Startpagina » Ziektekostenverzekering » Wat zijn gestandaardiseerde ziekteverzekeringsplannen?

    Wat zijn gestandaardiseerde ziekteverzekeringsplannen?

    Als u uw eigen ziekteverzekering koopt, heeft u misschien wel gehoord van gestandaardiseerde plannen, afhankelijk van waar u woont. Verscheidene van de door de staat beheerde zorgverzekeringsbeurzen bieden al in zekere mate gestandaardiseerde plannen. Maar wanneer de open inschrijving op 1 november begint, zullen gestandaardiseerde plannen voor het eerst beschikbaar zijn in staten die de federaal gerunde uitwisseling gebruiken, met het debuut van "Simple Choice" -plannen.

    Hoe werkt standaardisatie?

    Planstandaardisatie is precies hoe het klinkt. Richtlijnen zijn opgesteld in termen van specifieke dekkingsdetails en alle gestandaardiseerde plannen moeten dezelfde dekking bieden voor die aspecten van het plan.
    Healthcare.gov implementeert gestandaardiseerde plannen voor 2017, hoewel deelname optioneel is, althans in het begin. Toen het ministerie van Volksgezondheid en Human Services de voordelen- en betalingsparameters voor 2017 publiceerde, legden ze de details vast voor de zes gestandaardiseerde planontwerpen die vervoerders zouden kunnen aanbieden (details staan ​​op pagina 309 van de uitkerings- en betalingsparameters). HHS heeft zoveel mogelijk gewerkt om de gestandaardiseerde planontwerpen gelijk te houden aan de plannen die al in 2015 werden aangeboden.
    Voor providers die gebruik maken van de federaal gefaciliteerde uitwisseling (bijv. Healthcare.gov), is er een gestandaardiseerde planoptie voor elk van de brons-, zilver- en goudmetaalniveaus, plus drie extra gestandaardiseerde planontwerpen op zilverniveau voor mensen die in aanmerking komen voor kostendelende subsidies. De federaal beheerde beurs heeft in 2017 geen gestandaardiseerd HSA-gekwalificeerd planontwerp, hoewel HSA-gekwalificeerde plannen nog steeds beschikbaar zijn om te kopen tussen de niet-gestandaardiseerde plannen die beschikbaar zullen zijn.
    Voor de gestandaardiseerde Simple Choice-plannen zullen veel aspecten van de dekking hetzelfde zijn, ongeacht welke zorgverzekeraar het plan aanbiedt. Bijvoorbeeld, alle gestandaardiseerde zilverplannen in de federaal beheerde beurs zullen $ 3500 aftrekbare bedragen hebben, $ 30 primaire zorg kantoor bezoeken copays, en $ 15 / $ 50 / $ 100 copays voor generieke / preferente merknaam / niet-geprefereerde merknaam drugs (co-assurantie voor speciale medicijnen zal 40 procent zijn voor gestandaardiseerde zilveren plannen).
    Wanneer consumenten zich dit najaar aanmelden bij Healthcare.gov (open inschrijving begint op 1 nov.), Zullen ze de plannen voor Simple Choice prominent tussen de beschikbare opties zien verschijnen; de uitwisseling heeft toegewijd om het gemakkelijk te maken voor mensen om te bepalen welke plannen gestandaardiseerd zijn en welke niet.

    Hoe verschillen gestandaardiseerde plannen van elkaar??

    Hoewel gestandaardiseerde plannen appels-tot-appelsvergelijkingen veel eenvoudiger maken, moet u nog steeds letten op de details van het plan. Plannen kunnen van elkaar verschillen in gebieden die niet specifiek worden behandeld in de richtlijnen voor standaardisatie van plannen. Aanbiedersnetwerken en formules (gedekte geneesmiddelenlijsten) zullen ook aanzienlijk verschillen van het ene plan naar het andere.
    Dus hoewel u misschien drie gestandaardiseerde zilveren plannen vergelijkt die allemaal dezelfde contante kosten hebben voor geneesmiddelen op recept, moet u de formulieren van elk bedrijf bekijken om te bepalen of ze een specifiek medicijn bevatten dat u nodig hebt, en of dus welke receptlaag is van toepassing.
    Voor de Simple Choice-plannen die Healthcare.gov voor 2017 introduceert, is slechts één providernetwerk per plan toegestaan, dus er zullen geen gelaagde netwerkplannen zijn tussen de gestandaardiseerde opties. Maar de netwerken zelf zullen van plan tot plan verschillen.

    aren't Gezondheidsplannen al gestandaardiseerd?

    De Affordable Care Act bracht al een zekere mate van standaardisatie op de individuele ziekteverzekeringsmarkt, met de introductie van classificaties op metaalniveau voor gezondheidsplannen. Alle individuele ziektekostenverzekeringen met ingangsdatum januari 2014 of later - inclusief plannen die buiten de beurzen worden verkocht - moeten passen in een classificatie op metaalniveau of een catastrofaal plan zijn. 
    Omdat alle nieuwe gezondheidsplannen brons, zilver, goud, platina of catastrofaal zijn, is het gemakkelijker voor consumenten om appels met appels te vergelijken dan vóór 2014. Maar de classificaties op metaalniveau worden bepaald op basis van de actuariële waarde (AV) van het plan. En dat is niet een maatregel die veel betekent voor individuele consumenten. Bronzen plannen hebben AV van 60 procent (het is eigenlijk een bereik, van 58 procent tot 62 procent, het bereik van +/- 2 procentpunten geldt voor alle classificatieniveaus), zilveren plannen hebben een AV van 70 procent, gouden plannen hebben een AV van 80 procent en platina-plannen hebben een AV van 90 procent.
    Dus een zilverplan kan naar verwachting ongeveer 70 procent van de totale zorgkosten voor een hele standaardpopulatie betalen. Maar dat is een gemiddelde, inclusief mensen die heel weinig uitgaven voor gezondheidszorg hebben, samen met mensen die gedurende het jaar mogelijk een miljoen dollar aan zorg nodig hebben.
    De persoon met zeer weinig uitgaven voor gezondheidszorg kan het grootste deel van of al haar eigen zorg betalen gedurende het jaar, afhankelijk van haar planningsstructuur (dat wil zeggen, als ze een aftrekbaar bedrag van $ 3000 heeft en slechts $ 1.000 aan gezondheidszorg gebruikt waarop het eigen risico van toepassing is, zij ' d de volledige kosten zelf betalen). Aan de andere kant betaalt een persoon wiens zorgkosten in de loop van het jaar een miljoen dollar bedragen maar een klein deel van haar eigen kosten, omdat haar zorgplan 100 procent van haar kosten zal betalen nadat ze het eigen risico heeft betaald voor haar plan.
    Hoewel plannen binnen hetzelfde metaalniveau ongeveer dezelfde AV hebben, kunnen de dekkingsspecificaties aanzienlijk verschillen van het ene plan naar het andere. Het is bijvoorbeeld gebruikelijk om zilveren plannen met eigen risico's te zien die uiteenlopen van $ 1.500 tot $ 4.500. Sommigen hebben copays voor kantoorbezoeken, terwijl anderen dat niet doen. Sommige hebben de hoogste "out-of-pocket" -blootstelling die is toegestaan, terwijl andere een lagere eigenwaarde hebben. Kortom, er zijn veel verschillende manieren waarop een plan een AV kan bereiken binnen een van de reeksen die zijn ingesteld voor plannen op metaalniveau.
    Dus hoewel consumenten die hun zoektocht naar één enkel metalen niveau versmallen plannen met elkaar vergelijken die allemaal dezelfde algemene waarde bieden, kunnen ze nog steeds vinden dat het planvergelijkingsproces overweldigend kan zijn, vooral in staten met veel ziektekostenverzekeringsmaatschappijen die deelnemen aan de uitwisseling.
    De introductie van gestandaardiseerde planontwerpen is een poging om het planvergelijkingsproces meer intuïtief te maken en kan ook helpen de prevalentie van discriminerende planontwerpen te verminderen.

    Staten die reeds gestandaardiseerde plannen hebben

    Verschillende staten hebben al gestandaardiseerde plannen in hun uitwisselingen. De ontwerpen van het plan verschillen van staat tot staat, maar de algemene focus ligt op het identiek houden van eigen risico's, copays, co-assurantie en totale out-of-pocketkosten in alle gestandaardiseerde plannen op een bepaald dekkingsniveau. Dus, bijvoorbeeld, alle gestandaardiseerde zilverplannen in de ruil van Oregon zullen $ 2.500 individuele aftrekposten hebben in 2017 en $ 35 eerstelijns gezondheidszorg kantoor bezoeken copays. 
    Veel van de gestandaardiseerde planontwerpen dekken poliklinische zorg met copays in plaats van deze toe te passen op het eigen risico. In de meeste staten met gestandaardiseerde planontwerpen kunnen vervoerders ook niet-gestandaardiseerde plannen aanbieden:
    • In Californië, de uitwisseling enkel en alleen biedt luchtvaartmaatschappijen de mogelijkheid om gestandaardiseerde plannen aan te bieden. Covered California, de door de staat gerunde uitwisseling, staat niet toe dat niet-gestandaardiseerde plannen worden verkocht en was in grote mate voorstander van de introductie van gestandaardiseerde plannen in staten die Healthcare.gov gebruiken in plaats van hun eigen uitwisselingen. 
    • New York vereist dat zorgverzekeraars ten minste één gestandaardiseerd plan op elk metaalniveau aanbieden, hoewel verzekeraars ook maximaal drie niet-gestandaardiseerde plannen mogen aanbieden. 61 procent van de mensen die zich via de staat New York in 2015 inschreven selecteerde gestandaardiseerde plannen.
    • Massachusetts geïntroduceerde gestandaardiseerde individuele ziekteverzekeringsplannen in 2010, en ze blijven beschikbaar via de staatsuitwisseling, Massachusetts Health Connector. Maar dragers die plannen verkopen in de Massachusetts-beurs hebben ook de mogelijkheid om niet-gestandaardiseerde plannen aan te bieden. 
    • In de District of Columbia, de uitwisseling - DC Health Link - introduceerde gestandaardiseerde plannen in 2016, maar vervoerders hebben nogal wat flexibiliteit om ook niet-gestandaardiseerde plannen aan te bieden. De uitwisseling vereist alleen dat een vervoerder het gestandaardiseerde plan aanbiedt op elk metalen niveau waarvoor de vervoerder plannen aanbiedt. 
    • ConnecticutExchange - Access Health CT - vereist dat luchtvaartmaatschappijen ten minste één gestandaardiseerd goudplan aanbieden, ten minste één gestandaardiseerd zilverplan (dit moet het goedkoopste zilverplan zijn dat de vervoerder aanbiedt) en ten minste twee gestandaardiseerde bronzen plannen, een van welke HSA-compatibel moet zijn. Vervoerders mogen geen poortwachtervereisten implementeren voor hun gestandaardiseerde plannen; ingeschrevenen moeten de mogelijkheid hebben om specialisten te bezoeken zonder een verwijzing van een huisarts. Zolang de vervoerders voldoen aan de gestandaardiseerde planvereisten, kunnen ze ook maximaal twee niet-gestandaardiseerde platina-plannen aanbieden, en maximaal drie niet-gestandaardiseerde plannen in elk van de brons-, zilver- en goudcategorieën..
    • Oregon had aanvankelijk een volledig door de staat gerunde uitwisseling, maar gebruikt nu ook Healthcare.gov als inschrijvingsplatform. De staat creëerde gestandaardiseerde plannen in de categorieën brons, zilver en goud, maar verzekeraars die dekking bieden in de beurs kunnen ook maximaal twee niet-gestandaardiseerde plannen en twee "innovatieve" plannen aanbieden op elk dekkingsniveau..
    • VermontDe staatsuitwisseling, Vermont Health Connect, heeft gestandaardiseerde plannen voor brons, zilver, goud en platina, plus aanvullende gestandaardiseerde plannen op het bronzen en zilveren niveau die HSA-compatibel zijn. De twee maatschappijen in de centrale van de staat bieden ook niet-gestandaardiseerde planopties.
    HHS maakt gestandaardiseerde plannen in 2017 heel erg optioneel - voor vervoerders en voor consumenten. Afhankelijk van hoe goed de Simple Choice-plannen worden ontvangen, kunnen ze in de toekomst verplicht worden in de federaal beheerde beurs. 
    En hoewel sommige critici beweren dat gestandaardiseerde plannen de innovatie in de ziekteverzekeringsmarkt onderdrukken, is het de moeite waard om op te merken dat bijna alle door de staat gerunde beurzen die al verplichte gestandaardiseerde plannen hebben, luchtvaartmaatschappijen ook in staat stellen niet-gestandaardiseerde plannen te verkopen.