De functies en aandoeningen van de pleuravocht begrijpen

Pleuravocht wordt gedefinieerd als het vocht dat wordt aangetroffen tussen de lagen van het borstvlies, de vliezen waarvan de holte is bekleed en de longen omgeven. De ruimte die de vloeistof bevat, wordt de pleuraholte of pleurale ruimte genoemd. Normale pleuravocht bestaat uit een kleine hoeveelheid (ongeveer vier theelepels helemaal) van een dunne (sereuze) vloeistof die als een smeermiddel functioneert tijdens de ademhaling.
Veranderingen in het volume van pleuravocht kunnen veroorzaakt worden door infectie, trauma of andere oorzaken en kunnen ademhalingsproblemen en andere ongunstige omstandigheden veroorzaken. Extractie van pleuravloeistof stelt artsen in staat de oorzaken van deze veranderingen te diagnosticeren of te onderzoeken op tekenen van infectie of ziekte. Wanneer er een grote hoeveelheid pleuravocht aanwezig is, wordt deze meestal als gevolg van symptomen verwijderd. Vaak keren de vloeistof echter terug en zijn procedures om verdere recidieven te voorkomen dan nodig.

Structuur en functie van pleuravocht

Pleuravocht is een dunne, doorschijnende vloeistof die de holte opvult tussen de pariëtale (buitenste) en viscerale (binnenste) pleurale lagen rond de longen. Het volume van de vloeistof is klein, ongeveer 20 ccs of 4 theelepels.
Pleurale vloeistof functies door het smeren van de ruimte tussen het borstvlies, waardoor het borstvlies soepel glijden tijdens inademing en uitademing. Op deze manier beschermt het delicate longweefsel tegen wrijving van de ribben en de borstwand zelf.

Aandoeningen waarbij de pleuraholte is betrokken

Er zijn verschillende aandoeningen die de pleuraholte en, standaard, de pleuravocht kunnen beïnvloeden. Tussen deze:

Pleurale effusie is een aandoening waarbij overtollig vocht zich ophoopt in de pleurale ruimte. Er zijn veel oorzaken van pleurale effusies, waaronder congestief hartfalen, longembolie, nieraandoeningen, kanker en auto-immuunziekten zoals lupus en reumatoïde artritis. Meer dan 200.000 mensen in de Verenigde Staten worden elk jaar getroffen door pleurale effusie.
Wanneer een opeenhoping van vloeistof kankercellen bevat, wordt dit een kwaadaardige pleurale effusie genoemd. Hoewel dit het meest voorkomt bij longkanker in fase 4, kan het ook optreden bij andere kankers die zich hebben verspreid (uitgezaaid) uit andere delen van het lichaam, waaronder de borst en eierstokken..

Typen pleuravocht

Er zijn twee primaire soorten pleuravocht die worden gevonden in pleurale effusies.
Transudates
De ene is a transsudaat, wat een dunne, heldere vloeistof is. Oorzaken van een transsudaat kunnen zijn:

Congestief hartfalen
Borstoperatie
Levercirrose
Longemboli (bloedstolsels in de benen die afbreken en naar de longen reizen)

afscheidingen
Het andere type vloeistof is een afscheiding, een dikkere, pusachtige vloeistof. een exsudaat is te vinden in:

Kanker (met een kwaadaardige pleurale effusie)
Longontsteking
Inflammatoire of auto-immuunziekten zoals lupus en reumatoïde artritis
Hemothorax (met bloeding in de pleuraholte)
Chylothorax (wanneer chyle de pleuraholte vult)

Symptomen van pleurale aandoeningen

Wanneer vocht zich ophoopt in de pleuraholte, kan het de onderliggende long comprimeren. Dit kan op zijn beurt symptomen veroorzaken zoals:

Pijn op de borst, met name pijn met een diepe adem (pijn op de borst van de borst)
Kortademigheid
Hoesten (meestal droog en niet-productief)
Orthopneu of moeite met ademhalen tijdens het liggen (mensen met verhoogde pleuravocht zitten vaak comfortabeler dan rechtopstaand)
Lightheadness of flauwvallen als de hoeveelheid vloeistof groot is

Diagnose

Een overmatige hoeveelheid pleuravocht (pleuravocht) kan worden opgemerkt op een röntgenfoto van de thorax of CT-scan op de borst, hoewel deze beeldvormende tests niet kunnen bepalen wat de vloeistof is..
In een procedure waarnaar wordt verwezen als a thoracentese, een fijne naald wordt in de pleuraholte ingebracht en een monster wordt geëxtraheerd. Als er veel vloeistof aanwezig is, kan deze procedure ook vocht verwijderen om de ademhaling te verbeteren.
Om het type vloeistof te bepalen, wordt het onderzocht onder de microscoop (cytologie) en andere tests worden gedaan om te controleren op de samenstelling van de vloeistof. Cytologie kan de aanwezigheid van bepaalde witte bloedcellen detecteren (hun aanwezigheid duidt op een infectie), bacteriën (met een gramkleuring) en andere stoffen die er niet zouden moeten zijn. Als een infectie wordt vermoed, wordt de vloeistof dan gekweekt om het specifieke organisme te identificeren.

Behandeling van pleurale vochtstoornissen

Als overtollig pleuravocht zich ophoopt in de pleuraholte, kan dit leiden tot toenemende kortademigheid, pijn op de borst (vaak verergert met een diepe ademhaling) en kan het hart uiteindelijk samendrukken tot hartfalen.
Om de vloeistof te verwijderen, wordt meestal een thoraxslang geplaatst. Borstbuis plaatsing omvat het inbrengen van een flexibele buis in de pleurale ruimte. De buis kan op zijn plaats worden gelaten om overtollig vocht, bloed of lucht af te zuigen die zich heeft opgehoopt. Het kan voor verschillende tijdsperioden op zijn plaats worden gehouden, afhankelijk van de toestand of oorzaak.
Soms blijft vocht zich ophopen, waardoor het moeilijk wordt om de thoraxslang te verwijderen. Er zijn een paar procedures die kunnen worden gedaan als dit gebeurt. In een pleurodese worden de twee membranen van het borstvlies gedwongen om aan elkaar te kleven door een chemische stof (zoals talk) in de pleurale ruimte te injecteren. Dit creëert ontstekingen en uiteindelijk littekens die dienen om de twee lagen van de pleura aan elkaar te lijmen, waardoor de pleurale ruimte wordt vernietigd.
Een andere optie is om een stent in de pleurale ruimte te plaatsen die is verbonden met de buitenkant van het lichaam. De vloeistof kan dan periodiek worden teruggetrokken, zelfs in het comfort van uw huis. Dit gebeurt meestal voor pleurale effusies die verband houden met gevorderde kanker.
Ten slotte kan een pleurectomie worden uitgevoerd. In deze procedure worden de pleurale membranen verwijderd, waardoor de pleuraholte effectief wordt verwijderd.
Een woord van heel goed
Pleuravocht speelt een belangrijke rol bij het dempen van de bewegingen van de longen, maar kan, wanneer deze in hoeveelheid toenemen, deze beweging beperken en symptomen zoals pijn en kortademigheid veroorzaken. Niet alle excessen van pleuravocht zijn hetzelfde, en het bepalen van de samenstelling en de onderliggende oorzaak zijn belangrijk om de beste behandelingen te bepalen.