Praten over de dood met een stervende

De gedachte aan doodgaan roept vaak angst en vrees bij mensen op. Denken aan het sterven van anderen maakt onze eigen sterfelijkheid heel reëel. Onderzoek heeft aangetoond dat stervende mensen worden verbannen uit de samenleving en zelfs worden vermeden door goede vrienden en familie.
In het licht hiervan is het gemakkelijk te begrijpen waarom veel stervende patiënten zich geïsoleerd en alleen voelen. Dit is zeker niet het type dood dat de meesten van ons zouden kiezen. Omdat we omringd zijn door vrienden en geliefden, zouden velen van ons ervoor kiezen om onze laatste maanden of dagen door te brengen.

Waarom is het zo moeilijk?

Er zijn verschillende redenen waarom veel mensen moeite hebben om in contact te komen met een stervende: niet de realiteit van hun eigen dood onder ogen willen zien; geen tijd hebben om betrokken te raken, en niet de emotionele reserves hebben om met zo'n intense situatie om te gaan. Gevoelens van schuldgevoelens over de vraag of ze iets hadden kunnen doen om een ​​ziekte te voorkomen, of over hoe hun relatie met die persoon recentelijk is geweest, kunnen er ook voor zorgen dat iemand een stervende persoon vermijdt.
Wanneer iemand het moeilijk heeft om met een stervende in contact te komen, manifesteert het zich vaak als vermijding, moeite met spreken, moeite om oogcontact te houden en het handhaven van een fysieke afstand. De persoon die sterft, zal deze tekenen waarschijnlijk waarnemen.
Er zijn verschillende factoren die een toch al moeilijke situatie kunnen bemoeilijken

• Of de doodsoorzaak wordt beschouwd als sociaal aanvaardbaar of niet (d.w.z. hartfalen versus AIDS)
• Of de dood wordt waargenomen als "op tijd" of niet (dat wil zeggen een oudere persoon versus een kind)
• Waar ze sterven (dat wil zeggen een verpleeghuis versus hun eigen huis)

Omdat iedereen anders sterft, kan de stervende persoon meer ontwijking oproepen vanwege hun pijnniveau of verontrustende symptomen en hoe ze daarmee omgaan. Sommige stervende mensen willen misschien geen volledige gesprekken voeren, maar geven de voorkeur aan korte, beknopte communicatie. Deze dingen kunnen het ongemak verhogen dat geliefden al voelen.

Overbruggen van de kloof

Aan de ene kant heb je familie en vrienden die angstig of ongemakkelijk zijn rond een stervende geliefde. Anderzijds voelt de stervende zich verlaten, geïsoleerd en alleen. Hoe kunnen we die kloof overbruggen om deze mensen bij elkaar te brengen? Open communicatie is de gemakkelijkste en beste manier om die kloof te overbruggen.
Laat de stervende persoon weten dat je je angstig of ongemakkelijk voelt, of welke emotie het ook is dat je hebt, omdat ze het toch zullen uitzoeken. Het laat hen weten dat u stappen onderneemt om het verleden te doorbreken en hen het beste te geven gedurende deze periode.
Vraag de stervende persoon wat hij van je verwacht of verwacht. Sommige stervende mensen willen heel open praten over hun ziekte en hun naderende dood. Anderen zullen willen vermijden om erover te praten en ervoor kiezen om meer te focussen op goede herinneringen of het leven van hun geliefde. Weten wat het is waar de stervende persoon over wil praten tijdens je interacties zal een lange weg gaan. Sommigen willen helemaal niet praten, maar willen misschien dat je aan hun zijde hun hand vasthoudt, een boek leest of gewoon je aanwezigheid voelt.
Wees eerlijk over wat je te bieden hebt. Als ze willen dat je dagelijks bezoekt en je past het niet in je schema of heb je niet het gevoel dat je zoveel emotionele spanning aankan, laat het hen dan weten. Vertel hen wat zij van u kunnen verwachten, "Ik begrijp dat u wilt dat ik u elke dag bezoek, ik wil u zo veel als ik kan bezoeken, maar elke dag is misschien niet mogelijk. Ik zal u zeker elke maandag, woensdag en zaterdag bezoeken, en als ik kan passen extra dagen in, ik zal het doen. " Het belangrijkste is om geen belofte te doen die je niet kunt houden.
Wees ook eerlijk over waar je het prettig vindt om over te praten. Alleen omdat de stervende persoon open en eerlijk wil zijn over wat hen overkomt, kun je je misschien niet op je gemak voelen om elk detail te bespreken. Laat hen weten of dit het geval is. Zodra ieders behoeften en verwachtingen open zijn, kan het compromisproces beginnen. Het vinden van een plek waar iedereen zich op zijn gemak voelt en aan zijn behoeften tegemoet komt, zal helpen de interactie met de stervende persoon tot een bijzondere ervaring te maken die je kunt koesteren.