Airport full-body scanners en pacemakers
Doorloop metaaldetectoren
Er zijn twee algemene typen beveiligingsapparaten die worden gebruikt door de TSA (Transportation Security Administration) op luchthavens. Degene die al vele jaren in gebruik is, is de doorloopmetaaldetector. Dit apparaat heeft geen invloed op uw pacemaker zolang u er recht doorheen loopt en niet stopt binnen om de graffiti te lezen. Pacemakers en ICD's kunnen in feite het alarm van de metaaldetector veroorzaken (hoewel gewoonlijk niet), maar dat veroorzaakt geen probleem met de implanteerbare apparaten.De handheld scanner die de TSA-agent op u kan gebruiken (nadat u de metaaldetector hebt uitgezet) bevat echter een magneet die uw pacemaker (of de ICD van uw partner) tijdelijk kan hinderen wanneer deze dichterbij wordt gebracht. Vertel de TSA-agent dat u een pacemaker of ICD heeft en dat de handscanner bij u moet worden bewaard. Het produceren van uw pacemaker / ICD-identificatiekaart voor de agent kan in dit geval nuttig zijn, maar is meestal niet absoluut noodzakelijk.
Er is veel informatie over de veiligheid van deze walk-through metaaldetectoren bij mensen met pacemakers en ICD's, en de websites van zowel de fabrikanten van pacemakers als de TSA gaan gedetailleerd in op deze kwestie.
Full Body Scanners
Full body-scanners (door anderen aangeduid als "naked picture scanners") zijn een relatief nieuwe screeningtool op luchthavens. Geïntroduceerd in het midden van de jaren 2000, gebruiken deze scanners een type straling, backstralen en millimetergolfstraling genoemd, om een beeld van uw lichaam te genereren.Dit soort stralingsgolven reizen door kleding, maar dringen niet door het lichaam. In plaats daarvan 'golven' de golven terug en worden samengesteld om een beeld te vormen van het lichaam en alle items in je kleding.
Toen de full body scanners voor het eerst werden geïntroduceerd, was er relatief weinig objectieve informatie beschikbaar over hun relatieve veiligheid met pacemakers en ICD's. Omdat de straling van deze apparaten niet door de huid dringt, waren zowel de overheid als pacemaker / ICD-bedrijven ervan overtuigd dat ze veilig waren voor mensen die deze apparaten hadden, en dit is wat ze altijd hebben verteld aan iedereen die erom vroeg.
Voor een paar jaar was er echter enige verwarring over dit onderwerp. De TSA gaf aanvankelijk geen gedetailleerde specificaties van hun bodyscanners vrij (beweerde dat het om nationale beveiligingsaangelegenheden ging). En zonder deze specificaties konden de apparaatbedrijven eenvoudig de formele, rigoureuze tests uitvoeren die nodig zijn om te bewijzen dat pacemakers en ICD's niet worden beïnvloed door de volledige bodyscanner..
In de loop der jaren zijn deze apparaten nu echter bij miljoenen mensen met medische hulpmiddelen gebruikt en zijn er nooit problemen met hen gerapporteerd. Het lijkt op dit moment vrij duidelijk dat full-body scanners inderdaad veilig zijn voor mensen met pacemakers en ICD's.
Hoe zit het met het risico voor het grote publiek (en niet alleen voor mensen met medische hulpmiddelen) van deze op straling gebaseerde screeningsystemen? Studies hebben aangetoond dat het doorlopen van een volledige lichaamsscanner een persoon blootstelt aan een hoeveelheid straling die grofweg gelijk is aan drie tot negen minuten van de straling die we allemaal van de omgeving ontvangen tijdens elke dag van normaal leven. Dus, de hoeveelheid straling die iemand krijgt van een full body scanner op de luchthaven is triviaal.
