Sinus Nodal Reentrant Tachycardie (SNRT) Symptomen en Behandeling

Sinusknoopvormige terugkerende tachycardie (ook wel SNRT genoemd) is een van de aritmieën die wordt gecategoriseerd als supraventriculaire tachycardie (SVT), snelle hartritmestoornissen die ontstaan ​​in de hartboezems. Sinusknoopvormige terugkomende tachycardie is de zeldzaamste vorm van SVT.

Overzicht

Sinusknoopvormige terugkomende tachycardie is een terugkerende tachycardie. Zoals altijd het geval is met terugkerende tachycardie, treedt sinusknoopvormige terugkerende tachycardie op omdat er een extra elektrische verbinding is in het hart, die vanaf de geboorte aanwezig is.
Bij sinusknoop binnenkomende tachycardie bevindt de extra verbinding - en inderdaad het gehele reentrant circuit dat de aritmie produceert - zich in het kleine sinusknooppunt.

symptomen

De symptomen van SNRT zijn vergelijkbaar met de symptomen die het vaakst worden gezien bij elke vorm van SVT. Het meest opvallende symptoom is hartkloppingen, hoewel sommige mensen met deze aritmie ook een "lichthoofdige" soort van duizeligheid zullen ervaren.
Net als bij de meeste SVT's beginnen de symptomen meestal abrupt en zonder enige waarschuwing. Ze verdwijnen ook even abrupt - meestal na enkele minuten tot enkele uren.
De sinusknoop wordt rijkelijk gevoed door de nervus vagus, dus mensen met sinusknoopvormige terugkerende tachycardie kunnen hun episodes vaak stoppen door stappen te nemen om de toon van hun nervus vagus te verhogen, zoals het uitvoeren van de Valsalva-manoeuvre of het onderdompelen van hun gezicht in ijswater voor een paar seconden.

Verschillen met ongepaste sinustachycardie

Ongepaste sinustachycardie (IST) is vergelijkbaar met sinustakige terugkerende tachycardie, aangezien beide aritmieën voortkomen uit de sinusknoop. Hun kenmerken verschillen echter aanzienlijk. Sinusknoopvormige terugkomende tachycardie is een terugkerende tachycardie, dus deze start en stopt abrupt, zoals het in- en uitschakelen van een lichtschakelaar; en wanneer de patiënt geen echte episode van tachycardie heeft, blijven zijn of haar hartslag en hartritme volkomen normaal.
IST is daarentegen een automatische tachycardie. Het begint en stopt dus niet abrupt, maar eerder versnelt het geleidelijk en vertraagt ​​het geleidelijk. Ook is de hartslag bij de meeste mensen met IST vaak nooit helemaal "normaal". In plaats daarvan blijft de hartslag bijna altijd enigszins verhoogd, zelfs als deze geen symptomen produceert..

Behandeling

Als episodes van tachycardie ongewoon zijn, en vooral als de episodes gemakkelijk kunnen worden gestopt door de vagale tonus te verhogen, hebben mensen met sinustrale inspringende tachycardie mogelijk helemaal geen medische therapie nodig - behalve dat ze leren herkennen dat de aritmie optreedt, en hoe om het te stoppen.
Als intensievere behandeling vereist is - hetzij vanwege frequente episodes of moeilijkheden bij het beëindigen van episodes - is medicamenteuze behandeling vaak effectief. Het nemen van een bètablokker of calciumantagonisten zal de frequentie van afleveringen vaak aanzienlijk verminderen en / of ze gemakkelijker stopzetten.
Als sinusknoop in het rond gaat tachycardie bijzonder lastig is en niet reageert op minder invasieve therapie, is ablatietherapie vaak effectief om de aritmie helemaal kwijt te raken.
Het is echter moeilijk om de extra elektrische route in de sinusknoop weg te nemen zonder ook de rest van de sinusknoop te beschadigen. Dus de ablatieprocedure heeft een vrij hoog risico op het produceren van significante sinus bradycardie, tot het punt dat een permanente pacemaker nodig kan zijn.
Aldus moeten pogingen om niet-invasieve therapie te vinden altijd worden genomen voordat ablatietherapie wordt overwogen voor sinusknoop in het rondgaande tachycardie.