Alles over Catecholamines in de stressreactie
Catecholamines omvatten neurotransmitters zoals dopamine, epinefrine (adrenaline) en norepinephrine (noradrenaline), die vrijkomen tijdens de stressreactie van het lichaam. Ze worden geproduceerd in de bijnieren, de hersenstam en de hersenen. Ze circuleren in het bloed waar ze fungeren als hormonen en worden na slechts enkele minuten afgebroken. Ze worden vervolgens in de urine uitgescheiden.
Eenvoudige uitleg van Catecholamines en stress
Catecholamines zijn een belangrijk onderdeel van de stressreactie van het lichaam, die van vitaal belang kan zijn bij een vecht-of-vluchtreactie op een waargenomen dreiging. De adrenalinekick die je waarschijnlijk hebt gevoeld als je bang bent, is het gevolg van catecholamines.
Ze activeren ook een emotionele reactie in de amygdala van de hersenen, zoals angst voor de dreiging. Tegelijkertijd remmen ze hersengebieden die betrokken zijn bij kortetermijngeheugen en concentratie, terwijl ze het gebied activeren dat betrokken is bij het vormen van herinneringen op lange termijn. Je bent klaar om te vechten of te vluchten en je bent meer geneigd om de dreiging te onthouden om er in de toekomst op te reageren.
Als ze te lang worden geactiveerd, kunnen catecholamines negatieve gevolgen voor de gezondheid hebben. Om deze negatieve effecten tegen te gaan, is het belangrijk om te leren om je lichaam terug te brengen in zijn voorgespannen toestand voordat de negatieve effecten van langdurige stress kunnen worden gezien.
Technische verklaring
Wanneer de stressreactie wordt geactiveerd en het sympathische zenuwstelsel (SNS) van het lichaam wordt geactiveerd, geven de bijnieren stresshormonen zoals cortisol af, terwijl de sympathisch-adrenomedullaire as (SAM) ook wordt geactiveerd om catecholamines vrij te maken. Deze circuleren door de bloedbaan en de hersenen. Ze handelen op neuroreceptorplaatsen om veranderingen in het lichaam aan te brengen om energie te mobiliseren. Dit is onderdeel van 'vechten of vluchten' en bereidt je lichaam voor op actie.
De onmiddellijke effecten van catecholamines zijn onder meer: het verhogen van uw hartminuutvolume, meer bloedtoevoer naar uw skeletspieren, behoud van natrium, het vertragen van de darmen, het vernauwen van de bloedvaten in de huid, het verhogen van de glucose in uw bloedbaan, het openen van uw longen en het maken van je voelt je opgewonden.
Je hart klopt sneller en stuurt de stroom naar je spieren, zodat je kunt rennen of vechten. Door de stroom naar uw huid te verminderen, kan er minder bloedverlies optreden in geval van een verwonding. Je ademt sneller en neemt meer zuurstof op.
Langdurige blootstelling aan catecholamines kan negatieve psychologische en fysieke gevolgen hebben. Langdurige afgifte van catecholamines kan de effecten van bepaalde neurotransmitters die de stemming beïnvloeden verminderen, waardoor een negatieve terugkoppeling ontstaat tussen emoties en fysiologie. Deze veranderingen kunnen ook leiden tot chronische ontsteking van organen en het falen van adaptieve systemen. Dit kan leiden tot gedrag en kwaliteit van veranderingen in het leven, slaapstoornissen, metabole stoornissen en cardiovasculaire stoornissen.
Deze zelfde catecholamines maken deel uit van het parasympathisch zenuwstelsel (PNS) van het lichaam of de ontspanningsrespons. Dit kalmeert de fysiologie van het lichaam en geeft het lichaam terug in zijn voorgespannen toestand wanneer de waargenomen dreiging weg is.
