Tekenen dat u receptplichtige medicijnen nodig heeft voor voetschimmel

Zelfs met de beste thuiszorg kunnen er momenten zijn dat de voetklachten van je voetballer niet zullen ophouden. U hebt misschien weken zonder recept een zalf over de toonbank gebruikt, alleen om te ontdekken dat de huid tussen uw tenen nog steeds afbladdert, jeuk en begint te zwellen en te blazen. Voordat het erger wordt, moet u misschien een arts raadplegen om voorgeschreven voetmedicatie te krijgen.
Voetschimmel (tinea pedis) is een veel voorkomende schimmelinfectie die meestal begint in de zachte ruimtes tussen de tenen. Het is een hartige schimmel die u gemakkelijk kunt ophalen bij zwembaden, badkamers, douches en kleedkamervloeren.
Hoewel veel gevallen zullen reageren op storebought crèmes, zalven, poeders en sprays, kunnen anderen moeilijker te behandelen zijn en vereisen ze een recept-sterkte antischimmelmiddel, hetzij actueel of oraal.

Tekenen dat u een recept nodig hebt

Over het algemeen zijn voorgeschreven medicijnen nodig om voetschimmel te behandelen als:

De infectie is na vier weken zelfbehandeling niet verdwenen.
De infectie verdwijnt, maar komt terug (recurs).
De infectie verspreidt zich naar andere delen van het lichaam (zoals de nagels, liezen of handen).

Als u voetschimmel en diabetes heeft, moet u uw arts meteen raadplegen; doe geen moeite met thuisbehandeling. Voetschimmel kan droge, gebarsten huid veroorzaken, waardoor mensen met diabetes gevoelig kunnen zijn voor ernstige complicaties zoals cellulitis, bacteriële infecties of huidzweren.

Wanneer moet ik een dokter bellen?

Bel onmiddellijk uw arts of zoek dringende zorg als:

Je voet is gezwollen en ontwikkelt rode strepen.
Er is een overvloedige afvoer van pus of andere vloeistoffen.
Je ontwikkelt hoge koorts en andere tekenen van infectie.

Behandelingsopties

Als het voedsel van je atleet niet reageert op zelfzorgmedicijnen, zal je arts je gewoonlijk voorgeschreven sterkte-versies van dezelfde actuele medicatie voorschrijven. Waaronder:

Lamisil (terbinafine)
Spectazole (econazole)
Mentax (butenafine)
Lotrimin (clotrimazol)
Micatin (miconazol)
Naftin (naftifine)
Luzu (luliconazole)
Ertaczo (sertaconazol)
Exelderm (sulconazol)
Tinactin (tolnaftate)

Over het algemeen worden eerst actuele geneesmiddelen voorgeschreven. De behandeling wordt meestal gedurende vier weken of minstens een week voortgezet nadat alle huidklachten zijn verdwenen.
Als de schimmel een resistente plaatselijke behandeling heeft, kunnen orale antischimmelmiddelen zoals Lamisil (terbinafine), Sporanox (itraconazol) en Diflucan (fluconazol) worden voorgeschreven. Orale antischimmelmiddelen kunnen overal tussen één en negen weken worden voorgeschreven, afhankelijk van de ernst van de infectie.

Andere medicijnen

Als zich een secundaire infectie heeft ontwikkeld (meestal wanneer bacteriën door open plekken in de huid binnendringen), kan een oraal antibioticum worden voorgeschreven. Middelen omvatten Augmentin (amoxicilline-clavulanaat), cefalexine, dicloxacilline en clindamycine.
Hoewel lokale corticosteroïden nuttig kunnen zijn bij de behandeling van niet-infectieuze voetaandoeningen, zoals eczeem of psoriasis, kunnen ze voetschimmel van sporters verergeren door het immuunsysteem te onderdrukken en moeten worden vermeden.
Hoe langer die voetschimmel aanhoudt, hoe groter de kans dat deze zich naar uw teennagels of vingernagels verspreidt. Dit kan resulteren in een moeilijk te behandelen infectie die je nagels dik, verkleurd en kruimelig laat. Als dit gebeurt, kan een zes tot twaalf weken durende kuur met orale antischimmel middelen, samen met medicinale crèmes en Penlac (ciclopirox) nagellak nodig zijn.

Orale schimmelwerende bijwerkingen

Hoewel orale antischimmelmiddelen effectief kunnen zijn bij het oplossen van een behandelingsbestendige voetschimmel, hebben ze een groter risico op bijwerkingen dan hun actuele tegenhangers. Onder hen:

Lamisil kan hoofdpijn, misselijkheid, braken, diarree, gas, misselijkheid, maagklachten, verstopte neus, hoesten, duizeligheid en een onaangename smaak in de mond veroorzaken. Langdurig gebruik kan de lever beschadigen. Voorzichtigheid is geboden bij het gebruik van orale Lamisil bij mensen met een leveraandoening.
Sporanox kan veel van dezelfde symptomen veroorzaken als Lamisil samen met constipatie en gewrichtspijn. U dient geen orale Sporanox in te nemen als u congestief hartfalen heeft. Laat uw arts weten of u hart- en vaatziekten, een ademhalingsstoornis, cystische fibrose, lang QT-syndroom, lever- of nierziekte of een familiegeschiedenis van een van deze aandoeningen heeft.
Diflucan kan hoofdpijn, diarree, misselijkheid, maagklachten, braken en smaakveranderingen veroorzaken. Het moet met voorzichtigheid worden gebruikt bij mensen met een lang QT-syndroom, hartritmestoornissen, leverziekte of nierziekte.

Voorzorgsmaatregelen voor zwangerschap

Als u zwanger bent of borstvoeding geeft, bespreek uw behandelingsopties met uw arts zodat u een volledig geïnformeerde keuze kunt maken. Dit geldt met name in het eerste trimester tijdens de vroege stadia van de ontwikkeling van de foetus.
Onderzoek heeft aangetoond dat hogere doses orale antischimmelmiddelen schadelijk kunnen zijn voor de foetus en moeten worden vermeden. Dit is het meest opvallend bij Diflucan, maar geldt ook voor andere vaak voorgeschreven orale antischimmelmiddelen.
In de meeste gevallen zal een combinatie van actuele antischimmelmiddelen en thuiszorg voldoende verlichting bieden. Actuele geneesmiddelen kunnen tijdens de zwangerschap worden gebruikt vanwege hun beperkte absorptie.

Een woord van heel goed

Hoewel milde gevallen van voetschimmel meestal kunnen worden behandeld met vrij verkrijgbare zalven, kunnen bij ernstige of aanhoudende gevallen een recept nodig zijn.
Als geneesmiddelen op recept nodig zijn, moet u uw arts op de hoogte stellen van eventuele medische aandoeningen of geneesmiddelen die u gebruikt (inclusief vitamines, kruidengeneesmiddelen en voedingssupplementen)..
Top 4 over-the-counter voetschimmelremedies