Beeldvorming toont patronen van hersenschade bij alcoholisten
Dankzij innovaties op het gebied van beeldvormingstechnieken hebben alcoholonderzoekers onderzocht hoe alcohol de interne organen, zoals de hersenen en de lever, beschadigt. Met behulp van computed tomography (CT), magnetic resonance imaging (MRI) en diffusie tensor imaging (DTI), vinden onderzoekers directe effecten van chronisch drinken.
Beeldvormingsonderzoeken hebben een consistent verband aangetoond tussen zwaar drinken en fysieke hersenschade, zelfs in de afwezigheid van andere gebruikelijke symptomen van ernstig alcoholisme - chronische leverziekte of door alcohol geïnduceerde dementie.
Hersenkrimp en alcoholisch gedrag
De waargenomen krimp lijkt uitgebreider in de cortex van de frontale kwab, die wordt verondersteld de zetel te zijn van hogere intellectuele functies. Deze krimp neemt over het algemeen met de leeftijd toe, althans bij mannen.
Herhaalde beeldvorming van een groep alcoholisten die gedurende een periode van vijf jaar bleven drinken, toonde een progressieve hersenkrimp die de normale leeftijdsgerelateerde krimp aanzienlijk overschreed. De mate van frontale cortex-krimp correleert nauw met de hoeveelheid alcohol die wordt geconsumeerd.
Maar deze krimp is ook waargenomen in diepere hersengebieden, inclusief hersenstructuren die met geheugen zijn geassocieerd, evenals in de kleine hersenen, wat helpt de coördinatie en balans te reguleren.
De hersenen proberen deze verliezen te compenseren door hersengebieden te activeren om de taken uit te voeren die normaal door de gekrompen gebieden worden gedaan. Functionele MRI toont meer gebruik van sommige gebieden in de alcoholische proefpersonen in vergelijking met controlepersonen. Dit stelt alcoholisten in staat om hun prestaties te handhaven, zelfs als hun hersenen gewond raken door de alcohol.
Omkeren van de effecten
Een belangrijk doel van imaging in alcoholisme-onderzoek is het detecteren van veranderingen in specifieke hersengebieden die kunnen worden gecorreleerd met alcoholgerelateerd gedrag. Beeldvorming van het cerebellum heeft zowel krimp als een verminderde bloedtoevoer in verband gebracht met een verminderd evenwicht en looppatroon. Dit kan leiden tot vallen, vooral bij oudere alcoholisten.
Onderzoekers zijn het niet eens over het effect van deze hersenkraaiing op geheugenverlies en probleemoplossende vaardigheden. Sommige studies laten geen effect zien, terwijl andere een verlies hebben gerapporteerd in die vaardigheden die samenhangen met door alcohol veroorzaakte hersenkrimp.
Deze effecten worden echter meestal omgekeerd door alcoholonthouding. Zelfs stoppen met drinken gedurende drie tot vier weken heeft aangetoond dat het de effecten op geheugenverlies en probleemoplossende vaardigheden tenietdoet. MRI vertoont enig herstel van het weefselvolume na een periode van onthouding. Maar wanneer een alcoholist terugkeert naar drinken, tonen ze verdere verminderingen in het hersenweefselvolume.
"Meer recente ontwikkelingen in beeldvormingstechnieken stellen onderzoekers in staat om alcoholafhankelijkheid zelf te bestuderen. Wetenschappers beginnen de effecten van alcohol op stemming, emotionele toestanden, hunkering en cognitie te meten, terwijl ze tegelijk de metabolische, fysiologische en neurochemische functie in de hersenen beoordelen", zei NIAAA Directeur Enoch Gordis, MD "Deze innovaties in beeldvormingstechnologie zullen niet alleen helpen op het gebied van alcohol, maar ook op alle gebieden van de geneeskunde waar biologie en gedrag zo nauw met elkaar verbonden zijn."
