskanker of dysplasie als er een afwijking wordt vastgesteld op een uitstrijkje.
Beeldvormingsstudies: Als u baarmoederhalskanker heeft die zich buiten een klein deel van de baarmoederhals zou kunnen hebben verspreid, moet u mogelijk beeldvormingstests ondergaan, zoals een röntgenfoto, een CT-scan, een echografie of een MRI van het bekkengebied of andere gebieden van het lichaam dat kan worden beïnvloed. Mogelijk hebt u beeldvormingstests nodig, zelfs als u niet bent gediagnosticeerd met baarmoederhalskanker, maar inleidende tests suggereren dat u een ziekte zou kunnen hebben die verder reikt dan de cervix..

Cervicale dysplasie wordt geclassificeerd op basis van de mate van afwijkingen van de cellen die worden bemonsterd. De classificaties, in volgorde van die welke abnormaliteiten aangeven die slechts weinig verschillen van normale cellen tot abnormaliteiten die zeer suggestief zijn voor kanker, zijn ASCUS, AGUS, LGSIL en HGSIL.
Baarmoederhalskanker wordt ook geënsceneerd op basis van hoe ver de ziekte is gevorderd. Fasen variëren van I tot IV, waarbij de eerste een zeer kleine laesie aangeeft die de cervix is binnengedrongen, maar alleen met een microscoop te zien is; degenen met deze stadiumkanker hebben een overlevingscijfer van 95% over een periode van vijf jaar als het wordt verwijderd. Stadium IV wordt daarentegen gedefinieerd als baarmoederhalskanker die zich heeft verspreid naar verre organen en wordt geassocieerd met een overlevingspercentage van vijf tot vijf procent over vijftien procent.

Behandeling

Wanneer onbehandeld blijft, begint cervicale dysplasie als mild, vordert tot matige dysplasie en kan dan in ernstige dysplasie veranderen voordat het zich ontwikkelt tot baarmoederhalskanker.
Als u baarmoederhalskanker hebt, is het niet nodig om in paniek te raken, maar u moet er wel voor zorgen dat u zo snel mogelijk de juiste chirurgische of medische behandeling krijgt.
Baarmoederhalskanker behandeling kan een eenvoudige procedure zijn voor het verwijderen van weefsel. Als uw artsen kunnen bevestigen dat de hele tumor is verwijderd en dat deze niet is verspreid, hoeft u mogelijk geen verdere behandeling te ondergaan.
Aan de andere kant, als de kanker groot is of lijkt te zijn verspreid, moet u misschien uitgebreide operaties, chemotherapie en / of bestraling ondergaan, wat uw leven kan beïnvloeden tijdens de behandelingsperiode..
Chirurgische opties omvatten een lus-elektrochirurgische uitsnijdingsprocedure (LEEP), cryochirurgie, conization, trachelectomy (verwijdering van de cervix) of hysterectomie (verwijdering van de baarmoeder)..

Baarmoederhalskanker Arts Discussiegids

Ontvang onze afdrukbare gids voor de volgende afspraak met uw arts om u te helpen de juiste vragen te stellen.

Download PDF

het voorkomen

Regelmatige medische onderzoeken zijn de beste manier om risicofactoren voor baarmoederhalskanker of vroege tekenen van dysplasie te identificeren. U kunt getest worden op HPV en uw arts kan mogelijk ook genitale wratten of andere laesies zichtbaar maken die aanleiding zouden kunnen zijn voor een grondiger evaluatie..
Regelmatig Pap uitstrijkjes plannen op basis van de aanbevelingen voor uw leeftijd wordt beschouwd als de beste preventie tegen baarmoederhalskanker, en deze controles kunnen u helpen vast te houden aan uw screening schema. Als cervicale dysplasie wordt gevonden, moet regelmatige screening ervoor zorgen dat het wordt gevangen (en verwijderd), vroeg voordat het kan doorstromen naar kanker..
Buiten dat is het voorkomen van HPV-infectie de sleutel. Het HPV-virus is een veel voorkomende seksueel overdraagbare aandoening, en je bent minder snel aan het blootgesteld als je maar een paar seksuele partners hebt en veilige seks met een condoom doet.
Er zijn meer dan 100 verschillende soorten HPV en Gardasil 9 beschermt tegen diegenen die het meest waarschijnlijk baarmoederhalskanker veroorzaken.
Ten slotte is roken sterk gecorreleerd met baarmoederhalskanker, waarschijnlijk als gevolg van kanker-inducerende gifstoffen die het introduceert en dat door het lichaam circuleert. Stoppen met roken kan uw kansen op het ontwikkelen van baarmoederhalskanker verminderen, vooral als u bent geïnfecteerd met het HPV-virus.
Hoe baarmoederhalskanker voorkomen

Een woord van heel goed

Baarmoederhalskanker is een van de meest voorkomende vormen van kanker bij vrouwen. Er zijn effectieve behandelingen voor baarmoederhalskanker, maar het is de moeite waard om te herhalen - de ziekte wordt geassocieerd met een veel betere overlevingskans als deze vroeg wordt gevangen. Baarmoederhalskanker is een voorkombare vorm van kanker, maar omdat HPV een veel voorkomend virus is, is er een grote kans om eraan te worden blootgesteld. Wees ijverig over screening, let op je lichaam en doe wat je kunt om jezelf te beschermen.
Symptomen van baarmoederhalskanker