De effecten van latente coeliakie

Latente coeliakie wordt gediagnosticeerd als je de genen voor coeliakie hebt geërfd, maar nog geen tekenen of symptomen van de auto-immuunziekte hebt ondervonden.
De diagnose latente coeliakie wordt gesteld wanneer bloedtests positief zijn voor de aandoening, maar een visueel onderzoek van uw darmen onthult geen schade aan de villi die het orgel bekleden. Als zodanig is het in tegenstelling tot stille (subklinische) coeliakie waarbij er villi is maar geen symptomen.
Latente coeliakie, ook wel atypische coeliakie genoemd, wordt meestal gediagnosticeerd onder de volgende omstandigheden:

• Een persoon kan coeliakie hebben gehad in de kindertijd die vanzelf is verdwenen. Als er later in het leven een gastro-intestinaal probleem optreedt, kunnen de tests worden gebruikt om coeliakie als oorzaak uit te sluiten.
• Een persoon kan een coeliakie hebben gehad met de kindertijd, maar heeft het met succes behandeld met een glutenvrij dieet. Nogmaals, als er later in het leven problemen zijn, kan het testen worden gebruikt om coeliakie uit te sluiten.

Als de diagnose latente coeliakie wordt gesteld, zal je leven weinig worden beïnvloed en hoef je in dit stadium waarschijnlijk niet meer van dieet te veranderen. Uw arts wil mogelijk vaker follow-ups plannen om er zeker van te zijn dat er geen progressie of manifestaties van de ziekte zijn.
Maar dat zou niet moeten suggereren dat je helemaal uit het bos bent.

Hoe latente coeliakie u kan beïnvloeden

In de afgelopen decennia was het ongebruikelijk dat iemand de diagnose latente coeliakie kreeg.
Tegenwoordig worden echter steeds meer mensen preventief getest op de ziekte, nu ze preventief worden getest als iemand in hun familie al is getroffen. Coeliakie wordt grotendeels veroorzaakt door iemands genetica. Het hebben van het HLA-DQ8-gen betekent niet noodzakelijk dat u de ziekte krijgt, maar het verhoogt wel uw risico.
Volgens de Non-profit Celiac Disease Foundation hebben personen met een familielid in de eerste graad met coeliakie (zoals een ouder, kind of broer of zus) een kans van één op tien om de aandoening te ontwikkelen.
Als u besluit om getest te worden en de diagnose latente coeliakie stelt, moet u niet denken dat u zich nergens zorgen over hoeft te maken. Alleen al het hebben van het gen plaatst je op een bepaald moment in een groter risico om de ziekte te ontwikkelen. Als dit gebeurt, kun je merken dat je niet alleen te maken hebt met coeliakie, maar ook met andere auto-immuunziekten.
Volgens recent onderzoek hebben mensen die later in het leven de symptomatische coeliakie krijgen, twee keer zoveel kans op andere auto-immuunziekten dan degenen die in de vroege kinderjaren symptomen ontwikkelen (respectievelijk 34% versus 16,8%). De meest voorkomende hiervan zijn auto-immuunziekte van de schildklier, dermatitis herpetiformis, lymfocytische colitis, gluten ataxie en auto-immuun bloedarmoede.

Gaat glutenvrij of niet

Het is volkomen redelijk om een ​​afwachtende houding aan te nemen als de diagnose latente coeliakie is gesteld. Het starten van een glutenvrij dieet is niet zonder uitdagingen en het onderhouden kan lastig zijn als je op de een of andere manier geen voordeel hebt.
Met dat gezegd zijnde, zijn er suggesties geweest dat het starten van een glutenvrij dieet (of op zijn minst een afnemende inname van gluten) de kans op ziekteprogressie kan verkleinen. Andere onderzoekers onderschrijven het gebruik van glutenvrije diëten bij alle mensen met coeliakie, ongeacht de symptomen of ziekteclassificatie.
Uiteindelijk is de keuze helemaal aan jou. Hoewel overtuigend, het bewijs ter ondersteuning van glutenvrije diëten in latente ziekte is zeker niet categorisch. Praat met uw gastro-enteroloog over de voordelen en gevolgen van een glutenvrij dieet en beslis wat goed voor u is.