Dwangmatige hamsteren

Dwangmatig hamsteren is meer dan alleen maar veel dingen hebben. Het is een specifiek soort gedrag dat een ernstige impact kan hebben op iemands leven. Hoewel het hamsteren van behandelingen vaak erg moeilijk is, bieden nieuwe vormen van cognitieve gedragstherapie hoop. Laten we meer gaan onderzoeken over het hamsteren van de behandeling.

Wat is dwangmatig hamsteren?

Dwangmatig of pathologisch hamsteren is een problematisch gedrag dat wordt gekenmerkt door:

Veel items die weinig of geen waarde voor anderen lijken te hebben, zoals oude tijdschriften, containers, kleding, boeken, ongewenste e-mail, bonnetjes, notities of lijsten, die een groot aantal items lijken te hebben of niet hebben weggegooid.
Ernstige rommel van het huis van de persoon zodat het niet langer kan functioneren als een leefbare leefruimte
Aanzienlijke benauwdheid of beperkingen in werk of sociaal leven

Behandelingen voor hamsteren

Hamsteren, alleen of in de aanwezigheid van OCS, reageert meestal niet goed op medische of psychologische behandelingen.

Een aantal studies hebben de werkzaamheid van selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), zoals Paxil (paroxetine), bij de behandeling van hamsteren onderzocht. De meeste onderzoeken hebben aangetoond dat slechts een derde van de patiënten die hamsteren een adequaat antwoord op deze medicijnen vertoont. Resultaten waren vergelijkbaar voor andere geneesmiddelen die serotonine beïnvloeden, zoals het tricyclische antidepressivum Anafranil (clomipramine).

Pogingen om hamsteren te behandelen met traditionele cognitieve gedragstherapie (CBT) zijn vaak ook niet effectief. Drs. Gail Steketee en Randy Frost, klinisch psychologen met uitgebreide expertise in hamsteren, hebben een CBT-protocol ontwikkeld dat specifiek is ontworpen voor hamsteren en dat veel belofte toont.

Naast het geven van informatie over de aard en de gevolgen van hamsteren, richt dit hamsteren CBT-protocol zich op vier specifieke elementen:

Informatieverwerking: Mensen die hamsteren hebben moeite om beslissingen te nemen over het al dan niet houden van bezittingen en met organisatie en categorisering. Als zodanig richt de behandeling zich op vaardigheden in sorteren, organiseren en besluitvorming.
Emotionele hechting aan bezittingen: Het is niet ongebruikelijk dat mensen hamsteren om een intense sentimentele gehechtheid aan objecten te melden. Deze bijlage kan het natuurlijk moeilijk maken om objecten weg te gooien die anders weinig of geen waarde hebben. Therapie met behulp van technieken zoals cognitieve herstructurering en blootstelling worden gebruikt om overtuigingen over deze objecten uit te dagen en onderzoekt de ware gevolgen van het weggooien van dergelijke objecten.
Overtuigingen over bezittingen: Hamsteren houdt vaak een intens geloof in dat de controle over het bezit moet worden gehandhaafd en dat er een verantwoordelijkheid is om ervoor te zorgen dat bezittingen niet verloren gaan. Nogmaals, de behandeling richt zich op cognitieve herstructurering en blootstelling om overtuigingen over bezittingen kritisch te onderzoeken.
Gedrag vermijden: Hoewel hamsteren het huis en de relaties van een persoon kan vernietigen, heeft dit gedrag het voordeel dat het de persoon voorkomt beslissingen te nemen, fouten te maken, met anderen in wisselwerking te staan en de onaangename taak om zijn bezittingen te organiseren, te aanvaarden. Dit CBT-protocol richt zich op het ontwikkelen van gedragsexperimenten waarmee de persoon geconfronteerd wordt met situaties die angst opwekken en tegelijkertijd vermijding vervangen door meer adaptieve copingstrategieën.

Onderzoek naar het combineren van dit protocol van behandeling met verschillende combinaties van medicatie is aan de gang.

Gebrek aan inzicht kan een barrière zijn tegen hamsteren

Inzicht in de ernst van de symptomen en de noodzaak tot verandering is essentieel voor het succes van zowat elke vorm van behandeling. Wanneer mensen geen inzicht hebben in hun ziekte, is de kans veel groter dat ze stoppen met het gebruik van hun medicatie of stoppen met de behandeling.

Onderzoek heeft aangetoond dat mensen die hamsteren vaak slechter inzicht hebben in hun symptomen dan mensen met OCS die niet hamsteren. Dit gebrek aan inzicht zorgt er vaak voor dat mensen vermijden om naar een behandeling te zoeken, vroegtijdig stoppen met de behandeling en / of huiswerkopdrachten niet voltooien.

Vaak stemmen mensen die hamsteren alleen toe om in behandeling te gaan na bedreigd te zijn met uitzetting of een ander negatief gevolg dat secundair is aan die veroorzaakt door hun hamsteren. In deze gevallen kan de persoon een behandeling uitvoeren om negatieve gevolgen te vermijden in plaats van uit de overtuiging dat verandering noodzakelijk is.

Dit gebrek aan inzicht kan ook frustrerend zijn voor familieleden en kan hen wegjagen. Familieleden voelen vaak dat hun geliefde waanideeën is geworden, en ze weten niet wat ze moeten doen. Praat met uw huisarts over de middelen die beschikbaar zijn in uw gemeenschap als u zich zorgen maakt over een geliefde.