De verschillende typen aanhechtstijlen

Attachmentstijlen worden gekenmerkt door verschillende manieren van interactie en gedrag in relaties. Tijdens de vroege jeugd zijn deze hechtingsstijlen gecentreerd op hoe kinderen en ouders omgaan. In de volwassenheid worden hechtingsstijlen gebruikt om hechtingspatronen in romantische relaties te beschrijven. Het concept van hechtingsstijlen groeide uit de hechtingstheorie en het onderzoek dat naar voren kwam in de jaren zestig en zeventig. Tegenwoordig herkennen psychologen meestal vier belangrijke hechtingsstijlen.

Illustratie door Jessica Olah, Verywell

Wat is een attachment?

Gehechtheid is een speciale emotionele relatie die een uitwisseling van comfort, zorg en plezier inhoudt. De wortels van onderzoek naar gehechtheid begonnen met Freuds theorieën over liefde, maar een andere onderzoeker wordt meestal gecrediteerd als de vader van de gehechtheidstheorie.

John Bowlby wijdde uitgebreid onderzoek aan het concept van gehechtheid en beschreef het als een 'blijvende psychologische verbondenheid tussen mensen'.

Bowlby deelde de psychoanalytische visie dat vroege ervaringen in de kindertijd belangrijk zijn voor het beïnvloeden van ontwikkeling en gedrag later in het leven. Onze vroege hechtingsstijlen zijn vastgesteld in de kindertijd door de relatie baby / verzorger.

In aanvulling hierop geloofde Bowlby dat gehechtheid een evolutionaire component had; het helpt bij het overleven. "De neiging om sterke emotionele banden te maken met bepaalde individuen [is] een basiscomponent van de menselijke natuur", legde hij uit.

1

Kenmerken van bijlage

Bowlby geloofde dat er vier onderscheidende kenmerken van gehechtheid zijn:

1. Nabijheidsonderhoud - De wens om dicht bij de mensen te zijn waar we aan gehecht zijn.
2. Veilige haven - Terugkeren naar de figuur van de bijlage voor comfort en veiligheid in het aangezicht van een angst of bedreiging.
3. Beveiligde basis - Het hechtingsfiguur fungeert als een basis van beveiliging van waaruit het kind de omgeving kan verkennen.
4. Scheiding nood - Angst dat optreedt bij afwezigheid van het figuur van de bijlage.

Bowlby maakte ook drie belangrijke proposities over gehechtheidstheorie.

Ten eerste suggereerde hij dat wanneer kinderen met vertrouwen worden opgevoed dat hun primaire verzorger voor hen beschikbaar zal zijn, ze minder snel angst zullen ervaren dan degenen die zonder een dergelijke overtuiging worden opgevoed.

Ten tweede geloofde hij dat dit vertrouwen vervalst is tijdens een kritieke periode van ontwikkeling, tijdens de jaren van kleutertijd, kindertijd en adolescentie. De verwachtingen die in die periode worden gevormd, blijven voor de rest van het leven van de persoon relatief onveranderd.

Ten slotte suggereerde hij dat deze verwachtingen die worden gevormd direct verbonden zijn met ervaring. Met andere woorden, kinderen ontwikkelen verwachtingen dat hun zorgverleners zullen reageren op hun behoeften omdat, in hun ervaring, hun zorgverleners in het verleden responsief zijn geweest.

2

Ainsworth's beoordeling van vreemde situaties

In de jaren zeventig breidde psycholoog Mary Ainsworth het baanbrekende werk van Bowlby verder uit in haar nu beroemde "Strange Situation" -studie. Het onderzoek omvatte het observeren van kinderen in de leeftijd van 12 tot 18 maanden die reageerden op een situatie waarin ze kort alleen werden gelaten en vervolgens werden herenigd met hun moeder..

Ainsworth's Strange Situation Assessment volgde deze basissequentie:

1. Ouder en kind zijn alleen in een kamer
2. Het kind onderzoekt de kamer met ouderlijk toezicht
3. Een vreemdeling komt de kamer binnen, praat tegen de ouder en nadert het kind
4. De ouder verlaat rustig de kamer
5. De ouder komt terug en troost het kind

Op basis van deze waarnemingen concludeerde Ainsworth dat er drie belangrijke hechtingsstijlen waren: veilige gehechtheid, ambivalente onzekere gehechtheid en vermijdende - onzekere gehechtheid.

Onderzoekers Main en Solomon hebben een vierde gehechtheidsstijl toegevoegd die bekend staat als ongeorganiseerde, onveilige bijlage. Talloze studies hebben de conclusies van Ainsworth ondersteund en aanvullend onderzoek heeft aangetoond dat deze vroege hechtingsstijlen gedragingen later in het leven kunnen helpen voorspellen.

3

Attachment Through Life

Voordat je begint met het beschuldigen van relatieproblemen met je ouders, is het belangrijk om op te merken dat hechtingsstijlen die tijdens de vroege kinderjaren zijn gevormd, niet noodzakelijk identiek zijn aan die die worden getoond in romantische bijverwijzingen voor volwassenen. Er is veel tijd verstreken tussen kinderschoenen en volwassenheid, dus tussenliggende ervaringen spelen ook een grote rol bij volwassen hechtingsstijlen.

Degenen die tijdens de kindertijd als ambivalent of ontwijkend worden beschreven, kunnen als volwassene veilig gehecht raken, terwijl degenen met een veilige gehechtheid in de kindertijd op volwassen leeftijd onveilige gehechtheidspatronen kunnen vertonen. Van het basistemperament wordt ook gedacht dat het een gedeeltelijke rol speelt in gehechtheid.

Welke rol kunnen factoren als echtscheiding of ouderlijke onenigheid spelen bij het vormen van hechtingsstijlen? In een studie vonden Hazan en Shaver dat ouderlijke echtscheiding niets leek te maken met hechtingsstijl. In plaats daarvan gaf hun onderzoek aan dat de beste voorspeller van de hechtingsstijl van volwassenen de perceptie was die mensen hebben over de kwaliteit van hun relaties met hun ouders en de relatie van hun ouders met elkaar.

Maar onderzoek op dit gebied geeft wel aan dat patronen die in de kindertijd zijn vastgesteld een belangrijke invloed hebben op latere relaties. Hazan en Shaver vonden ook verschillende opvattingen over relaties tussen volwassenen met verschillende hechtingsstijlen. Veilig gehechte volwassenen zijn geneigd te geloven dat romantische liefde voortduurt. Ambivalente volwassenen rapporteren dat ze vaak verliefd worden, terwijl mensen met ontwijkende hechtingsstijlen liefde als zeldzaam en tijdelijk beschrijven.

Hoewel we niet kunnen zeggen dat vroege hechtingsstijlen identiek zijn aan volwassen romantische gehechtheid, heeft onderzoek aangetoond dat vroege hechtingsstijlen kan helpen bij het voorspellen van gedragspatronen op volwassen leeftijd.

4

Beveiligde bevestigingseigenschappen

Kinderen die veilig zijn gehecht, raken over het algemeen zichtbaar boos wanneer hun verzorgers weggaan en zijn blij wanneer hun ouders terugkeren. Wanneer ze bang zijn, zullen deze kinderen troost zoeken bij de ouder of verzorger. Contact geïnitieerd door een ouder wordt gemakkelijk geaccepteerd door veilig gehechte kinderen en zij begroeten de terugkeer van een ouder met positief gedrag. Hoewel deze kinderen tot op zekere hoogte door anderen gerustgesteld kunnen worden in afwezigheid van een ouder of verzorger, geven ze duidelijk de voorkeur aan ouders tegenover vreemden.

Ouders van veilig aangesloten kinderen spelen vaker met hun kinderen. Bovendien reageren deze ouders sneller op de behoeften van hun kinderen en reageren ze over het algemeen beter op hun kinderen dan de ouders van onveilig gehechte kinderen. Studies hebben aangetoond dat veilig gehechte kinderen meer empathisch zijn in latere kinderfasen. Deze kinderen worden ook beschreven als minder ontwrichtend, minder agressief en volwassener dan kinderen met ambivalente of vermijdende hechtingsstijlen.

Als kinderen

• Kunnen van ouder scheiden

• Zoek troost van ouders als ze bang zijn

• Begroet terugkeer van ouders met positieve emoties

• Geeft de voorkeur aan ouders aan vreemden

Als volwassenen

• Heb vertrouwde, langdurige relaties

• Hebben de neiging om een ​​goed gevoel van eigenwaarde te hebben

• Zijn comfortabel om gevoelens te delen met partners en vrienden

• Zoek naar sociale ondersteuning

Het vormen van een veilige gehechtheid met zorgverleners is normaal en wordt verwacht, zoals Hazan en Shaver hebben opgemerkt, maar dat gebeurt niet altijd. Onderzoekers hebben een aantal verschillende factoren gevonden die bijdragen aan de ontwikkeling (of het gebrek daaraan) van veilige gehechtheid, met name de respons van een moeder op de behoeften van haar baby gedurende het eerste levensjaar van een kind. Moeders die inconsistent reageren of die de activiteiten van het kind verstoren, produceren kinderen die minder onderzoeken, meer huilen en angstiger zijn. Moeders die consequent de behoeften van hun baby weigeren of negeren, produceren kinderen die contact proberen te vermijden.

Als volwassenen hebben degenen die veilig gehecht zijn, meestal een vertrouwensrelatie met een langdurige relatie. Andere belangrijke kenmerken van veilig bevestigde personen zijn onder meer een hoge zelfwaardering, het genieten van intieme relaties, het zoeken naar sociale ondersteuning en het vermogen om gevoelens met andere mensen te delen..

In één onderzoek ontdekten onderzoekers dat vrouwen met een veilige hechtingsstijl meer positieve gevoelens hadden over hun volwassen romantische relaties dan andere vrouwen met onveilige hechtingsstijlen.

Hoeveel mensen classificeren zichzelf als veilig gehecht? In een klassiek onderzoek door Hazan en Shaver, identificeerde 56 procent van de respondenten zich als veilig, terwijl 25 procent geïdentificeerd als ontwijkend, en 19 procent als ambivalent / angstig.

5

Ambivalente bevestigingseigenschappen

Kinderen die ambivalent gehecht zijn neigen extreem achterdochtig naar vreemden te zijn. Deze kinderen vertonen aanzienlijke problemen wanneer ze worden gescheiden van een ouder of verzorger, maar lijken niet gerustgesteld of getroost door de terugkeer van de ouder. In sommige gevallen kan het kind passief de ouder weigeren door troost te weigeren, of openlijk directe agressie naar de ouder tonen.

Volgens Cassidy en Berlijn is ambivalente hechting relatief ongebruikelijk, terwijl slechts 7 tot 15 procent van de baby's in de Verenigde Staten deze hechtingsstijl vertoont. In een overzicht van ambivalente gehechtheidsliteratuur, vonden Cassidy en Berlijn ook dat observationeel onderzoek consistent ambivalente onveilige gehechtheid koppelt aan lage beschikbaarheid van moeders. Naarmate deze kinderen ouder worden, beschrijven leraren ze vaak als aanhankelijk en te afhankelijk.

Als kinderen

• Mag vreemden vrezen

• Word erg overstuur wanneer ouders vertrekken

• Wees niet getroost als ouders terugkeren

Als volwassenen

• Weigeren om dicht bij anderen te worden

• Zorgen dat hun partner niet van hen houdt

• Word erg radeloos wanneer relaties eindigen

Als volwassenen voelen degenen met een ambivalente hechtingsstijl vaak terughoudend met dicht bij anderen te worden en bang te zijn dat hun partner hun gevoelens niet beantwoordt. Dit leidt tot frequente scheidingen, vaak omdat de relatie koud en afstandelijk aanvoelt. Deze mensen voelen zich bijzonder radeloos na het einde van een relatie. Cassidy en Berlin beschreven een ander pathologisch patroon waarbij ambivalente volwassenen zich vastklampen aan jonge kinderen als een bron van veiligheid.

6

Ontwijkende gehechtheidseigenschappen

Kinderen met ontwijkende hechtingsstijlen hebben de neiging om ouders en verzorgers te vermijden. Deze vermijding wordt vaak bijzonder uitgesproken na een periode van afwezigheid. Deze kinderen mogen de aandacht van een ouder misschien niet afwijzen, maar zoeken ook geen troost of contact. Kinderen met een vermijdende gehechtheid vertonen geen voorkeur tussen een ouder en een complete vreemdeling.

Als kinderen

• Kan ouders vermijden

• Zoek niet veel contact of troost van ouders

• Toon weinig of geen voorkeur voor ouders over vreemden

Als volwassenen

• Kan problemen hebben met intimiteit

• Investeer weinig emotie in sociale en romantische relaties

• Niet bereid of niet in staat om gedachten of gevoelens met anderen te delen

Als volwassenen hebben mensen met een vermijdende gehechtheid de neiging om moeite te hebben met intimiteit en hechte relaties. Deze individuen investeren niet veel emoties in relaties en ervaren weinig leed wanneer een relatie eindigt.

Ze vermijden vaak intimiteit door excuses te gebruiken (zoals lange werkuren) of fantaseren over andere mensen tijdens seks. Onderzoek heeft ook aangetoond dat volwassenen met een vermijdende hechtingsstijl meer accepteren en waarschijnlijk vrij rondlopen. Andere veel voorkomende kenmerken zijn het niet ondersteunen van partners tijdens stressvolle tijden en het onvermogen om gevoelens, gedachten en emoties met partners te delen.

7

Ongeorganiseerde gehechtheidseigenschappen

Kinderen met een ongeorganiseerde, onveilige gehechtheid vertonen een gebrek aan duidelijk gehechtheidsgedrag. Hun acties en reacties op zorgverleners zijn vaak een mix van gedrag, waaronder vermijden of verzet. Deze kinderen worden beschreven als versuft gedrag vertonen, soms verward of ongerust lijken in de aanwezigheid van een verzorger.

Op de leeftijd van 1

• Toon een mengeling van vermijdend en resistent gedrag

• Kan verdwaasd, verward of ongerust lijken

Op 6-jarige leeftijd

• Kan een ouderrol opnemen

• Sommige kinderen kunnen optreden als verzorger tegenover de ouder

Main en Solomon stelden voor dat inconsistent gedrag van ouders een bijdragende factor zou kunnen zijn in deze stijl van gehechtheid. In later onderzoek betoogden Main en Hesse dat ouders die fungeren als figuren van zowel angst als geruststelling voor een kind bijdragen aan een ongeorganiseerde hechtingsstijl. Omdat het kind zich zowel getroost als bang voelt door de ouder, zijn de resultaten verwarrend.

Een woord van heel goed

Hoewel de gehechtheid van volwassene misschien niet exact overeenkomt met die uit de vroege kindertijd, bestaat er geen twijfel over dat onze vroegste relaties met zorgverleners een rol spelen bij de ontwikkeling. Door de rol van gehechtheid beter te begrijpen, kunt u een grotere waardering krijgen voor hoe de vroegste gehechtheden in uw leven van invloed kunnen zijn op relaties met volwassenen.