Anti-TNF-remmers voor IBD tijdens de zwangerschap
Voor veel vrouwen met IBD betekent het nemen van remissie en het ondersteunen ervan het innemen van medicatie, samen met veranderingen in levensstijl of alternatieve en complementaire therapieën die deel uitmaken van hun algemene behandelplan. Grotendeels (met uitzondering van methotrexaat en thalidomide) worden veel gebruikte medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling van de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa als veilig beschouwd tijdens de zwangerschap..
Biologische medicijnen, waaronder anti-tumornecrosefactoren (TNF), zoals Humira, Remicade en Cimzia, zijn de nieuwste classificatie van geneesmiddelen die moeten worden goedgekeurd voor gebruik bij de behandeling van IBD. Er worden nog steeds gegevens verzameld over hoe deze de zwangerschap beïnvloeden.
TNF en IBD
Wanneer Biologics kan worden gestopt
Er is wat discussie geweest over het stoppen van medicatie in het derde trimester of het doseren van de timing, zodat de baby de laagste dosis medicatie krijgt die mogelijk is. Sommige vrouwen kunnen, samen met hun gastro-enteroloog en verloskundige, besluiten hun doseringsschema te wijzigen of een medicatie gedurende een bepaalde tijd stop te zetten.Anderen kunnen hun medicijnen voortzetten met weinig of geen verandering. Het is een individuele beslissing die moet worden genomen nadat alle informatie beschikbaar is en rekening houdend met het risico dat de IBD opflakkert tijdens de zwangerschap of kort erna.
Biologieën lijken geen verhoogd risico op geboorteafwijkingen te hebben. Er zijn meldingen geweest van uitkomsten zoals vroeggeboorte, miskramen, pre-eclampsie en laag geboortegewicht tijdens zwangerschappen, maar het is niet goed begrepen hoeveel verantwoordelijkheid hiervoor is van de IBD versus de medicatie voor IBD.
Het belangrijkste is om de IBD zo stil mogelijk te houden en idealiter in remissie tijdens de zwangerschap. In sommige gevallen betekent dit dat u doorgaat met de medicatie die momenteel werkt.
Een groot nationaal prospectief cohort, het PIANO-register genaamd, volgde zwangere vrouwen met IBD die biologische geneesmiddelen kregen tijdens hun zwangerschappen en totdat hun baby vijf jaar oud was. De resultaten van deze studie waren geruststellend en zullen patiënten en artsen helpen bij het plannen van een zwangerschap waarbij een biologisch middel nodig is om een patiënt in remissie te houden.
Wat het onderzoek zegt
Er is enig onderzoek geweest waaruit blijkt dat vrouwen die in het derde trimester geen Remicade of Humira meer krijgen, meer risico lopen op een IBD-opflakkering in het derde trimester of na de bevalling. Een van de grootste zorgen bij het stoppen van een biologisch medicijn tijdens de zwangerschap is dat er een opflakkering zal plaatsvinden en mogelijk steroïden nodig zijn om het te behandelen..Er zijn geen gegevens die aantonen dat corticosteroïden veiliger zijn tijdens de zwangerschap dan biologische geneesmiddelen. Het doel is om zwangere vrouwen tijdens de zwangerschap en bevalling in remissie te houden, omdat dat de beste kans biedt op een goed resultaat voor zowel moeder als baby.
Discussie met uw arts
Patiënten en hun artsen moeten de timing van de anti- TNF-medicatie bespreken, idealiter vóór de conceptie, maar zeker in het begin van de zwangerschap, zodat het medicatieschema in lijn is met de bevalling. Voor vrouwen die een diepe remissie hebben bereikt met hun IBD, kan dit een discussie openen over het stoppen van het biologische middel tijdens de zwangerschap of het uitstellen van een dosis in het derde trimester tot na de bevalling..Dit is een geïndividualiseerde beslissing en er zijn verschillende scenario's om rekening mee te houden. De eerste is dat remissie meer moet zijn dan klinische remissie - met andere woorden, dit betekent niet alleen "zich beter voelen", maar ook een daadwerkelijk gebrek aan ziekteactiviteit. Sommige van de tests die artsen kunnen gebruiken om ziekteactiviteit te begrijpen, zijn fecaal calprotectine-niveau, echo in de dunne darm of flexibele sigmoidoscopie.
Iets anders om te overwegen is dat het stoppen en starten van bepaalde biologische geneesmiddelen kan leiden tot het ontwikkelen van antilichamen tegen dat medicijn.
Mensen met IBD die antilichamen tegen één type biologisch hebben ontwikkeld, kunnen antilichamen ontwikkelen tegen een ander type, dus het is belangrijk om deze factor te overwegen bij het besluit een medicijn te stoppen.
Remicade (Infliximab)
Remicade wordt toegediend via een infuus met regelmatige tussenpozen (meestal acht weken, maar dit kan in sommige gevallen worden verkort tot slechts vier weken, indien nodig). Remicade passeert de placenta, dus baby's van wie de moeder infusies van het medicijn krijgt, zullen ook een bepaald niveau in hun bloed hebben. In het eerste trimester wordt de overdracht over de placenta als 'minimaal' beschouwd. In het derde trimester neemt de overdracht aanzienlijk toe.Dit veroorzaakt veel zorg en zorg voor veel vrouwen met IBD die zwanger zijn of een zwangerschap overwegen. Hoewel uit onderzoek blijkt dat baby's van moeders die Remicade tijdens de zwangerschap krijgen, het medicijn in hun bloed hebben, zijn de gegevens geruststellend dat er geen verband is geweest met kortetermijnkwesties of geboorteafwijkingen.
Een kleine studie omvatte 11 zwangere patiënten met de ziekte van Crohn die hun laatste dosis Remicade ergens kregen tussen twee tot 91 dagen voordat ze hun baby afleverden (het gemiddelde was 35 dagen). Het niveau van Remicade dat werd gevonden in het navelstrengbloed of in het bloed van de baby was hoger dan in het bloed van de moeder.
Het Remicade-gehalte bij de baby's werd getest en bleek te dalen tot ondetecteerbare niveaus ergens tussen twee en zeven maanden na de bevalling. Geen van de baby's had een behandeling nodig op de neonatale intensive care (NICU) of had geboorteafwijkingen.
Een record database genaamd de Crohn-therapie, Resource, Evaluatie en Assessment Tool (TREAT) -database werd gebruikt om zwangerschappen bij te houden waarbij de moeder Remicade kreeg. De auteurs van een onderzoek op basis van het register van TREAT stellen dat baby's die geboren zijn naar wie vrouwen die Remicade kregen, een vergelijkbare "klinische toestand" hadden als zij die geboren waren voor vrouwen met Crohn die geen behandeling met Remicade kregen.
Dit betekent dat er geen merkbare toename van complicaties tussen de twee groepen was. Er was echter één zorg, namelijk dat er minder levendgeborenen waren in de Remicade-groep. De onderzoekers melden dat deze patiënten een ernstigere ziekte hadden en / of andere medicijnen kregen, en het is niet mogelijk om te weten in welke mate deze factoren de zwangerschappen beïnvloedden.
Remicade is zwangerschapscategorie B en naarmate er meer gegevens over het gebruik ervan tijdens de zwangerschap beschikbaar komen, neigen wetenschappers die gespecialiseerd zijn in IBD en zwangerschap erover om het een medicijn met een laag risico te noemen.
De timing van doses Remicade tijdens het derde trimester moet zorgvuldig worden besproken.
Patiënten moeten, samen met hun gastro-enteroloog en verloskundige, beslissingen nemen op basis van de risico's en voordelen voor de moeder en de baby..
Humira (Adalimumab)
Humira wordt via injectie thuis toegediend, meestal met tussenpozen van elke week of om de week. Baby's van wie de moeders in het derde trimester Humira-injecties krijgen, hebben na de geboorte ook een bepaald niveau in hun bloed omdat dit middel de placenta passeert. Overdracht via de placenta tijdens het eerste trimester wordt beschreven als "minimaal" en neemt toe in het derde trimester.Hoewel Humira in het bloed van baby's zal zijn voor moeders die het tijdens het derde trimester ontvangen, hebben onderzoeken geen verband aangetoond met kortetermijnkwesties of geboorteafwijkingen..
Moeders met de ziekte van Crohn die hun laatste dosis Humira ergens kregen tussen de14 en 8 weken vóór het afleveren van hun baby (het gemiddelde was 5,5 weken) werden opgenomen in een kleine studie van 11 patiënten. Na de bevalling werd het navelstrengbloed of het bloed van de baby op Humira-niveaus getest en in alle gevallen waren de waarden hoger dan die in het bloed van de moeder..
Ongeveer 11 weken na de bevalling werd het niveau van Humira niet waarneembaar in het bloed van de baby. Er waren geen baby's die behandeling nodig hadden in de NICU en er waren geen geboorteafwijkingen of infecties gemeld.
Humira is een geneesmiddel voor zwangerschapscategorie B. Drie gevalrapporten en het register van de OTIS (Organisatie voor Teratology Information Specialists) leiden onderzoekers die zich specialiseren in IBD om het tijdens de zwangerschap te beschouwen als een medicijn met een laag risico.
Zwangere vrouwen met IBD zullen in de loop van het derde trimester of vlak voor de bevalling met hun arts willen praten over de distributiedoses van Humira op basis van de risico's en voordelen voor de moeder en de baby..
Cimzia (Certolizumab Pegol)
Cimzia wordt via injectie thuis toegediend, meestal in intervallen van ongeveer vier weken. De oplaaddosis wordt normaal gegeven in twee injecties van 200 milligram elk op dag 0 (dag 0), week twee (dag 14) en week vier (dag 28). Daarna worden om de vier weken (28 dagen) twee injecties van 200 mg gegeven. Cimzia is anders dan Remicade en Humira (die actief over de placenta worden getransporteerd) omdat dit medicijn passief over de placenta wordt getransporteerd.Dit betekent dat minder van het medicijn door de moeder aan de baby wordt doorgegeven. Dit maakt Cimzia aantrekkelijker voor moeders die een verandering in behandeling overwegen, zowel voor als tijdens de zwangerschap. Het is echter belangrijk om alle aspecten van een medicatie in overweging te nemen alvorens een verandering aan te brengen, inclusief de mogelijkheid om remissie te behouden (wat de belangrijkste factor is bij het plannen van een zwangerschap met IBD).
Een kleine studie omvatte 10 zwangere vrouwen die tussen vijf en 42 dagen Cimzia kregen (het gemiddelde was 19 dagen) voordat zij hun baby of baby's afleverden (er waren twee sets van een tweeling). Alle moeders hadden pegol in hun bloed na de bevalling, maar geen van de baby's had detecteerbare niveaus in hun bloed of in navelstrengbloed.
Het niveau van Cimzia in het bloed van de kinderen of het navelstrengbloed na de geboorte was laag genoeg zodat onderzoekers niet verder testten. Geen van de baby's in het onderzoek had infecties, aangeboren afwijkingen, of vereiste een verblijf in de NICU.
Cimzia is een geneesmiddel voor zwangerschapscategorie B. Het wordt beschouwd als een laag risico tijdens de zwangerschap en de hoeveelheid geneesmiddel die in het derde trimester aan een baby is doorgegeven, is laag.
Cimzia kan op een andere manier worden behandeld dan andere biologische geneesmiddelen die door de placenta gaan, omdat het doseringsschema in het derde trimester meestal niet wordt gewijzigd.
Een woord van heel goed
De meeste vrouwen die een zwangerschap overwegen willen alle medicijnen kunnen stoppen, maar met IBD en andere auto-immuunziekten, is dat misschien niet de beste manier van handelen. Het stoppen van IBD-medicijnen zonder eerst met zorgprofessionals te bespreken hoe die beslissing de ziekte (en inderdaad de zwangerschap) kan beïnvloeden, wordt niet aanbevolen.Van anti-TNF-medicijnen is niet aangetoond dat ze een verhoogd risico op geboorteafwijkingen met zich meebrengen en de meeste IBD-experts beschouwen ze als veilig tijdens de zwangerschap. Zorg ervoor dat u met uw arts en zorgverleners overlegt om uw beste manier van handelen te bepalen.
IBD en zwangerschap
