Verslaving en de kracht van ontkenning
Acceptatie is de sleutel tot het accepteren en begrijpen van de realiteit, het maken van veranderingen en het plannen van de toekomst. Wanneer we ons in een inhoudelijke staat bevinden, komt acceptatie vanzelf. Maar wanneer we pijn hebben, kan acceptatie veel moeilijker zijn en kunnen we een staat van ontkenning ingaan.
Wat is Ontkenning?
Ontkenning is een toestand waarin je ontkent of vervormt wat er werkelijk gebeurt. Je zou het probleem kunnen negeren, de zorgen van mensen minimaliseren of anderen de schuld geven voor eventuele problemen. Op het gebied van verslaving, of het nu gaat om alcohol of gokken, is ontkenning een krachtig mechanisme om de waarheid onder ogen te zien.
Ontkenning is heel gebruikelijk, vooral bij mensen die worstelen met verslavend gedrag. Niemand wil identificeren als alcoholist, drugsverslaafde of gokverslaafde; ontkenning stelt hen in staat de realiteit meer flatterend te maken. Bij ontkenning kan een persoon zijn toevlucht nemen tot verschillende gedragingen, waaronder:
- Het minimaliseren: Als de verslaving is opgevoed, kan de persoon doen alsof je dingen buitenproportioneel of overdreven uitspuwt. Hij of zij kan dingen zeggen als "het is niet zo slecht" of "mensen doen veel meer dan ik".
- rationaliseren: De verslaafde persoon zal haar verslaving rationaliseren door te zeggen dat ze gestresst is en een beetje hulp nodig heeft om door te komen of dat ze een beloning heeft verdiend voor haar harde werk.
- Self-Deception: Zelfbedrog is een krachtig ontkenningsmechanisme waarbij het individu zichzelf ervan overtuigt dat de dingen niet zo slecht of zo ernstig zijn als ze werkelijk zijn.
Verslaafden gebruiken ontkenning om door te gaan met verslavend gedrag. Voortdurende ontkenning kan destructieve gevolgen hebben, van gezondheidsproblemen tot beschadigde relaties.
Hoe ontkenning kan worden overwonnen
Helaas is het overwinnen van ontkenning geen eenvoudig proces. Voor iemand met een verslaving duurt het vaak "op de bodem kloppen", of het leven wordt zo moeilijk dat de persoon gedwongen wordt om het hoofd te bieden aan de realiteit van haar problemen. Het is een kans om de situatie te accepteren, hulp te zoeken en vooruit te komen.
Er zijn andere methoden die kunnen helpen om ontkenning te beëindigen door de realiteit te benadrukken, zoals:
- Behandeling: Een verslavingstherapeut kan verslaafden helpen hun problemen onder ogen te zien
- journaling: Het bijhouden van een dagboek over verslavend gedrag, of het nu gaat om het opschrijven van hoeveel drankjes je elke dag hebt of hoeveel geld je uitgeeft aan het casino, kan een echt bewijs zijn van de omvang van het probleem..
- gevolgen: Negatieve gevolgen, zoals de uitputting van een bankrekening, het einde van een relatie of het verlies van een baan als gevolg van verslaving, kunnen een belangrijke wake-up call zijn
- Opleiding: Veel mensen realiseren zich eenvoudigweg niet dat ze verslaafd zijn, maar door het lezen van voorlichtingsmateriaal over specifieke verslavingen, kunnen ze bepaalde gedragingen op zichzelf herkennen
Ontkenning is een krachtig coping-mechanisme dat verslaafden kunnen gebruiken om hun verslaving te rechtvaardigen of te rationaliseren. Dit is een toestand die kan variëren in duur; voor sommigen is het misschien maar een paar weken. Voor anderen kan het maanden of zelfs jaren duren. Zolang deze toestand aanhoudt, kan de behandeling niet serieus beginnen en zal deze vaak eindigen in een terugval.
Met therapie en ondersteuning kan de verslaafde realiteit beginnen te accepteren en de eerste belangrijke stappen zetten naar volledig herstel.
