Hoe vaak heb ik een Tetanus Booster Shot nodig?

Het wordt aanbevolen dat alle volwassenen om de tien jaar een tetanus-boost krijgen. Tetanus-opnamen zijn echter niet alleen tetanusfoto's. Ze worden bijna altijd gebundeld met een ander vaccin, tenzij je de injectie krijgt vanwege een diepe, vuile snee of een soortgelijke wond.
Het zijn niet alleen de roestige spijkers waar je je zorgen over moet maken. De bacteriën die tetanus veroorzaken, worden in veel delen van de omgeving aangetroffen en je kunt worden blootgesteld aan open wonden. Daarom is het belangrijk om op de hoogte te blijven van je boosterschoten.
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) is tetanus zeldzaam in de Verenigde Staten. Slechts ongeveer 30 gevallen worden jaarlijks gerapporteerd, bijna allemaal met volwassenen die nooit zijn gevaccineerd of hun 10-jarige booster hebben gekregen.

Over Tetanus

Tetanus, ook wel kaakjuw genoemd, is afkomstig van bacteriën die worden aangetroffen in bodem, stof en mest Clostridium tetani. De sporen bevinden zich overal in de omgeving en vormen pas de bacteriën nadat ze het lichaam zijn binnengedrongen.
De ziekte beïnvloedt het zenuwstelsel en leidt tot spierspasmen. Het sluit niet alleen je kaak dicht, maar dat is het meest bekende symptoom. Naast het niet kunnen openen van uw mond, kan tetanus het slikken bemoeilijken en nekstijfheid veroorzaken.
Bovendien ervaren sommige mensen spierkrampen in de buik. Deze spasmen komen voor in de spieren van de buikwand en niet in de darmen zoals andere vormen van krampen.
Na blootstelling kan het drie tot 21 dagen duren voordat de symptomen zich ontwikkelen. De timing hangt grotendeels af van de omvang en de duur van de besmetting van een wond. De gemiddelde incubatietijd is 10 dagen.
Indien onbehandeld, kan tetanus leiden tot epileptische aanvallen. Het veroorzaakt de dood bij 10 tot 20 procent van de mensen met onbehandelde, symptomatische ziekte, voornamelijk ouderen.

Booster-aanbevelingen

De meest voorkomende vaccins die tetanus bevat, zijn difterie en pertussis, beter bekend als kinkhoest. In het verleden werden deze DPT-opnames (difterie, pertussis en tetanus) genoemd. Typen, ze zijn aangeduid als:

• DTaP (difterie, tetanus en acellulaire pertussis) gebruikt voor de eerste vaccinatie
• Tdap (tetanus, difterie en acellulaire pertussis) gebruikt voor boosters
• Td (tetanus en difterie) gebruikt voor boosters

Boosters zijn wat je krijgt nadat je als kind de eerste vaccinatieserie hebt gekregen. Elke 10 jaar moet u een tetanusbooster krijgen van uw arts, ofwel de Tdap of de Td.
Vanwege de opkomst van kinkhoest - met name in Californië - hebben artsen Tdap-opnamen gegeven aan tieners en volwassenen, ten minste één keer tijdens hun routineuze 10-jarige boosterschema. Normaal gesproken zijn booster-opnames alleen voor tetanus en difterie.
Volksgezondheidsautoriteiten bevelen ook een booster-injectie aan als u een bijzonder vervelende open wond krijgt en het is vijf jaar of langer geleden dat uw laatste tetanus-injectie plaatsvond. Afhankelijk van hoe erg de verwonding is, kunt u ook een rechtstreeks beeld krijgen van het tetanusvaccin zonder de andere vaccins.

Immunisatieschema

De eerste DTaP-immunisaties beginnen wanneer kinderen slechts 2 maanden oud zijn, maar niet eerder dan 6 weken. Het schema van DTaP-opnamen voor jonge kinderen volgt meestal deze richtlijn:

• 2 maanden
• 4 maanden
• 6 maanden
• 15 tot 18 maanden (kan zo vroeg zijn als 12 maanden)
• 4 tot 6 jaar (direct rond de kleuterklas)

Jongeren krijgen een Booster Tdap-injectie van ongeveer 11 tot 12 jaar. Als ze dit missen, is het goed dat ze tussen 13 en 18 jaar een Tdap krijgen.
Het wordt aanbevolen dat volwassenen een Tdap-opname krijgen voor een van hun tetanus-boosters. Als u ouder bent dan 65 jaar, heeft u misschien niet de Tdap-injectie nodig, maar kunt u er een krijgen als uw arts vindt dat dit nodig is.

Transmissie risico

Velen van ons hebben geleerd dat je tetanus krijgt van roestige spijkers, maar het heeft meer te maken met het vuil op de nagel dan met de roest. Omdat de sporen die zich tot tetanus ontwikkelen overal aanwezig zijn, zijn er meer manieren dan één om de ziekte te krijgen.
De sporen van C. tetani algemeente vinden in de bodem en dierlijke uitwerpselen kunnen tot 40 jaar inactief maar infectieus blijven. De sporen kunnen in uw lichaam binnendringen door elke breuk in de huid, inclusief snijwonden, lekke banden, brandwonden en crush injury.
In zeldzame gevallen kan tetanus optreden bij schone oppervlakkige wonden in de bovenste laag van de huid of bij chirurgische of tandheelkundige procedures. Insectenbeten, samengestelde fracturen, chronische zweren en infecties, intraveneus drugsgebruik en intramusculaire injecties zijn minder vaak gelinkt aan tetanus.
Volksgezondheidsautoriteiten zullen vaak tetanus-boosters aanbieden na een natuurramp, inclusief overstromingen. Dit is een waarschuwende maatregel om het verhoogde risico op tetanusinfectie te verminderen. Het goede nieuws is dat je geen tetanus van iemand anders kunt krijgen omdat het geen besmettelijke ziekte is.

Een woord van heel goed

Het advies om op de hoogte te blijven van uw tetanusopnamen wordt om een ​​zeer goede reden gegeven. Tetanus is een ernstige ziekte en omdat het kan worden veroorzaakt door een dergelijke verscheidenheid aan factoren, worden boostervullingen elke 10 jaar aanbevolen. 
Als je een snit verdient die het waard is om te steken, moet je mogelijk ook een tetanus-injectie maken. De arts die je behandelt, moet kunnen beslissen of je de injectie nodig hebt of niet. Als ze er een aanbiedt, is het waarschijnlijk een goed idee om het te nemen.
10 vaccins die u nodig heeft als u reist