Aanbevolen behandelingen voor eetstoornis
Binge eating disorder (BED) is de meest voorkomende eetstoornis in de Verenigde Staten. Volgens de National Eating Disorders Association, wordt aangenomen dat het invloed heeft op 3,5 procent van de vrouwen, 2 procent van de mannen en tot 1,6 procent van de adolescenten. Het wordt gekenmerkt door herhaalde episodes van eetaanvallen zonder het compenserende gedrag dat wordt aangetroffen in boulimia nervosa. Binge-eating disorder was pas recent (in 2013 met de publicatie van de Diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen, 5e editie; DSM-5) geclassificeerd als een officiële diagnose. Als zodanig blijft de kennis erachter achter bij die van anorexia nervosa en boulimia nervosa.
Hoewel vaak wordt gedacht dat het een "minder ernstige" eetstoornis is, kan een eetbuistoornis aanzienlijke emotionele en lichamelijke klachten veroorzaken en wordt het geassocieerd met belangrijke medische problemen en een verhoogd sterftecijfer..
CBT voor eetbuistoornis
Eerstelijnsbehandeling voor eetbuistoornis bij volwassenen is individuele psychologische therapie. Handmatig gebaseerde cognitieve gedragstherapie (CBT) is de meest onderzochte psychotherapie voor BED, en op dit moment de best ondersteunde van alle behandelingsopties. De meest bestudeerde vorm van CBT voor eetbuistoornis is de handleiding gepubliceerd in 1993 door Fairburn, Marcus en Wilson en een update van die behandeling, CBT-E, gepubliceerd in 2008 door Fairburn. Volgens Berkman en de uitgebreide literatuurstudie van collega's (2015) zijn er ook nog te weinig studies om conclusies te trekken over welke formaten van CBT het meest effectief zijn.
In gerandomiseerde controleproeven laat CBT consequent zien dat het veel patiënten kan helpen onthouding van eetaanvallen te bereiken. In veel gevallen waar onthouding van eetbuien niet wordt bereikt, kan het zowel de eetfrequentie als de eetgerelateerde psychopathologie (zoals bezorgde gedachten over vorm en gewicht) verminderen. Grotere verbeteringen zijn te zien in door de therapeut geleide CGT dan in therapieën met minder betrokkenheid van therapeuten, zoals begeleide zelfhulp.
CGT is een tijdsgebonden benadering die zich richt op de interactie tussen gedachten, gevoelens en gedrag. De belangrijkste componenten van de behandeling zijn psycho-educatie, zelfcontrole van sleutelgedrag en het vaststellen van regelmatige eetpatronen. CBT voor BED behandelt dieetbeperkingen en de opname van gevreesd voedsel. Het behandelt ook gedachten over vorm en gewicht en biedt alternatieve vaardigheden om leed te verwerken en te verdragen. Ten slotte leert CGT cliënten strategieën om terugval te voorkomen. Het is belangrijk op te merken dat het doel van CGT gedragsverandering is, en geen gewichtsverlies - CGT voor eetbuiestoornissen leidt over het algemeen niet tot gewichtsverlies, zelfs niet bij patiënten met grotere lichamen.
Andere psychotherapieën
Bijkomende psychotherapieën voor eetbuistoornis zijn bestudeerd en hebben veelbelovend gemaakt, hoewel er momenteel te weinig onderzoeken zijn om definitief vast te stellen of ze effectief zijn. Interpersoonlijke therapie (IPT), een kortdurende behandeling die zich richt op interpersoonlijke problemen, en dialectische gedragstherapie (DBT), een nieuwere vorm van CGT die is ontworpen om impulsief gedrag aan te pakken, zijn twee behandelingen die enige onderzoeksondersteuning hebben voor eetbuistoornis. Op Mindfulness gebaseerde training voor bewustwording van het eten (MB-EAT), waarin mindfulness wordt gecombineerd met mindfulness-strategieën, heeft ook veelbelovende resultaten opgeleverd..
medicijnen
Antidepressiva, voornamelijk selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), hebben bewezen nuttig te zijn in klinische onderzoeken bij het verminderen van de frequentie van binges en van eetgerelateerde obsessies. Antidepressiva verminderden ook (niet verrassend) de comorbide symptomen van depressie.
Vyvanse, een ADHD-medicijn dat het eerste medicijn werd dat door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) werd goedgekeurd voor de behandeling van BED, is in drie onderzoeken bestudeerd en ging gepaard met verminderingen van binge-episodes per week, verminderde eetgerelateerde obsessies en dwanghandelingen en gewichtsreducties. Anticonvulsieve medicatie, met name Topirimate, is ook onderzocht en er is enig beperkt bewijs om te suggereren dat het nuttig is.
Hoewel het onderzoek naar Vyvanse en de recente goedkeuring van de FDA voor de behandeling van BED veelbelovend is, hebben alle medicijnen een potentieel risico op nadelige bijwerkingen die niet worden gevonden bij psychotherapie. Een grondig gesprek met uw arts kan u helpen de voors en tegens te begrijpen en of medicijnen voor u geschikt zijn.
Binge Eating Disorder Discussiegids
Ontvang onze afdrukbare gids om u te helpen bij het stellen van de juiste vragen op de afspraak van uw volgende arts.
Download PDF Zelfhulp en zelfhulpbegeleiding
Berkman en collega's merken op dat "Het aantal therapeuten met expertise in CBT voor BED beperkt is." Gezien een groot aantal getroffen personen vormt deze beperking een uitdaging. Eén strategie om de behandelingskloof te overbruggen, was de ontwikkeling van zelfhulp en begeleide zelfhulpbehandelingen voor eetbuistoornis, die veelbelovend zijn.
Bezorgdheid over gewichtsverlies behandelingen
Omdat een aanzienlijk percentage van de patiënten met het BED zwaarlijvig is, hebben personen met BED in het verleden behandeling gezocht en behandeld voor gewichtsverlies. Hoewel sommige eerdere studies leken aan te tonen dat gedragsverlies effectief kan zijn voor de behandeling van BED, waren deze studies klein en slecht ontworpen. Wilson en collega's (2010) vonden dat gedragsverlies minder was dan CGT bij het verminderen van eetaanvallen en ook niet resulteerde in aanzienlijk gewichtsverlies; Zij concludeerden dat "effectieve methoden voor het produceren van gewichtsverlies op langere termijn ongrijpbaar blijven." Gelukkig realiseren de meeste deskundigen op het gebied van eetstoornissen zich nu dat pogingen tot gewichtsverlies bij patiënten met BED het probleem alleen maar kunnen verergeren en de aandoening verder kunnen verankeren, waardoor intense schaamte en resulterende in gewichtstoename. Daarom zijn gewichtsverliesbehandelingen niet aan te raden.
Hoe behandeling te vinden
De Vereniging voor eetstoornis in de eetbuien (BEDA) onderhoudt een online directory van aangesloten aanbieders. Bovendien hebben sommige specialisten in eetstoornissen ervaring met het behandelen van BED. Als u geen lokale specialist kunt vinden, kunt u overwegen zelfhulp of begeleide zelfhulp.
