Startpagina » Lupus » Hoe mensen met lupus ook hartziekten kunnen hebben

    Hoe mensen met lupus ook hartziekten kunnen hebben

    Lupus, ook bekend als systemische lupus erythematosus of SLE, is een auto-immuunziekte die vrijwel elk deel van het lichaam kan treffen, maar meestal de huid, gewrichten, nieren, longen, hersenen en het hart..
    De soorten hartproblemen die doorgaans worden gezien bij mensen met lupus vallen over het algemeen in vijf categorieën. Dit zijn:
    • Coronaire hartziekte (CAD)
    • Valvulaire hartziekte
    • myocardiet
    • Pericardiale ziekte
    • Hartritmestoornissen

    Lupus en coronaire hartziekte

    Mensen met lupus ervaren vaak een voortijdige toename van atherosclerose, de verharding van de slagaders die CAD produceren. Daarom wordt CAD op relatief jonge leeftijd vaak gezien bij mensen met lupus. Het verhoogde risico op voortijdige CAD met lupus is het grootst bij jonge vrouwen. 
    Er lijken twee belangrijke redenen te zijn waarom lupus het risico op CAD verhoogt. Ten eerste hebben mensen met lupus de neiging om meer van de traditionele hartrisicofactoren te hebben: obesitas, sedentaire levensstijl, hypertensie, verhoogd cholesterolgehalte en metaboolsyndroom. Deze risicofactoren komen vaker voor bij mensen met lupus omdat de ziekte zelf vaak een relatief sedentaire levensstijl afdwingt, en mogelijk omdat steroïden zo vaak nodig zijn bij de behandeling van lupus.
    Ten tweede verhoogt lupus de ontsteking die optreedt in bloedvaten, en ontsteking in bloedvaten is de belangrijkste oorzaak van zowel atherosclerose zelf, als van de scheuring van atherosclerotische plaques. De preventie van CAD, de diagnose van CAD en de behandeling van CAD bij mensen met lupus zijn hetzelfde als bij iemand anders. Aangezien de prevalentie van CAD, vooral bij jongere mensen, aanzienlijk hoger is bij lupus, is het belangrijk voor mensen met lupus (en hun artsen) om op zoek te zijn naar symptomen die wijzen op CAD..

    Lupus en hartklepziekte

    Lupus wordt geassocieerd met hartklepaandoeningen. De gegeneraliseerde ontsteking geassocieerd met lupus kan ertoe leiden dat verschillende ontstekingsproducten (die sommige artsen 'grunge' noemen) op de hartkleppen worden afgezet. Deze ontstekingsproducten, waaronder componenten van bloedstolsels, immuuncomplexen en ontstekingscellen, kunnen 'vegetaties' vormen, die wratachtige groeisels op de kleppen zijn.
    Deze vegetaties (die veel vaker voorkomen op de mitralisklep dan op de andere hartkleppen) veroorzaken vaak geen duidelijke cardiale problemen. Bij sommige mensen met lupus kunnen de vegetaties echter groot genoeg worden om mitralisklepregurgitatie te veroorzaken, wat leidt tot hartfalen; ze kunnen besmet raken, wat leidt tot endocarditis; of ze kunnen bloedstolselvorming veroorzaken, leidend tot een beroerte.
    Als vegetaties groot genoeg worden om een ​​hartgeruis te veroorzaken bij een persoon met lupus (wat gebruikelijk is), kan een echocardiogram helpen om de grootte van de vegetaties te bepalen. Als ze groot genoeg zijn, of als ze na verloop van tijd een aanzienlijke groei vertonen, kan antibiotische profylaxe ter voorkoming van endocarditis worden voorgeschreven. In sommige gevallen kunnen bloedverdunners worden aanbevolen om het risico op een beroerte te verminderen.

    Lupus en pericardiale ziekte

    Pericardiale effusie en pericarditis komen vaak voor bij mensen met lupus.
    Pericardiale effusies kunnen worden waargenomen bij maar liefst 50 procent van de mensen die op enig moment tijdens de ziekte lupus hebben. Gelukkig veroorzaken deze pericardiale effusies typisch geen symptomen en worden ze vaak incidenteel ontdekt, wanneer om een ​​andere reden een echocardiogram wordt uitgevoerd. Specifieke behandeling voor deze effusies is meestal niet nodig, en pericardiale effusies die geen symptomen veroorzaken, verdwijnen meestal vanzelf.
    Naast pericardiale effusies, kan pericarditis (ontsteking van de pericardiale voering) ook worden gezien bij mensen met lupus. Wanneer pericarditis aanwezig is, is dat meestal een goede indicatie dat de lupus zich in een actieve fase bevindt, dat wil zeggen dat hij ook problemen veroorzaakt met andere orgaansystemen. De pericarditis verdwijnt meestal als de gegeneraliseerde lupusfakkel wordt behandeld en onder controle wordt gebracht. Als specifieke behandeling nodig is, reageert de pericarditis van lupus meestal op behandeling met niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's).

    Lupus en Myocarditis

    Myocarditis-ontsteking van de hartspier-is, gelukkig, ongebruikelijk bij mensen met lupus. Lupus-myocarditis veroorzaakt zelden directe symptomen, maar kan uiteindelijk leiden tot verzwakking en verwijding van het hart en uiteindelijk tot hartfalen en hartritmestoornissen. Als dat het geval is, kunnen alle symptomen van hartfalen zich ontwikkelen.
    Myocarditis bij mensen met lupus wordt meestal gediagnosticeerd nadat een vergroot hart wordt gezien op een thoraxfoto of een echocardiogram, maar het kan ook worden vermoed als onverklaarbare tachycardie (snelle hartslag) in rust wordt opgemerkt.
    Net als pericarditis wordt myocarditis vaak gezien als de lupus zich in een algemeen actieve fase bevindt, meestal met verschillende orgaansystemen. Bij sommige patiënten met lupus-myocarditis is een verbetering van de hartfunctie waargenomen wanneer ze agressief worden behandeld voor actieve lupus, met behulp van steroïden en immunosuppressieve geneesmiddelen.

    Lupus en ritmestoornissen

    Na een episode van lupus-myocarditis kunnen verschillende soorten hartblok optreden. Gewoonlijk zijn deze hartkloppingen relatief onschuldig en zelfbeperkt en hebben ze over het algemeen geen pacemaker nodig. 
    Bovendien kan chronisch rustende tachycardie worden gezien bij mensen die lupus hebben. Deze tachycardie kan hartkloppingen veroorzaken en wordt het meest gezien bij mensen van wie de lupus zich momenteel in een actieve fase bevindt.

    Een woord van heel goed

    Voor mensen met lupus is er een 50-50 kans dat een soort van hartbetrokkenheid uiteindelijk zal optreden. Zij en hun artsen moeten alert zijn op symptomen die op hartproblemen kunnen duiden, vooral op de borst en kortademigheid, en moeten snel doorgaan met de mogelijkheid van een hartaandoening als de symptomen verschijnen.