Waarom Albuterol niet langer wordt gebruikt voor bronchiolitis

Bronchiolitis is een infectie van de onderste luchtwegen die vaak voorkomt bij kinderen jonger dan twee jaar. Het wordt meestal veroorzaakt door het respiratoir syncytieel virus (RSV) dat de ontsteking van de kleinere luchtpassages (bronchiolen) veroorzaakt. De ontsteking veroorzaakt de gedeeltelijke of volledige vernauwing van de bronchiolen, wat resulteert in piepende ademhaling en kortademigheid.
Bronchiolitis is de belangrijkste oorzaak van ziekenhuisopname bij zuigelingen en jonge kinderen. Omdat er geen remedie is voor bronchiolitis, is de behandeling voornamelijk gericht op het verlichten van symptomen van koorts en ademhalingsmoeilijkheden. Als ziekenhuisopname vereist is, kan de behandeling ook aanvullende zuurstof en intraveneuze vloeistoffen omvatten om uitdroging te voorkomen.
In het verleden werd de drug albuterol vaak gebruikt in ziekenhuizen om het kind te helpen ademen. Albuterol is geclassificeerd als een bronchodilatator die werkt door spieren in de luchtpassages te ontspannen. Het is verkrijgbaar in geïnhaleerde, orale en injecteerbare formuleringen en wordt vaak voorgeschreven aan mensen met chronische obstructieve longziekte (COPD) en astma.
Hoewel het redelijk lijkt om albuterol te gebruiken in gevallen van ernstige bronchiolitis, adviseert bijgewerkte begeleiding van de American Academy of Pediatrics (AAP) nu het gebruik ervan.

Waarom de AAP adviseert tegen Albuterol

In hun bijgewerkte aanbevelingen van 2014 erkende de AAP dat albuterol vluchtige verlichting kan bieden bij kinderen met bronchiolitis op dezelfde manier als bij astma. De werkelijke effectiviteit van het medicijn in dit scenario was echter grotendeels subjectief. Huidig ​​onderzoek heeft aangetoond dat het gebruik van albuterol bij kinderen in een ziekenhuis niets heeft gedaan om de uitkomsten te verbeteren of het verblijf in het ziekenhuis te verminderen.
Bovendien adviseert de AAP tegen andere behandelingen die in het verleden vaak werden gebruikt, waaronder vernevelde hypertone zoutoplossing, systemische corticosteroïden, antibiotica en fysiotherapie op de borst..

Identificeren wanneer ziekenhuisopname nodig is

Bronchiolitis bij kinderen zal zich meestal na twee tot drie dagen verkoudheid ontwikkelen. Het begint meestal met verstopte neus en ontlasting, een milde hoest en koorts boven 100,4 ° F. Als de infectie voortschrijdt en de lagere luchtpassages zijn betrokken, kan de aandoening ernstig worden en leiden tot symptomen van:

• Snel ademhalen
• wheezing
• Aanhoudende hoest
• Moeilijk eten
• Lacunes in de ademhaling (apneu)

Een ouder zal weten dat het tijd is om het kind naar een noodsituatie te brengen als het piepen langer dan zeven dagen aanhoudt of als hij grunt. Evenzo, als het kind aanzienlijk verzwakt en een blauwachtige tint aan de huid of lippen (cyanose) heeft, moet de ouder het als een medisch noodgeval beschouwen en 911 bellen..

Huidige ziekenhuisaanbevelingen

Ongeveer drie procent van de kinderen met bronchiolitis moet worden opgenomen in het ziekenhuis. Behandeling zou het volgen van vitale functies en ondersteunende zorg inhouden, gebaseerd op de toestand en symptomen van het kind.
Aanvullende zuurstof kan nodig zijn voor kinderen die niet op adem kunnen komen. Dit wordt meestal gedaan door een buis, een neuscanule, onder de neus van een kind te plaatsen of door een gezichtsmasker te gebruiken. Voor zuigelingen kan een zuurstofdopbox worden gebruikt.
Als het kind niet kan eten of drinken, hetzij omdat de ademfrequentie te snel is of de ademhaling ernstig verminderd is, moeten vloeistoffen en voeding mogelijk intraveneus (in een ader) worden toegediend. Om verspreiding van het virus te voorkomen, zou het kind geïsoleerd zijn van broers en zussen en andere kinderen totdat de aandoening volledig is opgelost.
De meeste kinderen opgenomen in het ziekenhuis voor bronchiolitis zijn goed genoeg om na drie of vier dagen weer naar huis te gaan.