Startpagina » verslaving » Een open brief aan niet-rokers, familie en vrienden

    Een open brief aan niet-rokers, familie en vrienden

    Als u een roker bent, kunt u met deze voorbeeldbrief aan uw vrienden en familie vertellen wat stoppen betekent voor u en hen helpen te weten hoe zij u het beste kunnen ondersteunen en helpen tijdens het proces.

    Voorbeeldbrief

    Geachte______,

    Ik sta op het punt om mijn leven ten goede te veranderen. Ik ga stoppen met roken. Ik wilde deze brief gewoon aan u schrijven, zodat u weet wat u de komende maand of zo kunt verwachten, omdat het proces van nicotineontwenning een grote uitdaging voor mij en voor degenen om me heen kan zijn. (De meeste mensen realiseren zich dit niet, maar nicotineverslaving is letterlijk een van de moeilijkste medicijnen om te schoppen, zelfs harder dan heroïne, vanwege hoe ingeworteld in ons leven het gewoonlijk is).

    Iedereen reageert anders op de ontwenningsverschijnselen, maar verwacht in het algemeen gedurende de eerste twee weken (Hell Week and Heck Week) niet veel van mij. Ik zal hoogstwaarschijnlijk niet mijn normale ik zijn. Al mijn aandacht zal letterlijk worden opgenomen door te vechten tegen de fysieke en mentale drang om te roken. Ik mag huilen, ik mag schreeuwen, ik mag je negeren. Het ergste van alles is dat ik kwetsende dingen tegen je kan zeggen, maar ik wil dat je weet dat dit de nicotine is die praat, niet mijn hart. Ik verontschuldig me achteraf, als het gif mijn lichaam heeft verlaten en mijn geest is verdwenen, maar onthoud alsjeblieft dat ik van je hou, en laat het van je af rollen.

    Je moet weten dat wanneer een roker stopt, het lichaam en de geest bijna alles zullen proberen om de gebruiker te misleiden tot het nemen van nog een trekje. Ik kan rationaliseren dat "nu geen goed moment is". Ik twijfel aan de waarde van mijn bestaan. Ik zou kunnen praten over een gevoel van leegte en verlies. Mijn lichaam kan pijnen en pijnen ontwikkelen. Ik kan misschien niet slapen. Ik kan doen alsof de pijn die ik ervaar jouw schuld is.

    Houd er rekening mee dat ik dit voor mij doe, niet voor jou. Op deze belangrijke manier moet ik zelfzuchtig zijn, zodat ik de nicotine geen reden kan geven om de schuld op iemand anders te leggen. Dus je moet je niet verantwoordelijk voelen voor mijn ongemak en depressie. Zelfs als je het gevoel hebt dat je het niet kunt uitstaan ​​om me zo te zien, wat je ook doet, vertel me niet dat het goed is om te roken, alleen maar om de pijn te stoppen. Je moet sterk zijn als ik zwak ben, dus ga niet akkoord met een "junkie-gedachte" die ik misschien bedacht.

    Hier zijn 10 dingen die je kunt doen om te helpen:

    • Wees erbij als ik een knuffel nodig heb, maar wees niet gekwetst als ik je weg duw.
    • Als ik zeg dat je me met rust moet laten, geef me dan ruimte, maar ga niet te ver ... Ik moet weten dat je in de buurt bent, wat de nicotine ook zegt.
    • Probeer niet met mij te discussiëren als ik begin te rationaliseren ... stilte is een krachtiger boodschap.
    • Vermijd het onderwerp sigaretten (omdat ik ze probeer uit te schakelen), tenzij ik het eerst ter sprake breng.
    • Doe je best om te doen alsof alles normaal is. Hoe "normaaler" je acteert, hoe sneller ik er kom.
    • Bedenk bewust niet om mij in situaties te brengen waarin ik in de aanwezigheid van rokers zal zijn. Dit kan betekenen dat je favoriete restaurants of bars vermijdt, of dat je een tijdje met bepaalde vrienden rondhangt.
    • Vermijd bewust voorkomen dat ik in stressvolle situaties terechtkom ... als iets stressvol een paar weken kan worden uitgesteld, probeer dat dan alsjeblieft. Zo niet, probeer me dan te kussen.
    • Help me situaties met "trigger" te vermijden ... plaatsen of activiteiten waar ik meestal oplicht. (Plan bijvoorbeeld geen lange autoritten voor de komende weken als ik meestal in de auto rook).
    • Vertel me gewoon dat het beter zal worden, dat de leegte en pijn zullen vervagen, dat je van me houdt, en dat deze moeite het waard is.
    • Vertel me dat ik sterk ben. Zeg me dat je trots op me bent. Maar zeg ook, je zult er zijn, ongeacht wat ik zeg of doe.

    Ik wilde je gewoon voorbereiden, want de eerste paar weken zijn meestal het ergste, maar wees je ervan bewust dat het niet opeens beter wordt ... het zal een geleidelijk proces worden.

    Houd er ook rekening mee dat terwijl ik dit voor mij doe, jij en de mensen in mijn omgeving er ook van zullen profiteren. Ik zal vrij zijn van de boeien van het moeten weten waar de dichtstbijzijnde sigarettenwinkel is. Ik zal vrij zijn van de geur en vlekken. Ik zal vrij zijn van een vroege dood. En ik zal vrij zijn om meer quality time door te brengen met de mensen waar ik van hou.
    Bij voorbaat dank voor het feit dat je sterk genoeg bent om van me te houden en me hiermee kunt helpen.
    Liefde, _______