Welke rollen spelen antilichamen in diabetes?
Antilichamen bij diabetes
Antilichamen zijn gespecialiseerde eiwitten die in het bloed en elders in het lichaam worden aangetroffen. Antistoffen detecteren en vallen vreemde stoffen in het lichaam aan, zoals virussen en bacteriën. Af en toe storen antilichamen en tasten de eigen systemen van het lichaam aan. Wanneer dit gebeurt, worden de defecte antilichamen auto-antilichamen genoemd. Vaak tasten en vernietigen auto-antilichamen bij patiënten met type 1-diabetes insulineproducerende islet-bètacellen in de pancreas. Dit type aanval op het immuunsysteem kan ook voorkomen bij patiënten met diabetes type 2, maar minder vaak.Wetenschappers hebben verschillende antilichamen geïdentificeerd die gerelateerd lijken te zijn aan de ontwikkeling van diabetes, waaronder glutaminezuur decarboxylase 65-antilichamen (GADA) en antilichamen van eilandcellen (ICA). Deze antilichamen bestrijden ongewenste eiwitten in en op de bètacellen van eilandjes.
In sommige gevallen hebben mensen die type 1 diabetes hebben hogere niveaus van antilichamen om een aanval van buiten af te weren, samen met auto-antilichamen die de eigen systemen van het lichaam aanvallen. Aangenomen wordt dat de autoantilichaamaanval de cellen van het eilandje vernietigt die de antilichamen beschermen.
Vijfennegentig procent van de kinderen gediagnosticeerd met type 1 diabetes hebben hoge niveaus van ICA en auto-antilichamen van GADA. Tot 25% van de volwassenen met diabetes type 2 heeft verhoogde niveaus van deze auto-antilichamen.
Antistoffen in vroege screening
Recent onderzoek heeft aangetoond dat de aanwezigheid van auto-antilichamen van GADA een sterke voorspellende marker kan zijn voor het uiteindelijke begin van type 1 diabetes. In veel gevallen zijn deze auto-antilichamen aanwezig voordat de symptomen van diabetes of prediabetes zich voordoen. Het gebruik van een bloedtest om op deze autoantilichamen te screenen - met name bij broers en zussen van diegenen die al gediagnosticeerd zijn met type 1 diabetes - kan helpen voorspellen of iemand zich op dit moment bevindt. risico op het ontwikkelen van diabetes en welk type diabetes zich kan ontwikkelen. Een dergelijke vroege detectie kan het mogelijk maken dat preventieve maatregelen het begin van de ziekte blokkeren.Antilichamen in diabetesmanagement
Veel mensen ontwikkelen diabetes type 2 omdat ze overgewicht hebben en een zittende levensstijl hebben. Sommige van de individuen met diabetes type 2 kunnen echter antilichamen en auto-antilichamen hebben die even hoog of zelfs hoger zijn dan die met type 1 diabetes. Patiënten bij wie diabetes type 2 is vastgesteld, willen misschien bloedtesten ondergaan om vast te stellen of ze auto-antilichamen in hun lichaam hebben. Type 2-diabetici met hoge niveaus van auto-antilichamen kunnen in de toekomst waarschijnlijk meer insuline nodig hebben. Deze informatie kan helpen het verloop van hun ziekte te voorspellen en na te gaan of ze uiteindelijk insuline-injecties nodig hebben om hun diabetes te behandelen.Latente auto-immuun Diabetes van volwassenheid: 'Tussenin' suikerziekte
Sommige mensen ontwikkelen diabetes met een volwassen aanvang die aanvankelijk type 2 diabetes lijkt te zijn en reageert op orale diabetesmedicijnen. Binnen een paar jaar verliezen deze medicijnen echter hun effectiviteit en moeten patiënten beginnen met het gebruik van insuline. Deze vorm van diabetes wordt soms latente auto-immune diabetes van volwassenheid (LADA) genoemd, die soms ook wordt aangeduid als "de tussen diabetes" of type 1.5 diabetes omdat het begint als type 2 diabetes voordat het de insulineafhankelijke type 1 diabetes wordt.Mensen met LADA hebben hogere niveaus van ICA en GADA, evenals hogere niveaus van de slecht functionerende auto-antilichamen. Na verloop van tijd overweldigen de auto-antilichamen de antilichamen en vernietigen het vermogen van het lichaam om insuline te produceren. Wanneer dit gebeurt, type 2 diabetes wordt dan type 1 diabetes.
Deskundigen zijn van mening dat, omdat personen met LADA een hoog niveau van goed functionerende antilichamen hebben, hun immuunsysteem de auto-antilichamen effectiever en gedurende een langere periode kunnen onderdrukken dan mensen die op vroege leeftijd met de diagnose van diabetes type 1 werden gediagnosticeerd. Echter, na verloop van tijd vernietigen de auto-antilichamen van mensen met LADA het vermogen van het lichaam om insuline te produceren. Daarom ontwikkelt de insuline-afhankelijkheid zich sneller in de LADA-patiënt dan in de typische type 2 diabetespatiënt.
Opgemerkt moet worden dat sommige individuen beide typen van deze slecht werkende auto-antilichamen hebben en toch nooit een van beide vormen van diabetes ontwikkelen. Bovendien is het belangrijk om te onthouden dat de belangrijkste risicofactoren voor diabetes type 2 - dieet en gewicht - niets te maken hebben met een slechte werking van het immuunsysteem, en deze factoren kunnen worden gecontroleerd met een gezonde levensstijl.
