Niet-rokers versus rokers Longkanker - Verschillen en eenheid
Ik heb een haat-liefdeverhouding met dit onderscheid tussen "niet-roker's longkanker" en "rokerskankerkanker." Op de ene manier ben ik blij dat deze woorden soms worden gesproken. Telkens wanneer iemand de woorden "niet-rokers, longkanker" hoort, herinnert dit eraan dat longkanker kan en zal voorkomen bij nooit-rokers. Aan de andere kant, mijn hart gaat uit naar diegenen die hebben geleefd met "roker's longkanker" en het vreselijke stigma van longkanker waar ze sinds de dag van hun diagnose mee te maken hebben gehad.
Ik zou willen zeggen dat als ik longkanker zou ontwikkelen, ik dit onderscheid niet zou maken. Maar dat zou niet eerlijk zijn. Ik vermoed dat ik iemand zou zijn die zou zeggen dat ik "niet-rokers, longkanker" heb. Het doet me pijn om dat daar te zeggen, maar het is waar.
Hoe moet ik dat weten?
In plaats van longkanker kreeg ik de mooie roze lintkanker. En zelfs met een kanker met minimaal stigma, is er nog steeds een gevoel van schuld voor de ziekte. Om eerlijk te zijn weet ik dat ik met meer dan één persoon heb gedeeld dat ik alle 4 mijn kinderen verzorgde, en alleen omdat ik aan dat schuldgevoel kon ontsnappen. Borstvoeding verlaagt het risico op het ontwikkelen van borstkanker. Met andere woorden, de enige reden dat ik een kostbaar moment van iemands tijd verspilde was om te beweren dat ik niet opzettelijk niet iets had gedaan dat ik had kunnen doen om mijn risico te verlagen. Als ik terugkijk, ben ik bedroefd om dit te beseffen.
Maar terug naar het onderscheid - omdat het veel mensen treft. Ten slotte, longkanker bij niet-rokers is nu het 7e belangrijkste oorzaak van sterfgevallen door kanker in de Verenigde Staten. Zouden wij ooit onderscheid tussen rokers en niet-rokers longkanker? Maakt het uit?
Naakt met mij als ik een regel overtreed en belangrijke argumenten geef voor beide antwoorden op deze vraag.
Rokers versus niet-roker's Longkanker - een gesprek
Laten we beginnen door erover te praten wanneer en waar het onderscheid tussen de rookstatus bij mensen met kanker verschijnt en wanneer en waar Het zou moeten verschijnen. Zoals we later zullen bespreken, kan het belangrijk zijn in het kantoor van de oncoloog. Buiten het kantoor is echter een ander verhaal. Onderscheid maken met de open deur van het kantoor verstoort het gemeenschapsgevoel dat zo belangrijk is voor mensen met longkanker: rokers en niet-rokers.Hoewel ik vaak opmerkingen over "niet-rokers, longkanker" hoor, raakte ik vorige week van een andere kant. Een buurman in haar jaren 40 werd gediagnosticeerd met longkanker en was woedend omdat haar arts haar had bestempeld als zijnde "rokersrooklongkanker". Het brak mijn hart wat er daarna gebeurde. Om te begrijpen waarom nadenken over wat normaal gesproken de volgende is in een gesprek wanneer iemand je vertelt dat ze de diagnose borstkanker hebben gehad. Misschien zou de discussie gaan over wat haar behandelingskeuzes zijn - althans, dat gebeurt vaak als mensen weten dat ik een arts ben. Voor degenen die geen arts in mijn schoenen hebben, kan het gesprek zich in plaats daarvan richten op speciale behoeften. Wat kunnen ze doen om te helpen? Moeten ze maaltijden meenemen? Heeft ze behoefte aan een ritje naar afspraken?
In plaats daarvan verliep dit gesprek anders. Mijn buurman kon haar gedachten niet richten op het krijgen van de beste behandelingen, of hoe ze haar leven en werk tijdens die behandelingen in evenwicht zou brengen. In plaats daarvan moest ze luchten en ventileren deed ze dat. Ja, ze had gerookt, vertelde ze me. Ze rookte in totaal 6 maanden terug op school 25 jaar geleden. Maar omdat dit meer dan 100 sigaretten totaal opleverde, werd ze in de categorie 'rokers' geplaatst. Ze had het gevoel dat ze gestraft werd en een levenslange gevangenisstraf kreeg voor een moment van rebellie toen ze 20 was.
Wat kwam er daarna? Nogmaals, in plaats van te kunnen praten over behandelingen en waar ze hulp bij nodig had, werd ze teruggegooid naar haar studietijd. Waarom rookte ze heel lang geleden? En erger nog. Misschien als ze een andere kamergenoot had gehad - iemand die haar niet de eerste sigaret had aangeboden - zou ze niet zijn op de plek waar ze nu is. Ze begon na te denken over manieren waarop haar leven 25 jaar geleden anders had kunnen zijn.
Waar leidt die richting in een gesprek naartoe? Denk er over na. Helpt het haar een van de grote beslissingen te nemen die nu tegenover haar worden geplaatst met betrekking tot haar gezondheidszorg? Nee. (En erger nog, het maakte haar net iets minder waardig van die behandelingen.) Helpt het haar uit te vinden hoe ze haar kinderen gaat voeden terwijl ze die behandelingen heeft die ze nog moet uitvinden hoe zij komt er aan - wanneer ze er in de eerste plaats aan kan denken om erover na te denken?
Wat zou jij doen?
In de overtuiging dat dit gesprek allesbehalve constructief was - ik wilde niet dat ze zich over haar verleden zou bezighouden en serieus wilde weten wat ze nodig had, zodat ik aan het werk kon gaan om anderen te overtuigen om haar leven zo gemakkelijk mogelijk te maken door een moeilijke periode. diagnose - ik probeerde het gesprek opnieuw te sturen. Maar ze was nog niet klaar. De opmerking over het hebben van "roker's longkanker" had haar ziel bereikt. Het stigma van longkanker at haar levend op.Toen besefte ik dat de meesten van ons het stigma zouden voelen zoals ze was. Onze eerste opmerkingen zouden zijn om onze niet-roken status te verduidelijken of om te gaan waar ze deed.
Ik vermoed dat sommige mensen haar zouden vertellen haar niet lastig te vallen. "Laat niet wat je denkt dat anderen denken dat je je pijn doet." Maar wat is dat aan het doen? Het plaatst nog een andere last op haar schouders. Nu moet ze niet alleen omgaan met haar gevoelens over haar ziekte, haar gevoelens over haar verleden roken, de behandelingen die ze moet overwegen, en wat ze gaat doen met haar kinderen, maar we hebben de last van het fixen van het stigma op bovenaan die lijst. Hoe oneerlijk. We zijn nu al genoeg slachtoffers van longkanker zonder hen te vragen het probleem op te lossen.
Daarom schrijf ik deze woorden. We moeten het stigma van longkanker aanpakken, zodat mensen zoals Sharon (ik heb haar naam veranderd voor haar privacy) niet zo veel hoeven te lijden, en een deel van die inspanning betekent kijken naar wanneer het goed is - en wanneer het niet zo is- om de term longkanker voor te laten komen met niet-roker of roker.
Laten we het er dus over hebben wanneer het goed is en wanneer niet, om het onderscheid te maken.
Wanneer moeten we het onderscheid maken?
Er zijn belangrijke redenen om longkanker uit te splitsen bij mensen die nog nooit gerookt hebben en mensen die gerookt hebben. Die redenen zijn echter redenen die achter de deur van een onderzoekskamer moeten blijven. De arts van mijn buurman maakte het onderscheid omdat longkankers bij niet-rokers en rokers op veel belangrijke manieren anders zijn - en die verschillen kunnen behandelingen begeleiden (hoewel ik nog steeds vind dat roken gedurende 6 maanden op de universiteit haar medisch in de groep niet-rokers plaatst meer dan rokers en laat haar dat weten.)Laten we een naam geven aan die verschillen - ze beschrijven - en dan teruggaan naar waarom, voor niet-rokers en rokers zal het maken van een onderscheid de voortgang schaden in behandelingen die beide groepen negatief zullen beïnvloeden.
Roker & # x2019; s vs Niet-roker & # x2019; s Longkanker & # x2013; Van de medische kant
Longkanker is verschillend in niet-rokers en rokers in verschillende belangrijk medisch manieren. Deze kunnen zijn:Symptomen voor diagnose - U hebt misschien onlangs gehoord dat de symptomen van hartaandoeningen bij vrouwen vaak verschillen van die bij mannen - voldoende dat vrouwen meer kans hebben om te overlijden aan de ziekte, omdat de diagnose vaak wordt gemist tot het te laat is. Helaas doet zich een soortgelijk fenomeen voor bij niet-rokers met longkanker.
De symptomen van longkanker bij niet-rokers verschillen vaak van de symptomen die het meest voorkomen bij mensen die roken - en die de meeste mensen kennen. Longkanker bij niet-rokers wordt vaak in een later stadium - wanneer het geavanceerder is - gediagnosticeerd dan bij mensen die roken. Een deel hiervan kan zijn dat de symptomen verschillen, en een deel kan eenvoudigweg zijn dat longkanker bij niet-rokers laag is op het meeste doktersscherm.
Longkanker screening - Als je hebt gerookt, zorg er dan voor dat je weet over longkanker screening. In zekere zin hebben mensen die gerookt hebben een voordeel - er is een screeningstest beschikbaar. Anders is je beste weddenschap nog steeds bewust van de vroege symptomen van longkanker.
vroege symptomen van longkanker
Soorten kanker - Een type niet-kleincellige longkanker genaamd longadenocarcinoom komt veel vaker voor dan andere typen bij mensen die nooit hebben gerookt. Terwijl mensen die roken ook adenocarcinoom krijgen, komen kankers zoals plaveiselcelcarcinoom van de longen en kleincellige longkanker veel vaker voor dan bij mensen die niet roken. Dit is belangrijk omdat deze soorten longkanker heel anders kunnen worden behandeld.
Moleculair profiel van tumoren - Nu wordt aanbevolen dat iedereen met niet-kleincellige longkanker genprofilering (moleculaire profilering) op hun tumoren uitvoert en het blijkt dat dit extra belangrijk is voor nooit-rokers. Bij rokers die nooit roken en bij jonge mensen die longkanker ontwikkelen, is de kans dat een behandelbare mutatie of genetische verandering aanwezig is hoger dan bij rokers. Met andere woorden, deze tests kunnen niet alleen een unieke handtekening voor de tumor detecteren, maar er zijn ook specifieke behandelingen beschikbaar om die unieke kenmerken te behandelen. Dus - terwijl iedereen moet worden getest, wetende dat iemand nooit heeft gerookt, moet oncologen erop attent maken dat dit extra wordt gedaan.
Chirurgie - Longkankeroperaties voor mensen die roken, kunnen risicovoller zijn voor degenen die roken (of hebben gerookt) dan nooit roken, omdat roken ook wordt geassocieerd met aandoeningen zoals coronaire hartziekte. Mensen die roken, kunnen ook andere aan roken gerelateerde kankers hebben.
immunotherapie - Het kan sommige mensen verbazen, maar immunotherapie - de "nieuwe" behandelingen die het lichaam in staat stellen om kanker te bestrijden via het immuunsysteem - kunnen beter werken bij mensen die hebben gerookt dan bij mensen die dat niet hebben gedaan. Het lijkt erop dat hoe meer mutaties aanwezig zijn in een tumor, hoe beter sommige van deze behandelingen werken. En longkankercellen in mensen die hebben gerookt hebben de neiging om veel meer mutaties te hebben dan die van mensen die niet hebben gerookt.
Voorspel voorspellen - Er is vastgesteld dat niet-rokers met longkanker in elk stadium van de ziekte betere overlevingspercentages hebben, dus als u weet of iemand heeft gerookt, kan uw arts uw prognose bespreken. Er is echter een waarschuwing. Veel nieuwe behandelingen zijn goedgekeurd voor longkanker, zelfs in het afgelopen jaar, dus statistieken die we bekijken om overleving te voorspellen, kunnen niet zoveel betekenen als in het verleden. In feite kunnen ze ons op zijn best alleen vertellen wat uw statistische overlevingspercentage zou zijn als u zou worden behandeld met behandelingen die niet langer de beste beschikbare behandelingen voor de ziekte zijn.
Rokers versus niet-rokers Longkanker in de Gemeenschap
Als je niets hebt gehoord van de "longkanker gemeenschap" zul je dat wel doen. Longkanker is niet langer de muurbloempje, niet alleen verandert het gezicht van longkanker, maar de stem wordt luider.Wat deze gemeenschap mist in aantallen - immers, met de verschillen in overlevingskansen tussen longkanker en borstkanker zijn er simpelweg minder overlevenden - het maakt voor in de diepte. Een diepte die we niet willen zien bedreigd door verdeeldheid veroorzaakt door het onderscheid tussen rokers en niet-rokers in longkanker. Zou dat kunnen gebeuren?
We hoeven niet ver te zoeken om ons antwoord te zien. Laten we kijken naar het roze lint en een gemeenschap die de meesten van ons goed kennen: de gemeenschap van borstkanker. Hebben divisies een probleem veroorzaakt? Vraag gewoon iemand met uitgezaaide borstkanker, bijvoorbeeld, een andere van mijn buren die uit haar borstkanker-ondersteuningsgroep werd gezet wegens het hebben van uitgezaaide borstkanker. De anderen in haar groep - vrouwen die niet-uitgezaaide kanker hadden - vonden het te "deprimerend" om te horen over haar worsteling met complicaties en, nou ja, zorgen over de dood. Bij het creëren van deze divisie is er echter minder steun en uiteindelijk minder kracht bij het vechten voor een remedie.
Ik heb dit niet gezien bij de longkankergemeenschap en wil deze verandering niet zien. Het lijkt niet uit te maken of iemand fase IA of fase IV is. Het lijkt niet uit te maken of iemand een kanker heeft die gelokaliseerd is of een kanker die wijdgemetastaseerd is. Omdat er zoveel eenheid in dit opzicht is, laten we een onderscheid op basis van roken niet toestaan. Er is kracht in eenheid. Het soort kracht waarvan iedereen profiteert met de ziekte.
