Symptomen van Toxoplasmose

Toxoplasmose is niet een ziekte waar we veel over horen, maar een die bijna één op de tien Amerikanen op een bepaald punt in hun leven zal treffen. Symptomen van toxoplasmose zijn meestal mild en kunnen spierpijn, koorts, vermoeidheid, hoofdpijn en gezwollen lymfeklieren omvatten, soms weken aanhoudend. In de overgrote meerderheid van de gevallen zullen er echter weinig of geen duidelijke tekenen van infectie zijn.
De ziekte wordt pas echt serieus wanneer deze van moeder op kind wordt overgedragen tijdens de zwangerschap of wanneer deze optreedt bij mensen met een voortgeschreden HIV-infectie.
In beide gevallen, Toxoplasma gondii, de parasiet die de ziekte veroorzaakt, kan ernstige schade oplopen aan de hersenen, ogen, longen en andere belangrijke organen. Binnen deze populatie van mensen kan toxoplasmose, indien niet behandeld, leiden tot ernstige lichamelijke en geestelijke handicaps en zelfs tot de dood.

Frequente symptomen

Bij mensen met een normaal immuunsysteem zal tot 90 procent van de gevallen van toxoplasmose volledig asymptomatisch zijn (zonder symptomen). Als zodanig zullen de meeste mensen niet eens weten dat ze zijn geïnfecteerd.
Als er acute symptomen verschijnen, zullen deze meestal mild zijn en mogelijk het volgende omvatten:

Lage koorts (lager dan 100.4^O F)
Hoofdpijn
Vermoeidheid
Gezwollen lymfeklieren (lymfadenopathie)
Spierpijn (myalgie)
Een algemeen gevoel van onwelheid (malaise)

Hoewel de symptomen zelden erger worden, kunnen ze soms weken aanhouden.
Bovendien, omdat de symptomen zo niet-specifiek zijn, kunnen ze gemakkelijk worden aangezien voor andere ziekten, zoals de griep, infectieuze mononucleosis of zelfs de ziekte van Lyme.
Hoewel acute toxoplasmose tot op zekere hoogte kan worden gedifferentieerd door de afwezigheid van bepaalde symptomen (zoals hoesten, keelpijn of huiduitslag), kan dit alleen worden bevestigd met een bloedtest of een analyse van hersenvocht of een weefselmonster.
Zodra een infectie heeft plaatsgevonden, zal het immuunsysteem van het lichaam het geleidelijk onder controle brengen. De ziekte zal zich dan verplaatsen in een latente fase waarin de parasiet een cyste vormt, bekend als een bradyzoiet, op verschillende delen van het lichaam (inclusief de hersenen, het hart, de ogen, de lever en de longen). Tenzij de immuunverdediging wordt aangetast, kunnen de bradyzoïeten een leven lang in de rusttoestand blijven.

Aangeboren symptomen

Terwijl T. gondii wordt meestal overgedragen door besmet voedsel of door per ongeluk hand-mondcontact met kattenuitwerpselen, het kan ook van de moeder op het kind worden overgedragen tijdens de zwangerschap.
De aandoening, bekend als congenitale toxoplasmose, treft maar liefst één op de 10.000 zwangerschappen in de Verenigde Staten, volgens een rapport van de Amerikaanse Academie voor Pediatrische Comité infectieziekten.
Hoewel de meeste gevallen worden veroorzaakt wanneer een moeder tijdens de zwangerschap opnieuw is geïnfecteerd, kunnen andere gevallen het gevolg zijn van een reactivering van een eerdere infectie (meestal bij moeders met HIV).
Risico op aangeboren afwijkingen
Terwijl het risico van T. gondii tijdens de laatste stadia van de zwangerschap neemt de kans op overdracht toe, de potentiële schade kan het grootst zijn tijdens het eerste deel van het eerste trimester. Dit is wanneer de foetale stamcellen zich net beginnen te specialiseren en zich ontwikkelen tot cellen van de hersenen, het hart en andere organen.
Schade tijdens deze vroege ontwikkelingsfase kan catastrofaal zijn. In zeldzame gevallen kan dit leiden tot een onomkeerbaar geboorteafwijking die bekend staat als microcephalie (waarbij de baby wordt geboren met een abnormaal klein hoofd en brein) en macrocephaly (waar de baby geboren wordt geboren wordt met een abnormaal groot hoofd en brein).
Gemeenschappelijke symptomen
Congenitale toxoplasmose kan ook het risico op een miskraam en doodgeboorte vergroten.
Bijna 50 procent van de gevallen zal resulteren in vroeggeboorte samen met een laag geboortegewicht, meestal wanneer de baby vóór de 24e week van de zwangerschap is geïnfecteerd..
Zuigelingen met ernstige toxoplasmose hebben meestal symptomen bij de geboorte of ontwikkelen ze binnen de eerste zes maanden van hun leven. De meeste symptomen zijn gerelateerd aan een drietal complicaties die vaak worden gezien in ernstige gevallen, waaronder hydrocephalus ("water op de hersenen"), chorioretinitis (ontsteking van de choroïde en het netvlies van het oog) en intracraniale calcificatie (abnormale afzetting van calcium in de hersenen als gevolg van de infectie).
Symptomen kunnen zijn:

Geelzucht (geelverkleuring van de huid en ogen)
braken
Diarree
Voedingsproblemen, waaronder slikproblemen (dysfagie)
Vervagings- en zichtproblemen
Gehoorverlies
Spraakproblemen (dysartrie)
Probleem met lopen, coördinatie en motoriek
Ontwikkelingsvertragingen
Intellectuele handicap (mild tot ernstig)
Epileptische aanvallen

Complicaties met HIV

Toxoplasmose treft zelden mensen met intacte immuunsystemen. Het is pas wanneer het immuunsysteem is aangetast dat de meer ernstige kenmerken van de ziekte kunnen verschijnen. Hoewel dit kan gebeuren met ontvangers van organen of mensen die een behandeling tegen kanker ondergaan (beide groepen worden behandeld met immuunonderdrukkende geneesmiddelen), is de groep die het meest wordt getroffen de groep met de diagnose AIDS.
Toxoplasmatische encefalitis
AIDS wordt gedefinieerd als het stadium van HIV-infectie waarbij een persoon minder dan 200 CD4 T-cellen heeft (een type witte bloedcel centraal in de immuunafweer).
Als zodanig wordt een aandoening zoals toxoplasmische encefalitis (toxoplasmose van de hersenen) als AIDS-definiërend beschouwd, omdat deze zelden wordt gezien buiten een AIDS-diagnose.
De hersenen zijn in feite het meest getroffen orgaan wanneer T. gondii reactiveert. Het is de site waar bradyzoïeten niet alleen prolifereren maar blijven bestaan, vaak gedurende de levensduur van de gastheer. Zonder de immuunafweer om zichzelf te beschermen, kunnen de hersenen en het centrale zenuwstelsel ernstig zijn en soms onomkeerbaar worden geschaad.
Symptomen van toxoplasmische encefalitis zijn onder andere:

Hoofdpijn
Koorts
Spier zwakte
Verwarring
Spraak- en geheugenproblemen
Epileptische aanvallen
Persoonlijkheid verandert
zwakzinnigheid
Schizofrenie
coma

Andere ziektecomplicaties
De hersenen zijn niet het enige orgaan dat kan worden beïnvloed door toxoplasmose. Als T. gondii reactiveert in het oog (oculaire toxoplasmose), het kan onscherpte, roodheid, oogpijn, overmatig scheuren, blinde vlekken (scotomen) en extreme lichtgevoeligheid veroorzaken.
Reactivering in de longen (pulmonaire toxoplasmose) kan zich manifesteren met koorts, kortademigheid (dyspneu), piepende ademhaling, beklemming op de borst en een niet-productieve hoest..
Indien onbehandeld, zal toxoplasmose bij mensen met HIV bijna altijd tot de dood leiden.

Wanneer moet u een arts raadplegen?

Omdat de meeste mensen niet weten dat ze toxoplasmose hebben, zullen ze waarschijnlijk geen zorg zoeken en zullen ze in de meeste gevallen echt niet nodig hebben..
Als u echter zwanger bent en als er een actuele infectie is vastgesteld, moet u een arts raadplegen om vast te stellen of uw baby is geïnfecteerd.
Dit kan een vruchtwaterpunctie omvatten (waarbij een naald wordt gebruikt om vocht uit de vruchtzak te verwijderen om te controleren op infectie) of een echografie (om te controleren op symptomen zoals hydrocephalus).
Als een positieve diagnose wordt ontvangen, krijgt u in het tweede trimester antibiotica voorgeschreven om het risico op complicaties van uw baby te verkleinen. Als u hiv heeft, kunt u eerder worden gestart.
Toxoplasmose Risico's waarvan de meeste mensen zich niet bewust zijn