Redenen voor het hebben van coronaire bypassoperaties

In coronaire bypass operatie - ook wel coronaire bypass operatie of CABG - chirurgen enten een gezonde slagader of ader om een ​​zieke kransslagader, voorbij de gebieden die worden geblokkeerd door plaques. Met deze procedure kan bloed het aangetaste deel van de slagader passeren en de toevoer van bloed naar de hartspier verbeteren.

Wie moet coronaire bypass-operatie krijgen?

Bypass-chirurgie is zeer effectief bij het verbeteren van de symptomen van angina als u stabiele angina pectoris heeft. Als je grote blokkades in meerdere kransslagaders, of blokkade in de linker belangrijkste coronaire (dat is de belangrijkste kransslagader), of een zeer verzwakte hartspier (een aandoening genaamd cardiomyopathie, waarover je hier kunt lezen), bypass-operatie kan uw leven verlengen in vergelijking met een behandeling met angioplastiek en stenten, of alleen met medische therapie. Bypass-chirurgie kan ook nuttig zijn bij mensen met acuut coronair syndroom.

Hoe wordt bypassoperatie uitgevoerd?

Bypass-chirurgie wordt uitgevoerd onder algemene anesthesie. De chirurg splitst het borstbeen naar de borst te openen, dan stopt het hart met behulp van chemicaliën of koud (genaamd onderkoeling), zodat hij / zij kan de enten hechten zonder het hart bewegen. Bloedcirculatie wordt gehandhaafd, terwijl het hart wordt gestopt, met behulp van een cardiopulmonaire bypass-machine. Nadat de transplantaten zijn bevestigd, wordt het hart opnieuw gestart.
De transplantaten die tijdens bypass-chirurgie worden gebruikt, komen meestal van aderen uit de benen (vena saphena) of een slagader uit de borstwand (de interne borstslagader). Grafts met behulp van de slagader gaan vaak langer mee dan transplantaten met aderen, en de slagadertransplantaten ontwikkelen niet vaak stenose, zoals adertransplantaten dat doen. Daarom dienen in het algemeen inwendige borstarteriële transplantaten te worden gebruikt wanneer dit mogelijk is (zoals bepaald door de anatomie van de patiënt). Het komt vrij veel voor dat adertransplantaten blokkades ontwikkelen als gevolg van atherosclerose binnen 10 tot 12 jaar chirurgie.
In de afgelopen jaren worden nieuwere bypass-operatietechnieken ontwikkeld, genaamd "minimaal invasieve bypass-chirurgie." Deze minimaal invasieve procedures hebben betrekking op kleinere incisies en voorkomen dat de bypassmachine moet worden gebruikt. Helaas is minimaal invasieve bypass-chirurgie alleen geschikt voor patiënten bij wie de zieke slagaders gemakkelijk kunnen worden bereikt met deze aanpak.

Wat zijn de belangrijkste complicaties?

Coronaire bypassoperatie is een belangrijke chirurgische ingreep en patiënten keren vaak niet wekenlang of zelfs maanden na de operatie terug naar "normaal". Het is gebruikelijk om een ​​paar weken lang slechte eetlust, zwakte en pijn over de incisie te ervaren. Depressie wordt gezien bij maximaal één van de drie patiënten na de operatie, en tenzij de depressie wordt herkend en behandeld, kan dit leiden tot een sterk verlengde hersteltijd.
Andere mogelijke complicaties na een bypassoperatie omvatten onder andere myocardinfarct tijdens of vlak na de operatie (in minder dan 5% van de patiënten), verzwakking van de hartspier (die vaak tijdelijk), ritmestoornissen (in het bijzonder atriale fibrillatie), pleuravocht (vochtophoping tussen de longen en de borstwand), infectie van de incisie site, en een cognitieve (denken) stoornis die is genoemd "pump head" (na de cardiopulmonale bypass "pomp" die de circulatie ondersteunt tijdens het enten procedure, en dat sommige hebben gespeculeerd is verantwoordelijk voor deze cognitieve veranderingen).
Omdat bypass operaties zijn zulke ernstige risico's, is het meestal gereserveerd voor patiënten die een grote kans om hun leven verlengd met de operatie of degenen wier symptomen van angina aanhouden ondanks agressieve pogingen tot medische behandeling.