Silenor effectief als een slapeloosheid behandeling

Het farmaceutische medicijn Silenor (doxepin) is een tricyclisch antidepressivum dat ook als hypnoticum wordt gebruikt om de slaap te initiëren en te behouden. Het werd in maart 2010 door de FDA goedgekeurd voor de behandeling van slapeloosheid.
Silenor wordt door de fabrikant aangeprezen als een niet-ontoelaatbare optie voor slapeloosheid-opluchting en is niet geclassificeerd als een gereguleerde stof door de DEA. Aangezien er een gebrek aan misbruikpotentieel lijkt te zijn, kan het een goede optie zijn voor personen die zich zorgen maken dat ze verslaafd raken aan slaappillen.

Toepassingen

Silenor kan effectief worden gebruikt om de symptomen van slapeloosheid of acute slapeloosheid te behandelen. Het helpt om de slaap te initiëren en te behouden door slaperigheid te veroorzaken. Bij hogere doses wordt het ook gebruikt om angst en depressie te behandelen.

Hoe het werkt

Het is niet precies bekend hoe Silenor werkt. Er wordt aangenomen dat het inwerkt op neurotransmitters, die chemische boodschappers in de hersenen zijn. Het maakt het mogelijk dat een specifieke neurotransmitter genaamd histamine zich ophoopt in de ruimten tussen zenuwcellen door de opname ervan in de nabijgelegen cellen te blokkeren.

Wie zou het niet moeten gebruiken

Jongeren onder de 25 jaar mogen dit medicijn niet gebruiken, omdat er een verhoogd risico op zelfmoord is bij mensen met ernstige depressies en andere psychiatrische stoornissen. Silenor mag ook niet worden gebruikt als u herstelt van een recente hartaanval. Als u glaucoom of problemen heeft met urineretentie, wordt u geadviseerd dit medicijn niet te gebruiken.
Silenor moet met voorzichtigheid worden gebruikt als u hart- en vaatziekten, toevallen, schildklierproblemen, diabetes, astma, de ziekte van Parkinson, leverproblemen of ouderen heeft. Silenor is mogelijk ook niet geschikt als u een bipolaire stoornis of schizofrenie heeft, of als u een risico loopt op zelfdoding.
Silenor moet worden vermeden als u zwanger bent of borstvoeding geeft.
Silenor heeft de potentie om met veel andere geneesmiddelen in contact te komen, dus uw medicijnen moeten zorgvuldig worden beoordeeld door uw zorgverzekeraar voordat u Silenor gaat gebruiken. Abrupt stoppen met de medicatie moet worden vermeden.

Bijwerkingen

Er zijn veel mogelijke bijwerkingen van elk medicijn. Hoewel van een persoon niet verwacht wordt dat deze de meeste bijwerkingen ervaart - en mogelijk ook geen bijwerkingen heeft - zijn er enkele die bij Silenor vaak voorkomen:

slaperigheid
Droge mond
Duizeligheid
Constipatie
Wazig zicht
Hartkloppingen
Snelle hartslag
incontinentie
Verhoogde eetlust
Misselijkheid of braken
zweten
Zwakheid
Desoriëntatie en verwarring
Rusteloosheid
Slapeloosheid
Angst of opwinding
Urineretentie of frequentie
Uitslag of netelroos
Jeukende huid
Gewichtstoename
Verandering in seksueel verlangen
Impotentie
Borstweefselvergroting of melkachtige afscheiding
Tremor (beverigheid)
Veranderingen in de bloedglucosewaarden
Gevoelloosheid of tintelingen
Gevoeligheid voor licht

Met het gebruik van een medicijn, zijn er ook risico's op ernstige bijwerkingen. Deze komen meer zelden voor. Bij gebruik van Silenor kunnen deze het volgende omvatten:

Orthostatische hypotensie (lage bloeddruk bij staan)
Hypertensie (hoge bloeddruk)
flauwte
Abnormale hartritmes
Hartaanval
Beroerte
Epileptische aanvallen
Extrapiramidale symptomen
Tardieve dyskinesie
Hypomanie / manie
Moeilijkheden met lopen
Verhoogde oogdruk
Darmobstructie
Abnormaal bloedbeeld
hallucinaties
Verergering van psychose
Verslechterende depressie
Zelfmoordgedachten
Hepatitis (leverontsteking)
SIADH
Verhoogde lichaamstemperatuur

Veiligheidsmaatregelen

Zoals hierboven vermeld, moeten bepaalde mensen Silenor voorzichtig of helemaal niet gebruiken. In zeldzame gevallen kan de medicatie uw hartritme beïnvloeden, waardoor QT-verlenging optreedt. Daarom moet u een basiselektrocardiogram (ECG) krijgen voordat u Silenor start om risico's te identificeren en om complicaties zoals flauwvallen of plotselinge dood te voorkomen..
Het is belangrijk dat u door uw arts wordt gecontroleerd wanneer de medicatie wordt gestart of wanneer wijzigingen in de dosis worden aangebracht. In het bijzonder moet gekeken worden naar symptomen van suïcidaliteit of ongewone gedragsveranderingen. Het medicijn mag niet abrupt worden gestopt omdat het ontwenningsverschijnselen zal veroorzaken. Als u problemen ondervindt, moet u in nauw contact zijn met uw primaire zorgaanbieder.