Een dag uit het leven van een ex-roker Twee weken rookvrij

Het fictieve verslag hieronder, geschreven in de eerste persoon, beschrijft wat een nieuwe ex-roker op twee weken rookvrij kan voelen, zowel fysiek als emotioneel.

*****

Ik weet niet waar ik dit idee vandaan heb, maar in het verleden dacht ik altijd dat als ik 10 dagen met roken kon stoppen, ik het zou laten likken. Vandaag is het veertien dagen geleden sinds mijn laatste sigaret, en ik heb in die tijd zoveel geleerd over herstel van nicotineverslaving. Ik begrijp nu dat genezing geleidelijk komt. Net toen ik leerde om elke activiteit in mijn leven te associëren met sigaretten, begrijp ik dat ik moet oefenen om die activiteiten te doen zonder een sigaret om mijn brein opnieuw te trainen.

Neem ochtenden, bijvoorbeeld. Het eerste waar ik aan denk als ik wakker word, is koffie ... en een sigaret. Na twee weken voel ik nog steeds sterke drang om 's ochtends (en andere keren gedurende de dag) het eerste te roken, maar het verlangen is niet zo scherp als tijdens de eerste week.

Mijn routine veranderen

Ik heb mijn ochtendroutine veranderd, wat lijkt te helpen. In plaats van te wachten tot de koffie gaat brouwen, krijg ik nu de koffie opgestart en ga ik naar de douche. Zodra ik handdoek, sla ik een nicotinepleister op. Tegen de tijd dat ik mijn koffie drink, is de spanning afgenomen en kan ik mijn dag met weinig tot geen ongemak voorbereiden..

Ik ben op internet aan het surfen geweest op zoek naar informatie over stoppen met roken en ben naar een forumcommunity gekomen voor mensen die stoppen met roken. Ik ben geen soort van groepsondersteuning, maar ik moet wel zeggen dat het lezen (en plaatsen) daar mijn oplossing met duizend procent heeft versterkt. Wetende dat anderen zich op dezelfde manier voelen als ik ben, om nog maar te zwijgen over het hele onderwijs en praktische tips over hoe om te gaan met nicotineontwenning, denk ik dat ik misschien voorgoed kan stoppen.

Stoppen met roken is een proces, geen evenement.

Het lezen van de verklaring hierboven op het forum bord was voor mij een echt lichtbolletje. In plaats van me verslagen te voelen omdat ik nog steeds sigaretten rook om twee weken rookvrij te zijn, heb ik geleerd dat het normaal is om op deze manier te voelen en elke rookvrije dag is een grote stap in de richting van permanente genezing.

Die nieuwe kennis heeft me in staat gesteld om te ontspannen en de dingen een dag per dag te nemen. En over tijd gesproken, ik besteed veel van het forum, maar ik beschouw het als een productieve investering in mijn herstel. Verbinden met andere mensen die stoppen, helpt me nu echt.

Enkele van de veranderingen die ik heb opgemerkt in rookvrije 14 dagen zijn:

• Ik kan opnieuw ruiken. Het verbaast me hoeveel ik eigenlijk miste. De wereld is een stinkende plek ... meestal op een goede manier, maar niet altijd. Ik ontdekte bijvoorbeeld dat de meeste van mijn kleding / jassen rook naar muffe sigarettenrook. Verschrikkelijk. Ik heb het meeste gewassen en chemisch gereinigd.
• Mijn smaakpapillen zijn terug. Het was interessant om de subtiele smaken van voedingsmiddelen zoals avocado en couscous opnieuw te ontdekken. Sommige voedingsmiddelen leken de smaak te missen toen ik rookte. Nu weet ik dat het alleen maar is dat ze werden gemaskeerd door de rookgordijn-tabak die tussen mij en de wereld werd gelegd.
• Trots op mezelf. Ik kan niet uitdrukken hoe trots ik ben dat ik gestopt ben met roken. Ik wilde dit zo lang doen en het gebeurt eindelijk. Ik voel me nog steeds breekbaar en bang als ik eraan denk om nooit meer te roken, maar mensen op het forum vertellen me dat ik me moet concentreren op vandaag en de rest zal op zijn plaats vallen, dus dat is wat ik aan het doen ben. Het werkt tot nu toe.

Vanavond ga ik uit eten om het merk van twee weken te vieren. Ik ga bij mijn maaltijd geen wijn drinken omdat het een grote trigger is om voor mij te roken, en ik wil het niet snel met alcohol pushen. Ik ga wel hebben wat ik wil eten, en kan zelfs uitgeven bij het dessert.

Ik weet dat ik nog niet uit het bos ben, maar ik begin me te realiseren dat ik geen wilskracht heb. Ik ben verslaafd aan een krachtig medicijn (nicotine).

Herstel vereist geduld om te leren de relatie die ik had met roken te veranderen en te oefenen zonder te leven. Als ik dat doe zolang als het voor mij nodig is om te genezen, ben ik vrij. Dat is mijn doel en ik begin te geloven dat ik het kan bereiken!

See ook: A Day in the life of een ex-roker: Quit Day