De Brain Gut Connection in IBS

Een disfunctie in de verbinding tussen de hersenen en de darmen kan een bijdragende factor zijn bij het prikkelbare darm syndroom (IBS).
Sommige gezondheidsproblemen zijn vrij eenvoudig te begrijpen. Als u een zere keel heeft, neemt uw arts een weefselmonster uit uw keel en voert een test uit om te zien of u een streptokokkeninfectie heeft. Een vreemd uitziende moedervlek op je huid kan worden getest om te zien of het kwaadaardig is. Helaas is IBS verre van eenvoudig. In tegenstelling tot ziekten die zichtbaar zijn, om te begrijpen wat er mis gaat in IBS, hebben onderzoekers ontdekt dat ze verder moeten kijken dan de ingewanden en naar de complexe communicatiesystemen die de darm verbinden met de hersenen..
Om het werk dat op dit gebied wordt gedaan echt te waarderen, zou je een graad in neurowetenschappen moeten hebben. Zelfs zonder een dergelijke graad is het nuttig om enig basisbegrip te hebben van de complexe verbinding tussen de hersenen en de darm en hoe dit verband houdt met IBS.

Biologie Basics

Kijk of een van de volgende discussies een belletje doet rinkelen uit je tijd doorgebracht in de biologielessen op de middelbare school. Communicatie tussen alle delen van ons lichaam vindt plaats door het doorgeven van informatie van zenuw naar zenuw. Hier is een vereenvoudigde beschrijving van de verschillende routes waarlangs deze communicatie plaatsvindt:

Centraal zenuwstelsel (CZS): de hersenen en het ruggenmerg
Perifere zenuwstelsel (PNS): zenuwbanen die verder reiken dan de hersenen en het ruggenmerg.

Het perifere zenuwstelsel is verder verdeeld in twee delen:

Somatisch zenuwstelsel: verantwoordelijk voor de vrijwillige controle van spieren en reactie op externe sensaties.
Autonoom zenuwstelsel: verantwoordelijk voor de motorische en sensitieve reacties van onze inwendige organen (ingewanden).

Enterisch zenuwstelsel

Het enterisch zenuwstelsel (ENS) is een onderdeel van het autonome zenuwstelsel dat verantwoordelijk is voor het reguleren van het spijsverteringsproces. Het ENS beheert de beweeglijkheid (beweging van spieren), afscheiding van vocht en de bloedstroom. Het ENS neemt zoveel verantwoordelijkheid op zich dat het soms de naam 'de kleine hersenen' krijgt. Gezien deze beschrijving is het gemakkelijk om te zien dat het begrijpen van hoe het enterische systeem werkt essentieel is voor een goed begrip van wat er mis kan gaan in een lichaam met IBS.

Up the Down Staircase

Communicatie is tweerichtingsverkeer als het gaat om de hersenen (centraal zenuwstelsel) en het spijsverteringsstelsel (enterisch zenuwstelsel). Complexe paden verbinden de hersenen en de darmen met informatie die continu heen en weer vloeit. Deze nauwe connectie is het duidelijkst te zien in onze reactie op stress (waargenomen dreiging), wat suggereert dat dit complexe communicatienetwerk erg belangrijk was voor onze overleving als soort..
Onderzoekers vinden bewijs dat disfunctie langs deze op en neergaande paden kan bijdragen aan de buikpijn, constipatie en / of diarree die de symptomen zijn van IBS. Zenuwen in de darmen die overmatige gevoeligheid ervaren, kunnen veranderingen in de hersenen veroorzaken.
Gedachten, gevoelens en activering van delen van de hersenen die met angst of opwinding te maken hebben, kunnen overdreven darmreacties stimuleren. Een storing kan ook worden gevonden langs de vele verschillende paden die de hersenen en het darmkanaal verbinden. Er zijn bijvoorbeeld aanwijzingen dat abnormaal functioneren langs twee afzonderlijke routes in het autonome zenuwstelsel wordt geassocieerd met het symptoom van diarree versus het symptoom van obstipatie. Over het algemeen lijkt het erop dat disfunctie in het hersen-darmcommunicatiesysteem het vermogen van het lichaam belemmert om de homeostase te handhaven, een toestand waarin alle systemen soepel werken.

De rol van serotonine

Meer biologie: de manier waarop de ene zenuwcel met de volgende communiceert, is via chemische stoffen die neurotransmitters worden genoemd. Een uiterst belangrijke neurotransmitter voor de spijsvertering is serotonine (5-HT). Er wordt geschat dat tot 95 procent van de serotonine in het menselijk lichaam wordt gevonden in het spijsverteringskanaal. Serotonine wordt beschouwd als een essentieel onderdeel van het communicatiesysteem tussen de hersenen en de darmen. Serotonine lijkt een rol te spelen bij de motiliteit, gevoeligheid en vochtafscheiding. Beweging, pijngevoeligheid en de hoeveelheid vocht in de ontlasting - u kunt begrijpen waarom serotonine een focus is geweest voor IBS-onderzoekers.
Verschillen zijn gevonden in serotonineniveaus tussen patiënten die lijden aan diarree versus diegenen die constipatie hebben. Patiënten met diarree hadden na een maaltijd een hoger dan normaal serotoninegehalte in hun bloed, terwijl patiënten die aan constipatie leden een lager serotoninegehalte hadden dan normaal. Dit verschil ligt ten grondslag aan de inspanningen om een medicijn te ontwikkelen dat serotoninespiegels verhoogt of verlaagt door zich te richten op specifieke receptorplaatsen (5-HT3 en 5-HT4) om IBS te behandelen. Er zijn twee van dergelijke medicijnen, maar beide hebben strikte beperkingen op het gebruik ervan om ernstige negatieve bijwerkingen te voorkomen:

Lotronex: een 5-HT3-blokker voor de behandeling van diarree
Zelnorm: L een 5-HT4-stimulerend middel voor de behandeling van obstipatie

Een nieuwere onderzoeksrichting van IBS is een focus op een klasse van eiwitten die serotonine-heropname-transporters (SERT's) worden genoemd. SERT's zijn verantwoordelijk voor het verwijderen van serotonine nadat het is vrijgegeven. Er is enige aanwijzing dat er verschillen in SERT-activiteit zijn wanneer IBS of ontsteking aanwezig is. Een school van denken is dat het teveel aan serotonine interfereert met het proces van homeostase, waardoor wordt voorkomen dat het spijsverteringsstelsel op een normale manier functioneert.

Kennis is macht

Hoe kunt u uw nieuwe kennis vertalen in het helpen om uw IBS beter te beheren? Het is duidelijk dat u niet de mogelijkheid heeft om uw serotonineniveaus rechtstreeks te beïnvloeden. Er zijn echter twee gebieden waar uw acties een directe invloed hebben op het communicatiesysteem tussen de hersenen en de darm.
Door het gebruik van ontspanningsoefeningen, kunt u actief werken aan het uitschakelen van de stressreactie, waarbij veranderingen in het darmkanaal optreden als reactie op gedachten en gevoelens. Je zou ook kunnen denken aan de gastrocolische reflex waarin darmcontracties worden gestimuleerd door het eten van een grote maaltijd of vet voedsel bij het beslissen welk voedsel te eten. Voor diarree, zou het beter zijn om kleinere maaltijden te eten, terwijl voor obstipatie, een grote maaltijd de voorkeur zou hebben om een stoelgang te veroorzaken.
Het besef dat de problemen in IBS veel verder reiken dan het hebben van een "gevoelige maag", kan je helpen verschillende strategieën te ontwikkelen om deze problemen aan te pakken.