Effecten van Dissociatieve Geneesmiddelen
Er wordt aangenomen dat PCP, ketamine en DXM en andere dissociatieve geneesmiddelen werken door het chemische glutamaat door de hersenen te verstoren. Volgens het National Institute on Drug Abuse onderzoek heeft glutamaat invloed op de cognitiefuncties, emoties en perceptie van pijn van de persoon.
Dissociatieve geneesmiddelen veranderen ook de werking van dopamine, een neurotransmitter die het gevoel van euforie veroorzaakt dat geassocieerd wordt met drugsmisbruik.
Hoewel ook geclassificeerd als een dissociatieve drug, salvia divinorum beïnvloedt het brein anders. Het werkt door de kappa-opioïde receptor op zenuwcellen te activeren. Dit is een andere set receptoren dan degene die worden geactiveerd door opiaten zoals morfine en heroïne.
Kortetermijneffecten
Gebruikers van dissociatieve geneesmiddelen rapporteren visuele en auditieve vervormingen en een gevoel van zweven. Ze rapporteren ook gevoelens van dissociatie of het gevoel afstand te nemen van de realiteit.
Gebruikers melden ook gevoelens van angst, verminderde motorische functies en geheugenverlies. Sommigen rapporteren lichamelijke tremoren en gevoelloosheid. De intensiteit van deze effecten kan worden gerelateerd aan de hoeveelheid medicijn die de gebruiker neemt. Net als de effecten van hallucinogenen zijn de effecten van dissociatieve geneesmiddelen ook onvoorspelbaar.
Gewoonlijk beginnen de effecten van dissociatieve geneesmiddelen binnen enkele minuten na inname en duren ze enkele uren. Sommige gebruikers hebben echter gemeld dat ze de effecten dagen na inname voelen.
Hier is een meer uitgebreide lijst van de kortetermijneffecten van dissociatieve geneesmiddelen, geleverd door de NIDA.
Algemene gemeenschappelijke effecten
Lage tot matige doseringen
- Doof gevoel
- Verlies van coördinatie, desoriëntatie en verwarring
- Duizeligheid, misselijkheid, braken
- Veranderingen in zintuiglijke waarnemingen (zicht, geluid, vormen, tijd, lichaamsbeeld)
- hallucinaties
- Gevoelens van onthechting van zichzelf en de omgeving
- Verhoogde bloeddruk, hartslag, ademhaling en lichaamstemperatuur
Hoge doses
- hallucinaties
- Geheugenverlies
- Lichamelijk leed, inclusief gevaarlijke veranderingen in bloeddruk, hartslag, ademhaling en lichaamstemperatuur
- Gemarkeerde psychische problemen, waaronder gevoelens van extreme paniek, angst, angst, paranoia, onkwetsbaarheid, overdreven kracht en agressie
- Gebruik met hoge doses alcohol of andere depressiva kan leiden tot ademnood of arrestatie, met de dood tot gevolg
Elk afzonderlijk dissociatief geneesmiddel kan zijn eigen afzonderlijke effecten hebben naast de bovengenoemde algemene effecten.
PCP bij gematigde tot hoge doses kan epileptische aanvallen of ernstige spiersamentrekkingen veroorzaken. Gebruikers kunnen agressief of gewelddadig worden en kunnen psychotische symptomen ervaren die lijken op schizofrenie.
Ketamine kan bij matige tot hoge doses sedatie, immobiliteit en geheugenverlies veroorzaken. Sommige gebruikers melden een bijna-doodervaring bekend als een "K-gat", waarin ze gevoelens van bijna complete sensorische onthechting hebben.
Salvia-gebruikers rapporteren emotionele stemmingswisselingen, variërend van verdriet tot ongecontroleerd gelach. Deze effecten zijn extreem intens, maar duren slechts een korte tijd (meestal tot 30 minuten).
Effecten van DXM
Hoewel veilig en effectief als het wordt gebruikt zoals het wordt bedoeld als een middel tegen hoest, kan DXM (dextromethorfan) soortgelijke effecten hebben als PCP en ketamine wanneer het wordt ingenomen in overmatige doses (200 tot 1500 milligram).
Omdat DXM het vaakst wordt misbruikt in de vorm van hoestsiroop, die ook antihistaminica kan bevatten, kunnen de gevolgen van misbruik ook risico's van ademhalingsproblemen, toevallen en verhoogde hartslag omvatten.
Lange termijn effecten
Sommige gerapporteerde langetermijneffecten van dissociatief drugsgebruik omvatten geheugenverlies, spraakmoeilijkheden, depressie, suïcidale gedachten, angst en sociale terugtrekking. Sommige van deze kunnen naar verluidt een jaar of zelfs langer aanhouden na het stoppen van de medicijnen.
Gebruikers kunnen ook tolerantie ontwikkelen voor dissociatieve geneesmiddelen en wanneer chronische gebruikers stoppen, kunnen ze ontwenningsverschijnselen ervaren, zoals hunkering, hoofdpijn en zweten..
Volgens het National Institute on Drug Abuse zijn de langetermijneffecten van de meeste dissociatieve geneesmiddelen nog niet systematisch onderzocht door onderzoekers. Daarom is de volledige omvang van de langetermijneffecten van deze klasse van geneesmiddelen nog steeds niet volledig begrepen.
