Hoe SSRI's worden gebruikt bij de behandeling van paniekstoornis
U hebt misschien gehoord dat antidepressiva kunnen helpen bij de behandeling van paniekstoornissen. Eén klasse antidepressiva, selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), worden vaak voorgeschreven voor de behandeling van paniekstoornissen, angst en paniekaanvallen. Ontdek hoe SSRI's worden gebruikt voor de behandeling van paniekstoornissen.
Selectieve serotonineheropnameremmers, of eenvoudigweg SSRI's, verwijzen naar een specifieke klasse van antidepressiva. Toen het voor het eerst werd geïntroduceerd in de jaren 1980, werden SSRI's gebruikt om depressie te behandelen. Nu gevestigd effectief bij de behandeling paniekstoornis te zijn, SSRI's omvatten medicijnen zoals Prozac (fluoxetine), Paxil (Paroxetine), Celexa (Citalopram), Lexapro (Escitalopram), Luvox (Fluvoxamine) en Zoloft (Sertraline).
Zoals de naam aangeeft, beïnvloeden SSRI's serotonine, een in de natuur voorkomende chemische stof of neurotransmitter in de hersenen. Serotonine wordt geassocieerd met de regulatie van de stemming en wordt als onevenwichtig beschouwd bij mensen met angststoornissen. SSRI's richten zich uitsluitend op de niveaus van serotonine (selectief) door de absorptie (heropname) door zenuwcellen in de hersenen te voorkomen. Door het serotoninegehalte te stabiliseren, verminderen deze medicatie gevoelens van angstgevoelens, reguleren ze de stemming en verbeteren ze de slaap waardoor ze effectief zijn in het beheersen van depressie en angstgevoelens..
Vanwege langetermijneffectiviteit, beperkte bijwerkingen en gevalideerde onderzoeksresultaten, zijn SSRI's het meest voorgeschreven medicijn voor paniekstoornis. Als u medicatie overweegt of momenteel SSRI's voorgeschreven krijgt, vraagt u zich misschien af hoe dit medicijn kan helpen. Hieronder staan veel voorkomende manieren waarop SSRI's worden gebruikt bij de behandeling van paniekstoornissen.
Symptoom Vermindering
Over het algemeen wordt een persoon met een paniekstoornis voorgeschreven SSRI's om te helpen bij het verminderen van lastige symptomen. SSRI's blijken de frequentie en intensiteit van paniekaanvallen te verminderen. Het verminderen van de ernst van aanvallen helpt om de angst te verlichten die gepaard gaat met toekomstige aanvallen, wat een van de meest slopende symptomen van paniekstoornis is. SSRI's kunnen een groot verschil maken voor iemand die bang is geworden om het huis te verlaten of moeite heeft met andere noodzakelijke activiteiten.
Het opbouwen van vaardigheden
Deelname aan therapie en zelfhulpactiviteiten is een belangrijk onderdeel van het herstelproces. Zelfhulpstrategieën omvatten ademhalingsoefeningen en ontspanningsvaardigheden. Een gekwalificeerde therapeut kan Cognitieve Gedragstherapie (CGT) aanbieden, wat inhoudt dat nieuwe manieren van denken en gedrag worden ontwikkeld om met paniekstoornis om te gaan.
Studies tonen aan dat CBT alleen niet zo heilzaam is zonder SSRI's. CGT is een langdurig hulpmiddel bij het beheersen van symptomen, maar medicatie kan helpen bij het snel verminderen van de symptomen, zodat de nadruk ligt op technieken. Wanneer de symptomen onder controle zijn, kan men zich klaar voelen om blootstellingstherapie te beoefenen, de geleidelijke introductie van fobische situaties om langzaam een gevoel van vertrouwen op te bouwen als je met angst wordt geconfronteerd. Voor veel mensen met een paniekstoornis is blootstellingstherapie alleen mogelijk met de ondersteuning die SSRI's bieden.
Behandeling van co-voorkomende problemen
SSRI's kunnen niet alleen dienen om de symptomen van paniekstoornis te bestrijden, maar kunnen ook bestaande problemen verlichten. Andere psychische problemen, zoals depressie of verschillende vormen van angst, worden vaak geassocieerd met paniekstoornissen. Indicatoren van een stemmingsstoornis omvatten symptomen als vermoeidheid, verdriet en verminderde interesse in eerder plezierige activiteiten.
Problemen met middelenmisbruik hebben ook te maken met paniekstoornissen. SSRI's kunnen in dergelijke gevallen veilig worden voorgeschreven. In tegenstelling tot sedativa, zoals Xanax, Ativan of Valium, zijn SSRI's niet verslavend. Omdat afhankelijkheid geen probleem is, worden SSRI's langer voorgeschreven, waardoor de kans op verbetering groter is.
Zoals met elke medicatie, zijn er enkele risico's en bijwerkingen geassocieerd met SSRI's. Enkele meer ernstige bijwerkingen zijn mogelijk een verhoogde kans op zelfmoordgedachten en -gedrag, allergische reacties en complicaties tijdens de zwangerschap. Deze potentiële gevaren zijn zeldzaam en moeten met uw arts worden onderzocht. Enkele van de meer voorkomende bijwerkingen zijn misselijkheid, hoofdpijn, gewichtsveranderingen en seksuele disfunctie. Vanwege het potentieel om slaperigheid en duizeligheid te ervaren die kenmerkend zijn voor SSRI's, is voorzichtigheid geboden bij het rijden of deelnemen aan andere activiteiten waarvoor alertheid vereist is.
Sommige vaak voorkomende bijwerkingen vervagen vaak na verloop van tijd. Het kan handig zijn om bijwerkingen en vorderingen die u heeft ervaren tijdens het nemen van een SSRI te volgen. Dergelijke informatie kan uw arts helpen bij het bepalen of de dosering moet worden aangepast of de medicatie moet worden gewijzigd. Uw arts zal u meestal op een lage dosering laten beginnen en de hoeveelheid indien nodig verhogen. Bepalen welke dosering geschikt voor u is, vereist enige geduld. SSRI's kan enige tijd duren om effectief te zijn te nemen, moet soms meerdere weken om te beginnen om verbeteringen te zien en tot enkele maanden de tijd om hun maximale effect te bereiken. Zelfs als je denkt dat het medicijn niet werkt, stop dan nooit abrupt met het nemen van SSRI's. Om mogelijke complicaties te voorkomen, stop het gebruik alleen onder begeleiding van uw arts.
Over het algemeen zullen de meeste mensen met paniekstoornis positief reageren op SSRI's. Als u besluit om te proberen hen als een onderdeel van uw behandeling plan, vergeet niet om geduldig te blijven, bereid zijn om de voortgang te bespreken op elke arts bezoeken, en verwachten om te beginnen te voelen opluchting van de symptomen van paniekstoornis.