Osgood-Schlatter-ziekte en kniepijn

Osgood-Schlatter-ziekte is een veel voorkomende aandoening bij kinderen die vaak wordt aangeduid als groeipijnen van de knieën. Osgood-Schlatter-ziekte is het resultaat van snelle groei en trekken van de pezen op de groeiplaat van de knie bij adolescenten.

De apophysis van de knie

Een apophysis is een groeischijf - een gedeelte van het bot waar het bot snel groeit bij kinderen en adolescenten. Deze tibiale tubercle-apofyse bevindt zich aan de voorkant van het kniegewricht, precies op de plaats van de patellapees. Dit is een sterke pees die vastzit aan de krachtige quadricepsspier in de dij. Telkens wanneer de quad spier samentrekt, trekt deze aan op de patellapees en dus op het scheenbeen. Daarom wordt veel kracht rechtstreeks overgebracht naar dat groeicentrum dat de apofyse wordt genoemd.
Wanneer jonge kinderen en adolescenten zeer actief zijn met sporten, kan dit herhaaldelijk trekken aan de tibiale apofyse een ontsteking veroorzaken in dat groeicentrum van het bot. Dit wordt aangeduid door verschillende namen, die allemaal verwijzen naar hetzelfde proces. Deze namen omvatten de ziekte Osgood-Schlatter, tractie-osteochondritis of apofysitis.

Is schade aangericht?

Hoewel er sprake is van ontsteking en irritatie van de apofyse, is deze schade niet permanent. Mensen met Osgood-Schlatter die de tibiale tuberkel opmerken, zijn prominenter aanwezig, en dit kan later in het leven aanhouden, maar veroorzaakt over het algemeen geen enkel probleem.
De typische tekens van Osgood-Schlatter omvatten:

Pijn op de voorkant van het scheenbeen, net onder het kniegewricht
De bekendheid van de tibiale tuberkel
Zwelling en gevoeligheid van de tibiale tuberkel
Pijn tijdens, maar vaker in de uren erna, sportactiviteit

Behandelingsopties

Behandeling van Osgood-Schlatter wordt het beste bereikt met rust. Door activiteiten te vermijden die irritatie van de apofyse veroorzaken, neemt de ontsteking gewoonlijk zonder andere behandeling af. Het moeilijkste is om een jonge atleet te houden van hun favoriete sport, terwijl hun kniepijn kalmeert. De gebruikelijke behandelingsstappen omvatten:

Rust uit: Vermijden van inspannende activiteit, met name rennen en springen, zijn de sleutels tot een effectieve behandeling. Volledige resolutie van symptomen kan meer dan een jaar duren, dus het is niet ongebruikelijk dat kinderen symptomen hebben die na een korte rustperiode blijven bestaan. Het goede nieuws is dat zodra de symptomen onder controle zijn, deze meestal worden beheerd door sportactiviteiten te beperken en te behandelen met de andere beschreven methoden.
Ijs: Toepassing van ijs op het gebied van gevoeligheid en ontsteking kan zeer nuttig zijn. Kinderen moeten ijs maken zodra ze hun sportevenement of training beëindigen en helpen voorkomen dat de ontsteking verslechtert.
Ontstekingsremmende medicijnen: Medicijnen moeten worden genomen onder leiding van een kinderarts, maar ze kunnen effectief zijn voor het beheersen van de symptomen. Deze medicijnen mogen niet vóór of tijdens de atletiek worden gebruikt, omdat deze kinderen niet kunnen herkennen wanneer ze te veel activiteit hebben verricht.
Kniebrace: Sommige kniebeugels kunnen nuttig zijn om een deel van de stress van de tibiale tuberkel en de apofyse te verwijderen. Deze moeten tijdens sportactiviteiten worden gedragen om pijnlijke symptomen te voorkomen.