Altruïsme Waarom we ons eigen welzijn riskeren om anderen te helpen

Iedereen kent tenminste één van die mensen die bereid zijn om hun eigen gezondheid en welzijn in gevaar te brengen om anderen te helpen. Wat is het dat deze mensen inspireert om hun tijd, energie en geld te geven voor de verbetering van anderen, zelfs wanneer ze niets tastbaars ontvangen in ruil daarvoor?

Altruïsme definiëren

Altruïsme is de onzelfzuchtige zorg voor andere mensen; dingen doen gewoon uit een verlangen om te helpen, niet omdat je je verplicht voelt om uit plichts-, loyaliteits- of religieuze redenen.

Het dagelijkse leven is gevuld met kleine daden van altruïsme, van de man in de supermarkt die de deur open houdt als je van de parkeerplaats naar de vrouw rent die twintig dollar geeft aan een dakloze man.

Nieuwsverhalen richten zich vaak op grotere gevallen van altruïsme, zoals een man die in een ijskoude rivier duikt om een ​​verdronken vreemdeling te redden of een gulle donor die duizenden dollars geeft aan een plaatselijke liefdadigheidsinstelling. Hoewel we misschien bekend zijn met altruïsme, zijn sociale psychologen geïnteresseerd in begrip waarom het komt voor. Wat inspireert deze daden van vriendelijkheid? Wat motiveert mensen om hun eigen leven te riskeren om een ​​complete vreemdeling te redden?

Prosociaal gedrag en altruïsme

Altruïsme is een aspect van wat sociale psychologen prosociaal gedrag noemen. Prosociaal gedrag verwijst naar elke actie die andere mensen ten goede komt, ongeacht het motief of hoe de gever van de actie profiteert. Bedenk echter dat puur altruïsme ware onzelfzuchtigheid inhoudt. Hoewel alle altruïstische daden prosociaal zijn, zijn niet alle prosociale gedragingen volkomen altruïstisch. We kunnen anderen bijvoorbeeld helpen om verschillende redenen, zoals schuldgevoel, verplichting, plicht of zelfs voor beloningen.

Theorieën over waarom altruïsme bestaat

Psychologen hebben een aantal verschillende verklaringen voorgesteld waarom altruïsme bestaat, waaronder:

• Biologische redenen. Kin-selectie is een evolutietheorie die stelt dat mensen eerder gene die bloedverwanten helpen, omdat het de kans op overdracht van genen op toekomstige generaties zal vergroten. De theorie suggereert dat altruïsme jegens naaste familieleden voorkomt om de voortzetting van gedeelde genen te waarborgen. Hoe nauwer de individuen verbonden zijn, hoe waarschijnlijker het is dat mensen zullen helpen.
• Neurologische redenen. Altruïsme activeert beloningscentra in de hersenen. Neurobiologen hebben ontdekt dat wanneer ze zich bezighouden met een altruïstische daad, de pleziercentra van de hersenen actief worden.
• Milieuredenen. Een studie bij Stanford suggereert dat onze interacties en relaties met anderen een grote invloed hebben op altruïstisch gedrag.
• Sociale normen. De regels, normen en verwachtingen van de samenleving kunnen ook van invloed zijn op het al dan niet deelnemen aan altruïstisch gedrag. De norm van wederkerigheid is bijvoorbeeld een sociale verwachting waarin we ons onder druk gezet voelen om anderen te helpen als ze al iets voor ons hebben gedaan. Bijvoorbeeld, als je vriend je een paar weken geleden geld leende voor de lunch, zul je je waarschijnlijk gedwongen voelen terug te vragen als hij je vraagt ​​of hij $ 100 kan lenen. Hij heeft iets voor je gedaan, nu voel je je verplicht om iets terug te doen.

• Cognitieve redenen. Hoewel de definitie van altruïsme betekent dat je anderen zonder beloning moet helpen, kunnen er nog steeds cognitieve prikkels zijn die niet voor de hand liggen. We kunnen anderen bijvoorbeeld helpen onze eigen ellende te verlichten of omdat vriendelijk zijn voor anderen onze kijk op onszelf als vriendelijke, empatische mensen hooghoudt.

Andere cognitieve verklaringen omvatten:

• empathie. Onderzoekers suggereren dat mensen eerder geneigd zijn tot altruïstisch gedrag wanneer ze empathie voelen voor de persoon in nood, een suggestie die bekend staat als de empathie-altruïsme hypothese. Onderzoekers hebben ontdekt dat kinderen meer altruïstisch worden naarmate hun gevoel voor empathie zich ontwikkelt.
• Helpt negatieve gevoelens te verminderen. Andere experts hebben voorgesteld dat altruïstische handelingen de negatieve gevoelens helpen verminderen die ontstaan ​​door het observeren van iemand anders in nood, een idee dat de negatief reliëfmodel. In wezen zorgt het zien van een andere persoon in moeilijkheden ervoor dat we ons overstuur, verontrust of ongemakkelijk voelen, dus helpt het helpen van de persoon in moeilijkheden om deze negatieve gevoelens te verminderen.

De theorieën vergelijken

De onderliggende redenen achter altruïsme, evenals de vraag of er echt zoiets bestaat als "puur" altruïsme, zijn twee kwesties die door sociale psychologen worden aangevochten. Gaan we ooit anderen helpen om echt altruïstische redenen, of zijn er verborgen voordelen voor onszelf die ons altruïstische gedrag sturen??

Sommige sociaal psychologen geloven dat terwijl mensen zich vaak om altruïstische redenen om egoïstische redenen gedragen, echt altruïsme mogelijk is. Anderen hebben in plaats daarvan gesuggereerd dat empathie voor anderen vaak wordt geleid door een verlangen om jezelf te helpen. Wat de redenen ook zijn, onze wereld zou een veel droevere plek zijn zonder altruïsme.