Een ongeldige omgeving kan een oorzaak zijn van een borderline-stoornis

Opgroeien in een omgeving die als ongeldig wordt ervaren, is een factor die vaak wordt besproken als een bijdrage aan de ontwikkeling van borderline-persoonlijkheidsstoornis (borderline personality disorder - BPD). In combinatie met een genetische neiging om over-emotioneel te zijn, wordt een ongeldige omgeving theoretiseerd als een van de twee belangrijkste oorzaken van BPS.

Hoe een ongeldige omgeving eruit ziet

In die zin betekent het ongeldig maken van middelen om de fundering of de realiteit van iemands gevoelens aan te vallen of te betwijfelen. Dit kan worden gedaan door de gevoelens van een ander te ontkennen, te bespotten, te negeren of te beoordelen. Ongeacht de middelen is het effect duidelijk: de gevoelens van de persoon zijn "fout".

Een omgeving die als ongeldig wordt ervaren, betekent over het algemeen dat het kind opgroeit met het gevoel dat zijn emotionele reacties niet correct zijn of in de normale gang van zaken worden beschouwd. In de loop van de tijd kan dit leiden tot verwarring en een algemeen wantrouwen jegens iemands eigen emoties.

Ongeldigheid kan subtiel zijn

Een ongeldige omgeving is niet hetzelfde als een abusieve omgeving, hoewel misbruikrelaties zeker ongeldig zijn. Invalidatie kan vrij subtiel zijn en kan een algemene manier van interactie weerspiegelen. Het wordt over het algemeen gekenmerkt door intolerantie van de uitdrukking van emotionele ervaringen, die vaak tot extreme vertoningen van emotie leidt.

Marsha M. Linehan, een borderline persoonlijkheidsstoornis-clinicus, en onderzoeker stelden het idee voor dat de ontwikkeling van BPD plaatsvindt tijdens de ontwikkelingsjaren, waarbij het kind de boodschap ontvangt dat hij of zij intern moet leren omgaan met emoties en zonder ondersteuning van zijn of haar haar ouders. Het resultaat is dat het kind nooit leert haar eigen emoties te reguleren of te tolereren, en niet leert hoe de problemen op te lossen die deze emoties aanwakkeren..

Sommige lofvormen kunnen ook ongeldig zijn

Validatie is niet hetzelfde als lof; het is meer een erkenning van de persoon, terwijl lof slechts een compliment is. Iemand valideren betekent het erkennen van de betreffende gevoelens, ongeacht of u het eens bent met hoe de ander zich voelt of niet.

Lof spreekt de actie of het gedrag aan zonder de emotie erachter aan te pakken. Lof kan ook ongeldig worden verklaard, want hoewel het gedrag van een kind wordt erkend en versterkt, wordt de inspanning of het negatieve gevoel dat ze hebben niet aangepakt. Hierdoor kan het kind het gevoel krijgen dat zijn totale ervaring niet wordt geaccepteerd of zelfs wordt afgewezen.

Voorbeeld van ongeldigheid vermomd als lof

Een paar voorbeelden kunnen helpen om veel beter uit te leggen hoe validatie verschilt van lof en hoe ongeldigmaking echt vermomd kan worden als lof..

Een jong kind gaat op de eerste schooldag alleen naar de klas, hoewel ze bang is. Haar prijzen zou eenvoudig zijn: "Goed gedaan!" Aan de andere kant: "Je was zo moedig om erin te gaan, ook al was je bang. Het kon niet eenvoudig zijn geweest. Wat een goed werk deed je, "valideert de verontrustende gevoelens, opmerkingen over de moeite die het kostte om die gevoelens te overwinnen, en prijst de moeite.

Het is echter mogelijk om te prijzen terwijl tegelijkertijd ongeldig wordt gemaakt: "Goed gedaan. Zie je nu niet hoe dom je was? "Deze reactie maakt de gevoelens van het kind ongeldig door ze" dwaas "te noemen, ondanks de lof van het gedrag.

"Verborgen" ongeldig

Degenen die opgroeien met ongeldige opmerkingen, vooral die welke zijn vermomd als lof en steun, kunnen het moeilijk vinden om het verschil tussen deze opmerkingen en de validatie van opmerkingen te zien. Niet alleen voelt het kind het ongemak dat afkomstig is van invalidatie vermomd als lof, maar degenen die niet direct betrokken zijn bij de dynamiek, zullen dit misschien ook niet erkennen. Andere volwassenen, in plaats van de impact te erkennen die deze ongeldige opmerkingen vermomd als lof voor een kind hebben, zou de resulterende onzekerheid of verdriet van het kind kunnen afwijzen als "overgevoeligheid" van het kind in plaats van gebrek aan attentheid van de kant van het kind van de ouder.

Perceptie is ook een factor 

Het is belangrijk om te onthouden dat mensen de neiging hebben relaties en interacties anders te ervaren. Dit betekent dat wat een persoon ervaart als een invaliderende omgeving, niet noodzakelijkerwijs als zodanig wordt ervaren door een ander. Het is mogelijk dat individuele temperamenten de algemene gevoeligheid van een persoon voor invaliditeit beïnvloeden, maar iedereen heeft momenten waarop ze kwetsbaarder of gevoeliger zijn.

Het is echter belangrijk om op te merken dat invaliditeit - wat betreft de ontwikkeling van een borderline persoonlijkheidsstoornis - geen periodieke ervaring is, maar een alomvattende. Het is niet één ongeldige ervaring die tot BPD leidt, maar eerder een complexe en herhaalde blootstelling aan situaties waarin gevoelens en gedachten eenvoudig als onbelangrijk worden beschouwd.