Startpagina » zwaarlijvigheid » De moeilijkheid om zwaarlijvig te zijn en de emotionele pijn van een dieet

    De moeilijkheid om zwaarlijvig te zijn en de emotionele pijn van een dieet

    Er zijn veel mensen die worstelen met obesitas. Het is een van de grootste problemen in de Verenigde Staten. Nu steeds meer Amerikanen zwaarlijvig worden, kan het moeilijk zijn om deze epidemie te stoppen. 
    Er zijn meer dan 78 miljoen volwassenen en 13 miljoen kinderen die worstelen met obesitas in de Verenigde Staten. Het kan moeilijk zijn om hiermee om te gaan. Het is vaak gemakkelijker om een ​​burger te pakken van een lokale fast-food joint in plaats van thuis een heerlijke salade te maken. Het is niet alleen de tijd, maar ook de verleiding die het zo moeilijk maakt om te stoppen. 
    Sommige mensen beschrijven een onvermogen om weerstand te bieden aan het krijgen en eten van suikerachtig voedsel, hoewel ze weten dat het slecht voor hen is en schadelijk is voor hun gezondheid. Voor veel mensen is het voor hen nog moeilijker om hun dieet te volgen en de verleiding van ongezond voedsel te negeren. Dat is waar de uitdrukking "diëten niet werkt" vandaan kwam. 
    Deze weinige individuen zijn niet de enigen die worstelen tussen de beslissing van "moet ik dat eten of alleen dat grijpen." Iedereen worstelt met gewicht, zelfs degenen die professionals zijn, raken uit hun dieet gevallen in ongezond voedsel. Het kan gemakkelijk zijn om te gaan voor je favoriete ongezonde voeding, vooral tijdens stressvolle tijden. Het maakt het leven gewoon makkelijker, toch? Nou ja, eigenlijk kan het zelfs schadelijker zijn voor je lichaam, vooral in de loop van de tijd. 
    Mensen komen niet alleen in aanraking met de strijd om obesitas of overgewicht te hebben, maar de emotionele pijn die gepaard gaat met het beginnen of het volgen van een dieet. Het is gemakkelijk te zeggen, maar uiterst moeilijk om te doen. Veel mensen merken dat ze een dieet beginnen en dan opgeven, waardoor ze zich een mislukkeling voelen. Met dat gevoel zouden die mensen een manier kunnen vinden om dat gevoel te troosten door te eten en te veel te eten. 
    Een van deze mensen die hier mee te maken heeft, is mevrouw Curtis, die haar strijd bespreekt met gewichtstoename, faalt bij diëten, en de voortdurende kritiek van mensen die de strijd om te veel eten niet begrijpen. 
    Het probleem met diëten is dat je tegen jezelf zegt dat je moet stoppen met het eten van het voedsel waar je zo wanhopig van houdt. Je merkt dan dat je naar deze voedingsmiddelen hunkert en dan na een of enkele slechte dagen, merk je dat je aan je verlangens toegeeft. Je merkt dan dat je te veel eet omdat je niet alleen stress hebt of een emotionele, maar zware dag hebt, maar dat je uiteindelijk je verlangen hebt opgegeven en het volledig moet bevredigen. Daarna, nadat je klaar bent, voel je je nog erger omdat je toegegeven hebt en je dieet verwoestte. Mevrouw Curtis stelt dat de emotionele pijn en worsteling van een dieet kan erger zijn dan de emotionele worsteling van obesitas. 
    Het is niet ongebruikelijk dat mensen zich zo voelen omdat onze hersenen daadwerkelijk een reactie hebben om ons te helpen omgaan met emotionele problemen. Onze hersenen hebben neurotransmitters en serotonine die helpen ons emotionele welzijn te herstellen. Serotonine ontstaat wanneer we niet-fruitige koolhydraten eten, zoals brood. Nadat de serotonine is aangemaakt, komen insuline, aminozuren en tryptofaan in onze hersenen terecht. Van daaruit nemen onze hersenen dat tryptofaan en maken het serotonine aan, en dit geeft ons dat emotionele welzijnsgevoel of eigenlijk beïnvloedt het onze algehele stemming. 
    In een recente studie vonden ze dat mensen met een gezond gewicht slechts 25 tot 30 gram lage of vetvrije koolhydraten nodig hebben om hun serotoninespiegel te veranderen. Als deze koolhydraten laag in vet zijn, kan het uw spijsvertering versnellen en als ze weinig eiwitten bevatten, kan voorkomen worden dat tryptofaan in onze hersenen terechtkomt. Dit kan zo weinig als 20 minuten duren. 
    Helaas voor degenen die zwaarlijvig zijn, is het voor hun hersenen moeilijker serotonine te maken in vergelijking met anderen. Het hele proces komt in het gedrang, waarbij de insulinereactie langzamer wordt en het moeilijker wordt voor tryptofaan om in hun hersenen te komen. Daarom kan het voor zwaarlijvige mensen moeilijk zijn om een ​​verandering in hun serotonine te zien. Deze vertraging kan ertoe leiden dat een persoon met obesitas een te groot aanbod te veel opslaat en zijn dieet snel verliest. 
    Het is moeilijk om gewicht te verliezen in het algemeen, je moet toegewijd en vastbesloten zijn om op het goede spoor te blijven, maar voor velen is het een grotere strijd dan ze hadden gehoopt. Met obesitas kan de emotionele pijn en worsteling van een dieet komen, maar deze pijn kan worden verminderd door door te gaan met je doelen en door ondersteuning van degenen om je te helpen je doelen te bereiken.