Symptomen van Bacteriële Vaginose
Het kennen van de tekenen van bacteriële vaginose is uw beste verdediging tegen het vermijden van complicaties.
Frequente symptomen
Bacteriële vaginose (BV) wordt veroorzaakt door een onbalans van de van nature voorkomende bacteriën in de vagina en, het meest specifiek, een achteruitgang van een soort van "goede" bacteriën die bekend staan als lactobacilli. Wanneer dit gebeurt, kunnen andere "slechte" bacteriën de overhand hebben en een infectie veroorzaken.Van de 21 miljoen vrouwen in de Verenigde Staten die BV jaarlijks ontwikkelen, zal maar liefst 84 procent geen symptomen hebben, volgens een rapport van de Centers for Disease Control and Prevention.
Van degenen die dat doen, de meest voorkomende zijn:
- Een grijswitte of gele ontlading die meestal de wanden van de vagina bedekt
- Een "visachtige" geur die vaak slechter kan worden na geslachtsgemeenschap
- Een branderig gevoel tijdens het urineren
- Vaginale jeuk, roodheid en zwelling (meestal mild)
- Vaginale bloeding na geslachtsgemeenschap
Zeldzame symptomen
In zeldzame gevallen kan BV dysurie veroorzaken (pijnlijk of moeilijk plassen) of dyspareunia (pijnlijke geslachtsgemeenschap). Deze worden meestal veroorzaakt door een secundaire infectie van de urinewegen en de vagina.complicaties
Het diagnosticeren en behandelen van BV is belangrijk omdat het het risico op complicaties aanzienlijk kan verminderen. De drie meest voorkomende problemen zijn het verhoogde risico op seksueel overdraagbare aandoeningen (waaronder HIV), pelvic inflammatory disease (PID) en zwangerschapsverlies of vroeggeboorte.Seksueel overdraagbare infecties
Bacteriële vaginose wordt gekenmerkt door de ontsteking van vaginaal weefsel. Wanneer dit gebeurt, zullen de weefsels en onderliggende bloedvaten beginnen op te zwellen en uit te zetten om grotere immuuncellen dichter bij de plaats van infectie toe te staan.
Hoewel dit proces van vitaal belang is voor genezing, heeft het ook een keerzijde: het maakt deze weefsels beter doordringbaar en vatbaarder voor seksueel overdraagbare infecties. Dit geldt met name wanneer BV-symptomen ernstig zijn.
Volgens een studie uit 2018 van de St. Louis School of Medicine, verhoogt symptomatische BV het risico op gonorroe, chlamydia en trichomoniasis met 270 procent.
Hetzelfde lijkt waar te zijn met genitale herpes en syfilis; de relatie tussen BV en het humaan papillomavirus (HPV) is iets minder duidelijk. Vrouwen met subklinische BV (waarbij er geen waarneembare symptomen zijn) werden daarentegen niet gezien als een verhoogd risico.
HIV
Daarentegen is de relatie tussen BV en HIV niet alleen duidelijk maar verraderlijk. HIV is een ziekte geassocieerd met de snelle uitputting van immuuncellen genaamd CD4 T-cellen. Wanneer BV optreedt, zullen witte bloedcellen het vaginale weefsel overspoelen om de bacteriële infectie te omringen en te bevatten.
Echter, als HIV aanwezig is, zullen diezelfde witte bloedcellen de virussen "vangen" en ze terugvoeren naar de CD4 T-cellen om geneutraliseerd te worden. Maar in plaats van te worden gedood, zal HIV de tafel op de CD4 T-cellen draaien en ze in plaats daarvan infecteren.
Uiteindelijk zorgt het hebben van een BV-infectie ervoor dat het hiv gemakkelijker wordt door het meer doelwit voor infectie te bieden.
En het zijn niet alleen vrouwen die gevaar lopen. Als een vrouw HIV heeft, kan de ontwikkeling van BV leiden tot een fenomeen dat bekend staat als virale shedding waarbij een genitale infectie inherent de concentratie van HIV in sperma of vaginale afscheidingen zal verhogen. Als dit gebeurt, zal een vrouw het virus eerder aan een seksuele partner doorgeven (in sommige gevallen zelfs als ze HIV-therapie heeft).
Eileiderontsteking
Pelvic inflammatory disease (PID) wordt veroorzaakt wanneer een bacteriële infectie in de vagina door de baarmoederhals gaat en de verspreiding van de infectie naar de baarmoeder en eileiders mogelijk maakt.
Hoewel er enige discussie is geweest over de relatie tussen BV en PID, suggereert 2013 dat PID het meest waarschijnlijk vrouwen onder de 25 jaar treft die ernstige of terugkerende aanvallen van BV hebben..
PID wordt gekenmerkt door bekken- en buikpijn, vaak langdurig. Ernstige complicaties zijn onder meer:
- De ontwikkeling van littekenweefsel zowel buiten als binnen de eileiders, wat kan leiden tot verstopping van de eileiders
- Buitenbaarmoederlijke zwangerschap (een zwangerschap die zich buiten de baarmoeder ontwikkelt)
- Onvruchtbaarheid
Bacteriële vaginose tijdens de zwangerschap kan ook het risico op vroeggeboorte en miskraam verhogen (meestal in het tweede trimester). Andere vaak genoemde risico's omvatten een laag geboortegewicht en de voortijdige breuk van membranen (PROM). Zelfs een bacteriële infectie van een laag niveau kan foetale membranen verzwakken en tot breuk leiden. Als dit vóór 33 weken gebeurt, zijn agressieve ingrepen nodig om arbeid te voorkomen, foetale infecties te voorkomen en de ontwikkeling van de longen van de baby te bevorderen..
De associatie tussen BV en zwangerschapscomplicaties is niet helemaal duidelijk. Sommige wetenschappers hebben zich afgevraagd of BV deze gebeurtenissen direct triggert (aangezien de overgrote meerderheid van zwangere vrouwen met BV normale geboorten heeft) of als andere complicaties die door BV worden gefaciliteerd de schuld zijn.
Met dat gezegd, suggereert het huidige bewijs dat de ontwikkeling van BV in het tweede trimester het risico op vroeggeboorte met 60 procent kan verhogen en tot een zevenvoudige toename van het risico op PROM kan leiden. Daarentegen wordt aangetoond dat het juiste gebruik van antibiotica het risico verkleint, vaak tot verwaarloosbare niveaus.
Op het gebied van veiligheid vormen de orale en plaatselijke antibiotica die worden gebruikt voor de behandeling van BV (metronidazol, clindamycine, tinidazol) geen risico voor de zich ontwikkelende foetus. Clindamycine crème heeft echter een klein risico op vroeggeboorte en wordt daarom tijdens de zwangerschap vermeden.
Wanneer moet u een arts raadplegen?
Aangezien de meeste complicaties van BV optreden met symptomatische ziekte, is het belangrijk om een arts te raadplegen als een van de kenmerken verschijnt. U moet nooit zelfdiagnostiek proberen, omdat dit kan leiden tot onjuiste behandeling (bijvoorbeeld het gebruik van plaatselijke antischimmelmiddelen die geen effect hebben op bacteriën)..Bacterial Vaginosis Doctor Discussion Guide
Ontvang onze afdrukbare gids voor de volgende afspraak met uw arts om u te helpen de juiste vragen te stellen.
Als u zwanger bent en symptomen van BV ervaart, bel dan uw OB / GYN. Vroege diagnose en behandeling kunnen een goede bijdrage leveren aan een veilige en onvoorwaardelijke zwangerschap.
Oorzaken en risicofactoren van bacteriële vaginose
