Ischemische colitis Oorzaken en symptomen
Ischemische colitis is niet gerelateerd aan colitis ulcerosa, een vorm van inflammatoire darmaandoening (IBD). "Colitis" is een term die verwijst naar een ontsteking in de dikke darm, die kan worden veroorzaakt door een verscheidenheid aan ziekten en aandoeningen. Ischemische colitis is echter geassocieerd met hartaandoeningen en het handhaven van een gezonde levensstijl door middel van voeding en lichaamsbeweging is belangrijk om het risico te verminderen. In de meeste gevallen wordt ischemische colitis met succes behandeld en verdwijnt in enkele dagen zonder complicaties. Ischemische colitis komt meestal niet meer voor en mensen herstellen zich goed.
Oorzaken van ischemische colitis
Er zijn drie hoofdslagaders die bloed naar de darmen brengen, mesenteriale slagaders genoemd. Zuurstofrijk bloed is nodig voor alle organen in het lichaam om goed te kunnen functioneren, en de mesenteriale bloedvaten vormen de weg die dat bloed naar de darmen doorgeeft. Als deze slagaders gedeeltelijk of volledig geblokkeerd of versmald zijn, wordt de bloedstroom verminderd (dit wordt een infarct genoemd) en kan celdood optreden in de grote (en soms kleine) darm. Er zijn een paar verschillende redenen waarom de mesenteriale bloedvaten geblokkeerd kunnen raken:- Hoog cholesterol: de mesenteriale bloedvaten kunnen geblokkeerd raken als er zich opeenhoping van plaque in bevindt. Plaque bestaat uit cholesterol, vet, cellulaire afvalproducten, calcium en fibrine. Als plaque slagaders blokkeert, is dit een aandoening die atherosclerose wordt genoemd. Bij mensen met coronaire hartziekte of perifere vaatziekte is atherosclerose een veelvoorkomende oorzaak van ischemische colitis.
- Bloedstolsel: een andere oorzaak van ischemische colitis zijn bloedstolsels. Wanneer bloedplaatjes en plasma-eiwitten in het bloed aan elkaar plakken, kunnen ze een prop vormen die groot genoeg is om een slagader geheel of gedeeltelijk te blokkeren. Bloedstolsels kunnen optreden na een verwonding, maar ze zijn ook een complicatie van verschillende andere ziekten en aandoeningen en als een bijwerking van sommige medicijnen.
- Chirurgie: operaties aan een slagader kunnen littekenweefsel veroorzaken. In sommige gevallen kan littekenweefsel in die mate voorkomen dat het de binnenkant van bloedvaten blokkeert.
- Drugsgebruik: zowel cocaïne als methamfetamine zijn geassocieerd met ischemische colitis. Dat komt omdat deze medicijnen de bloedvaten kunnen doen verkleinen.
Risicofactoren
Enkele van de risicofactoren voor ischemische colitis zijn onder meer:- Leeftijd ouder dan 60 jaar
- Congestief hartfalen
- suikerziekte
- Lage bloeddruk
- Medicijnen (hoewel zeldzaam), inclusief antibiotica, chemotherapie, hormonen (oestrogeen), PDS-gerelateerde constipatie medicijnen en pseudo-efedrine
- Vorige ingreep aan de aorta
Symptomen van Ischemische Colitis
Meestal is het symptoom dat de meeste mensen met ischemische colitis hebben, plotselinge, krampachtige buikpijn. Deze pijn is mogelijk meer merkbaar na het eten en er kan ook gevoeligheid in de buik zijn. In de meeste gevallen is de pijn matig, maar als de geblokkeerde slagaders zich aan de rechterkant van de buik bevinden, kan de pijn ernstig zijn. Deze rechtszijdige slagaders dienen zowel de dikke darm als de dunne darm. Als er sprake is van betrokkenheid van de dunne darm bij ischemische colitis, kan de aandoening pijnlijker zijn en ook een groter risico op ernstige complicaties hebben.Ischemische colitis kan ook bloedige ontlasting veroorzaken, waarbij het bloed op het spectrum van felrood tot kastanjebruin is. Misselijkheid, diarree, braken, koorts en een dringende, frequente noodzaak om het toilet te gebruiken zijn andere potentiële symptomen van ischemische colitis.
Diagnose van Ischemische colitis
Een arts kan ischemische colitis diagnosticeren op basis van verschillende factoren, waaronder een zorgvuldige fysieke geschiedenis en de resultaten van bepaalde testen. Omdat ischemische colitis meestal dezelfde symptomen van IBD veroorzaakt (de twee belangrijkste vormen van de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa), moet voorzichtigheid worden betracht om onderscheid te maken tussen deze aandoeningen. In sommige gevallen kan het stellen van een diagnose van ischemische colitis een uitdaging zijn omdat de symptomen vergelijkbaar zijn met die van andere aandoeningen.Sommige tests die kunnen worden gebruikt bij het maken van een diagnose zijn onder andere:
- Colonoscopie: een colonoscopie is een test waarbij een buis met een lampje aan het uiteinde in de anus wordt ingebracht om te zien in de dikke darm.
- Computertomografie (CT) -scan: een CT-scan is een soort röntgenfoto die wordt gebruikt om de weefsels en organen in de buik te zien.
- Mesenteriaal angiogram: tijdens deze test wordt contrastkleurstof geïnjecteerd in een van de mesenteriale slagaders, via het liesgebied. Vervolgens worden röntgenfoto's gemaakt om de binnenkant van de slagader te bekijken.
- Aantal witte bloedcellen (WBC): een aantal witte bloedcellen dat hoger is dan normaal betekent dat er een ontsteking in het lichaam is die kan worden geassocieerd met ischemische colitis.
Ischemische colitis behandelen
Therapie voor ischemische colitis zal afhangen van de ernst van de aandoening, waarbij een acute ziekte meer agressieve behandelingen nodig heeft. In gevallen waarin de aandoening als mild wordt beschouwd, kan de behandeling bestaan uit een antibioticakuur, een vloeibaar dieet, intraveneuze vloeistoffen en pijnbeheersing. Als blijkt dat de ischemische colitis het gevolg is van een andere aandoening, moet die onderliggende aandoening ook worden behandeld. Bepaalde klassen van medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling van migraine of hartaandoeningen kunnen de bloedvaten vernauwen en moeten mogelijk voor een bepaalde tijd worden stopgezet. In deze mildere gevallen kan de ischemische colitis binnen een paar dagen verdwijnen.In andere, meer ernstige gevallen kunnen medicijnen worden gebruikt zoals die bloedstolsels (trombolytica) verbreken en de bloedvaten verwijden (vasodilatoren). Als de slagader niet opruimt, is een operatie om de blokkade te verwijderen een andere potentiële behandeling, maar dit wordt meestal pas gedaan nadat andere behandelingen niet werken. Als er een perforatie (gat) in de dikke darm is of een vernauwde sectie (strictuur), kan een operatie nodig zijn om deze problemen te herstellen. Als er weefsel in de dikke darm is gestorven, zal er een operatie worden uitgevoerd om dat deel van de darm te verwijderen (resectie).
