Tekenen en behandeling voor een olecranonbreuk

Een olecranonfractuur is een letsel aan een van de botten van de elleboog. Het olecranon is het prominente bot dat het punt van de elleboog vormt. Het bot is eigenlijk het uiteinde van de ellepijp, een van de twee onderarmbeenderen, en het is de bevestiging van de krachtige triceps spier van de arm. De triceps is de spier die de elleboog recht maakt, en olecranonfracturen kunnen het vermogen van een individu om het ellebooggewricht recht te maken verminderen.
Olecranonfracturen kunnen optreden door ofwel direct op de achterkant van de elleboog te vallen of door de tricepsspier die een stukje bot van de elleboog aftrekt (een zogenaamde avulsiefractuur). Stressfracturen zijn ook een mogelijk mechanisme van letsel aan het olecranon, vaak gezien bij atleten zoals honkbal pitchers.

Tekenen van Olecranon fractuur

Patiënten met een trauma, zoals een val of een auto-ongeluk, en pijn in de elleboog, of problemen bij het bewegen van de elleboog, moeten worden beoordeeld op een olecranonfractuur. Tekenen van een olecranonfractuur zijn onder meer:

• Pijn achter de elleboog
• Moeilijkheid om het ellebooggewricht te buigen
• Zwelling en blauwe plekken van de elleboog
• Deformiteit van het bot achter de elleboog

Olecranonfracturen worden vaak vermoed op basis van bevindingen van lichamelijk onderzoek, hoewel een definitieve diagnose meestal wordt gesteld door röntgenonderzoek. Röntgenstralen zijn meestal voldoende om zowel de diagnose als de behandeling van het probleem vast te stellen. Bij enkele subtielere verwondingen, zoals stressfracturen, kan een MRI behulpzaam zijn bij het stellen van de diagnose.

Behandeling

De behandeling van een olecranonfractuur hangt af van de mate van verplaatsing van de breukfragmenten en de functie van de triceps. Als de breuk niet verplaatst of minimaal verplaatst is en de triceps spier in staat is om de elleboog te verlengen, dan is een operatie misschien niet nodig. In deze gevallen zullen de bescherming tegen activiteit (spalk of tilband) en de tijd in het algemeen de fractuur genezen. Anders is een chirurgische behandeling van olecranonfracturen de gebruikelijke behandeling.
Chirurgie is de juiste behandeling als de botfragmenten uit positie zijn of als de triceps spier niet functioneert vanwege de verwonding. Er zijn verschillende manieren om een ​​olecranonfractuur operatief te herstellen. Er wordt een incisie gemaakt over de achterkant van het ellebooggewricht en de botfragmenten worden opnieuw op de juiste locatie geplaatst. Ofwel pinnen, draden, schroeven of platen kunnen worden gebruikt om de botfragmenten in de juiste positie vast te zetten.
Chirurgie is ook nodig wanneer de verwonding een open fractuur is. Een open fractuur treedt op wanneer het bot de huid binnendringt, waardoor een infectiepad in het gebied van het genezende bot terechtkomt. Open fracturen vereisen bijna altijd een operatie om de kans op infectie te verkleinen.
Na de operatie worden patiënten meestal gedurende een korte periode geïmmobiliseerd, maar het doel is om zo snel mogelijk een beweging in de elleboog te maken. Gewoonlijk wordt een zachte beweging gestart binnen de eerste weken na de operatie. De toegestane hoeveelheid beweging hangt af van de sterkte van het herstel van de breuk en het omliggende bot. Totale genezingstijd van een olecranonfractuur is ongeveer 10-12 weken.

Complicaties van Olecranon fracturen

De meest voorkomende complicatie na een operatie voor een olecranonfractuur is dat de metalen pinnen, draden en / of schroeven vaak moeten worden verwijderd. Er zit weinig zacht weefsel over de achterkant van de elleboog en deze metalen implantaten kunnen hinderlijk zijn, vooral wanneer u op uw elleboog leunt. In deze situaties zal het metaal worden verwijderd, meestal ten minste 6 maanden na de operatie.
Patiënten hebben gewoonlijk ook een iets lagere beweging van de gewonde elleboog na de operatie, hoewel dit vaak niet merkbaar is. Als de beweging van de elleboog snel na de operatie wordt geïnitieerd, kunnen de meeste patiënten het grootste deel van hun beweging herstellen, maar slechts een klein verschil merken bij het vergelijken van beweging met hun niet-aangedane elleboog. Andere mogelijke complicaties zijn:

• Infectie
• Niet-genezende fracturen
• Falen van de fixatie om de fragmenten op hun plaats te houden
• Elleboogpijn

Genezing van de verwonding duurt meestal 10-12 weken, hoewel zwaardere verwondingen langer kunnen duren om volledige mobiliteit en normale kracht te krijgen. Bij personen die meer atletisch actief zijn, kan fysiotherapie helpen om de volledige kracht en mobiliteit in het ellebooggewricht te herstellen.