Wat getrouwde stellen moeten weten over de stille behandeling
De stille behandeling werkt niet. En het is gemeen. Deze vorm van emotionele en verbale mishandeling als een manipulatietactiek is ook niet effectief en doet pijn aan je huwelijk. Naast het onopgelost laten van belangrijke kwesties in je huwelijk, kan de stille behandeling ervoor zorgen dat je partner zich waardeloos, onbemind, gekwetst, verward, gefrustreerd, boos en onbelangrijk voelt.
Wanneer u mokkend of pruilend bent en weigert om over een probleem te praten, een verontschuldiging accepteert of een beslissing neemt, sluit u niet alleen uw echtgenoot uit, u bent wreed. Zoals het zeggen van "I do not care" of "whatever" of rollend met je ogen of grijnzend, gebruikmakend van de stille behandeling is een cop out.
Hoe te reageren op de stille behandeling
- Als je partner je de stille behandeling weigert door te zeggen dat het maar een afkoelperiode is of alleen naar ruimte of tijd verlangt, wees dan op een respectvolle toon erop attent dat je geen mindreader bent en dat er behoefte is aan ruimte vóór de periode van stilte tot uiting komen en dat er een tijdslimiet moet zijn om de tijd te willen nemen om af te koelen of om uw act samen te brengen.
- Sommige deskundigen raden aan de stilte of koude schoudermodus niet te erkennen en stellen voor dat je je partner alleen laat om te mokken.
- Reageer niet met bedreigingen.
- Herken de tactiek van niet tegen je praten is een controletactiek of een manier om te voorkomen dat je moet toegeven dat je een fout hebt gemaakt. Stop met het bedenken van manieren om je partner zover te krijgen dat hij tegen je praat.
- Weglopen. Doe iets leuks of interessants dat je wilt doen. Maar als je partner met je praat, reageer met een zachte hoffelijke stem.
Wat anderen te zeggen hebben over de stille behandeling
Kipling D. Williams: "Uit een onderzoek van meer dan 2000 Amerikanen onder leiding van Faulkner et al. (1997) bleek dat 67% gaf toe stille behandeling, opzettelijk niet spreken tegen een persoon in hun aanwezigheid of een geliefde. Het percentage was iets hoger (75%) voor degenen die aangaven dat ze het doelwit waren van de stille behandeling door een geliefde ... Zij ontdekten dat de stille behandeling net zo waarschijnlijk door mannen als vrouwen werd gebruikt en dat het was vaker gebruikt om het gedrag van een partner te beëindigen dan om ze op te sporen. "
Bron: Kipling D. Williams PhD. Ostracism: The Power of Silence. 2002. pgs. 9-10. Gregory L. Jantz, Ann McMurray: "De stilte, het verlies van een verbale relatie, is bedoeld om de andere persoon een emotionele tol te eisen, die zich vaak tot het uiterste zal inspannen om de communicatie met de misbruiker te herstellen. is precies waar de dader naar op zoek is, evenals een manier om zijn of haar boosheid naar de andere persoon te ventileren. Door die woede niet mondeling uit te drukken, door woede te 'vermijden' te tonen, mag de dader voelen alsof het slachtoffer is de enige schuldige persoon voor wat dan ook verkeerd wordt waargenomen door de misbruiker.
Als het slachtoffer reageert op de stille behandeling met woede, is de misbruiker dubbel betuigd. "
Bron: Gregory L. Jantz, PhD, Ann McMurray. Genezing van de littekens van emotioneel misbruik. 2009. pg. 78. Walter B. Roberts: "Stille behandelingen worden gebruikt om de situatie te beheersen door hun gebrek aan antwoorden.Als ze niets doen, moeten anderen al het werk doen.De kracht van de stille behandelingen ligt in hun vermogen om altijd gelijk te hebben ... Ze behouden een positie van superioriteit door geen deel van een plan te bezitten - als we ze ermee laten wegkomen ... De kunst is altijd om de Stille Behandelingen ingeschakeld te houden en misschien zelfs een beetje positieve provocatie te geven om hen te laten reageren, zoals een methode om hun participatie te vergroten. "
Bron: Walter B. Roberts Jr. Werken met ouders van pesters en slachtoffers. 2008. pg. 75. Sharon Anthony Bower, Gordon H. Bower: "De beste manier om de stille behandeling tegen te gaan, is door je rechten te laten gelden en om een sprekende partner te vragen."
Bron: Sharon Anthony Bower, Gordon H. Bower. Asserting Your-Self: een praktische gids voor positieve verandering.
1991. pg. 121.
