Startpagina » theorieën » Waarom beschuldigen mensen het slachtoffer?

    Waarom beschuldigen mensen het slachtoffer?

    Het slachtoffer beschuldigen is een fenomeen waarbij slachtoffers van misdaden of tragedies verantwoordelijk worden gehouden voor wat hen is overkomen. Door slachtoffers de schuld te geven, kunnen mensen geloven dat dergelijke gebeurtenissen nooit met hen kunnen gebeuren. Van de schuld van het slachtoffer is bekend dat het voorkomt in gevallen van verkrachting en aanranding, waarbij het slachtoffer vaak wordt beschuldigd van het uitnodigen van de aanval vanwege haar kleding of gedrag.

    Een welbekend voorbeeld van het beschuldigen van het slachtoffer

    In 2003 werd een 14-jarig meisje met de naam Elizabeth Smart ontvoerd uit haar slaapkamer in Salt Lake City, Utah op knifepoint. Ze bracht de volgende negen maanden gevangen door haar ontvoerders, Brian Mitchell en Wanda Barzee. Nadat haar redding en details over haar tijd in gevangenschap openbaar werden, vroegen veel mensen zich af waarom ze niet had geprobeerd te ontsnappen of haar identiteit te onthullen.

    Dit soort vragen zijn helaas niet ongewoon nadat mensen horen over een vreselijke gebeurtenis. Waarom lijken zoveel mensen na zo'n vreselijke misdaad het slachtoffer de schuld te geven van hun omstandigheden??

    Toen er nieuwsberichten verschenen over een verkrachte vrouw, gingen veel vragen over wat de slachtoffers droegen of die de aanval mogelijk hadden 'uitgelokt'. Wanneer mensen worden overvallen, vragen anderen zich vaak af wat slachtoffers zo laat in de nacht doen of waarom ze geen extra maatregelen hebben genomen om zichzelf tegen het misdrijf te beschermen.

    Dus wat is er achter deze neiging om het slachtoffer de schuld te geven?

    Onze Attributies dragen bij aan onze neiging tot slachtofferbeschuldiging

    Eén psychologisch fenomeen dat bijdraagt ​​aan deze neiging om de schuld op het slachtoffer te leggen, staat bekend als de fundamentele attributiefout.

    Deze vooroordeel houdt in dat het gedrag van andere mensen wordt toegeschreven aan interne, persoonlijke kenmerken terwijl externe krachten en variabelen worden genegeerd die mogelijk ook een rol hebben gespeeld.

    Wanneer een klasgenoot bijvoorbeeld een test afvuurt, schrijft hij zijn gedrag waarschijnlijk toe aan verschillende interne kenmerken. Je zou denken dat de andere student niet hard genoeg heeft gestudeerd, niet slim genoeg is of gewoon lui is.

    Als u zou een test mislukken, echter, wat zou u uw slechte prestaties aan de schuld geven? In veel gevallen geven mensen hun tekortkomingen de schuld van externe bronnen. Je zou kunnen protesteren dat de kamer te heet was en je je niet kon concentreren, of dat de leraar de test niet eerlijk beoordeelde of te veel strikvragen bevatte.

    Hindsight is 20/20

    Een ander probleem dat bijdraagt ​​aan onze neiging om het slachtoffer de schuld te geven, staat bekend als de achteraf geziene vooroordeel.

    • Wanneer we naar een gebeurtenis kijken die in het verleden is gebeurd, hebben we de neiging te geloven dat we de tekenen hadden moeten kunnen zien en de uitkomst hadden moeten voorspellen.
    • Achteraf gezien lijkt het erop dat de slachtoffers van een misdrijf, een ongeluk of een andere vorm van tegenslag hadden kunnen voorspellen en voorkomen welk probleem zich ook zou kunnen voordoen..

    En dit is niet alleen iets dat gebeurt als we kijken naar zaken als verkrachting of mishandeling. Wanneer iemand ziek wordt, proberen mensen vaak gedrag uit het verleden de schuld te geven van iemands huidige gezondheidstoestand.

    Kanker? Ze hadden moeten stoppen met roken. Hartziekte? Welnu, ik denk dat ze meer hadden moeten uitoefenen. Voedselvergiftiging? Had beter moeten weten dan te hebben gegeten in dat nieuwe restaurant.

    Zulke gevallen van schuld lijken te suggereren dat mensen eenvoudigweg hadden moeten weten of verwachtten dat dergelijke dingen zouden gebeuren gezien hun gedrag, terwijl er in werkelijkheid geen manier was om de uitkomst te voorspellen.

    Het leven is niet eerlijk, maar we willen geloven dat het zo is

    Onze neiging om het slachtoffer de schuld te geven, komt mede voort uit onze behoefte om te geloven dat de wereld een eerlijke en rechtvaardige plaats is. Als er iets ergs met een andere persoon gebeurt, geloven we vaak dat ze iets hebben moeten doen om zo'n lot te verdienen. Sociaal psychologen verwijzen naar deze tendens als het fenomeen van de 'gewoon' wereld.

    Waarom voelen we deze behoefte om te geloven dat de wereld rechtvaardig is en dat mensen krijgen wat ze verdienen??

    Want als we denken dat de wereld niet eerlijk is, dan wordt dat duidelijker iedereen kan het slachtoffer worden van een tragedie. Ja, zelfs jij, je vrienden, je familie en je andere geliefden. Hoe behoedzaam en gewetensvol je ook bent, slechte dingen kunnen en gebeuren met goede mensen.

    Maar door te geloven dat de wereld eerlijk is, door te geloven dat mensen verdienen wat ze krijgen en door het slachtoffer de schuld te geven, kunnen mensen hun illusie beschermen dat zulke verschrikkelijke dingen nooit met hen zouden kunnen gebeuren..

    Een woord van heel goed

    Maar slechte dingen kunnen en zullen waarschijnlijk op een bepaald moment in je leven met je gebeuren. Dus de volgende keer dat je je afvraagt ​​wat iemand anders heeft gedaan om hun tegenslag te boven te komen, neem dan even de tijd om de psychologische attributies en vooroordelen te overwegen die van invloed zijn op je oordeel. In plaats van het slachtoffer de schuld te geven, probeer jezelf in de schoenen van die persoon te plaatsen en in plaats daarvan een beetje empathie uit te proberen.