Cupping Therapy Overzicht, voordelen en bijwerkingen

Cupping-therapie is een praktijk waarbij korte gekleurde omgekeerde cups kort worden bevestigd aan bepaalde delen van het lichaam met behulp van een vacuümeffect. Sommige voorstanders suggereren dat de tekening van de huid in de cups de bloedtoevoer naar het gebied verhoogt.
Lang gebruikt in de traditionele Chinese geneeskunde en andere oude genezingssystemen, is cupping de afgelopen jaren aanzienlijk populair geworden onder atleten. Zwemmer Michael Phelps zou bijvoorbeeld de therapie hebben gehad ter voorbereiding op de Olympische Zomerspelen 2016.

Toepassingen

Cupping wordt vaak aanbevolen als aanvullende therapie voor de volgende aandoeningen:

• Rugpijn
• Hoofdpijn of migraine
• Kniepijn
• Spierpijn en pijn
• Nek- en schouderpijn
• Sportblessures en prestaties

In de traditionele Chinese geneeskunde wordt gezegd dat cupping de stroom van vitale energie stimuleert (ook bekend als "qi" of "chi") en helpt bij het corrigeren van eventuele onevenwichtigheden die voortkomen uit ziekte of letsel. Het wordt soms gecombineerd met acupunctuur en tuina, andere therapieën gezegd om de stroom van energie te bevorderen.

Hoe werkt cupping therapie??

Om de zuiging in de cups te creëren, kan de arts ze gebruiken door een ontvlambare substantie (zoals kruiden, alcohol en / of papier) in elke kop te plaatsen en vervolgens die stof te ontsteken. Vervolgens plaatst de arts de beker ondersteboven op het lichaam. Tijdens een typische cupping-behandeling worden er tussen de drie en zeven kopjes op het lichaam geplaatst.
Tegenwoordig gebruiken veel artsen een handmatige of elektrische pomp om het vacuüm te creëren, of gebruiken ze zelfopzuigende sets cupping. Nadat de kopjes op hun plaats zitten, worden ze meestal na vijf tot tien minuten verwijderd. (Beoefenaars kunnen "flash" -cupping oefenen door snel te bevestigen en vervolgens de beker herhaaldelijk te verwijderen.) 
Sommige beoefenaars passen massageolie of -crème toe en hechten vervolgens siliconen cups, ritmisch rond het lichaam glijden voor een massage-achtig effect.
In een procedure die bekend staat als "nat cuppen" wordt de huid voorafgaand aan de behandeling doorboord. Dit zorgt ervoor dat er bloed uit de lekke banden stroomt tijdens de cupping-procedure, waarvan wordt gedacht dat het giftige stoffen uit het lichaam verwijdert.

Voordelen

Tot op heden is er een gebrek aan hoogwaardig wetenschappelijk onderzoek om het gebruik van cupping te ondersteunen bij de behandeling van elke gezondheidstoestand. Een onderzoeksevaluatie uit 2011 heeft bijvoorbeeld zeven onderzoeken gecategoriseerd waarin cupping wordt getest bij mensen met pijn (zoals lage rugpijn); de resultaten toonden aan dat de meeste onderzoeken van slechte kwaliteit waren.
In een andere onderzoekbeoordeling gepubliceerd in 2017, analyseerden wetenschappers 11 studies die het gebruik van cupping door atleten testten. De auteurs van de review concludeerden dat er geen expliciete aanbeveling kon worden gedaan voor of tegen het gebruik van cupping bij atleten en dat verdere studies nodig zijn. Sommige studies toonden aan dat cupping de perceptie van pijn en invaliditeit verbeterde en gunstige effecten had op het bewegingsbereik in vergelijking met geen cupping.
Hoewel cupping soms wordt aanbevolen om de flexibiliteit bij atleten te vergroten, is een kleine studie gepubliceerd in de Journal of Sports Rehabilitation in 2018 vond geen verandering in de flexibiliteit van de hamstring na een cupping sessie van zeven minuten met behulp van vier bekers. Studie deelnemers waren NCAA Division III universiteit voetballers zonder symptomen.

Mogelijke bijwerkingen

Cupping kan pijn, zwelling, brandwonden, duizeligheid, duizeligheid, flauwvallen, zweten, huidpigmentatie en / of misselijkheid veroorzaken. Cupping laat ook ronde paarse vlekken of rondlopende blauwe plekken op de huid achter; deze merken kunnen na enkele dagen beginnen te vervagen maar kunnen twee tot drie weken blijven bestaan. Littekens en brandwonden zijn bekend na cupping.
Cupping mag niet worden gedaan op plaatsen waar de huid is gebroken, geïrriteerd of ontstoken, of over slagaders, aders, lymfeklieren, ogen, openingen of breuken. Zwangere vrouwen, kinderen, oudere volwassenen en mensen met bepaalde gezondheidsaandoeningen (zoals kanker, orgaanfalen, hemofilie, oedeem, bloedaandoeningen en sommige soorten hartaandoeningen) behoren tot degenen die geen cupping zouden moeten hebben. Mensen die bloedverdunnende medicijnen gebruiken, moeten ook niet proberen te cuppen.
Gebruik geen cupping in plaats van een standaardbehandeling voor een medische aandoening.
Hoewel zeldzaam, omvatten andere gemelde bijwerkingen blaren, verworven hemofilie A, trombocytopenie, bloedarmoede door ijzertekort, keloïden, panniculitis en huidpigmentatie..
Infectie, littekens en bloedverlies kunnen optreden bij natte cupping.
De arts dient de standaardprocedures voor infectiebeheersing en veiligheidsmaatregelen te volgen ter bescherming tegen de overdracht van ziekten (zoals hepatitis).

Bottom Line

Na het zien van spraakmakende atleten en beroemdheden met de kenmerkende ronde paarse markeringen, kan het verleidelijk zijn om cupping te proberen, maar er is momenteel een gebrek aan onderzoek naar cupping. Als u er nog steeds aan denkt om het te proberen, moet u uw arts raadplegen voordat u met de behandeling begint.