De effecten van ecstasy (MDMA)

Methyleendioxymethamfetamine (MDMA), beter bekend als Ecstasy of Molly, is een synthetisch medicijn dat is afgeleid van amfetamine en dat zowel een stimulerend middel als een hallucinogeen is. Mensen hebben de neiging om het recreatief te gebruiken vanwege de vele effecten die het kan produceren binnen een uur na inname van een enkele dosis, zoals gevoelens van mentale stimulatie, verminderde angst en verhoogde zintuiglijke waarneming. Zoals bij elke straatdrug komt echter het gebruik van MDMA met opmerkelijke risico's.

Geschiedenis

Het Duitse farmaceutische bedrijf Merck ontwikkelde MDMA voor het eerst in 1912 als een farmaceutische verbinding die kan worden gebruikt om andere medicijnen te ontwikkelen om de bloeding onder controle te houden. Ze realiseerden zich al snel dat het hallucinogene eigenschappen had en patenteerde het in 1914, hoewel het medicijn enkele tientallen jaren niet verder ontwikkeld was.

Jaren vijftig en zestig

Tijdens de Koude Oorlog testten het Amerikaanse leger en de Central Intelligence Agency (CIA) MDMA, samen met andere hallucinogene drugs, voor gebruik bij psychologische oorlogsvoering.

Jaren zestig en zeventig

Een klein aantal psychiaters begon met het geven van MDMA aan hun patiënten als een manier om hun remmingen te verminderen tijdens psychotherapie, ook bekend als counseling of praattherapie. Ondanks het feit dat MDMA niet werd goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA), geloofden deze artsen dat het de remmingen van hun patiënten verlaagde, waardoor ze opener en eerlijker praatten.

Jaren 1970 en 1980

Deze periode was de hoogtijdagen van MDMA toen het een regulier straatvirus werd dat verband hield met muziekfestivals, raves, concerten en clubs.

In 1985 plaatste de Amerikaanse Drug Enforcement Administration (DEA) MDMA op de lijst met Schedule I-medicijnen, wat betekent dat het niet wordt gebruikt om een medische aandoening te behandelen en het heeft een hoog potentieel voor misbruik.

Vandaag

MDMA staat nog steeds op de lijst van Schedule I-medicijnen. Er worden momenteel studies uitgevoerd om te zien of het effectief is bij de behandeling van angst bij mensen met een terminale ziekte, evenals bij mensen met posttraumatische stressstoornis (PTSS).

Andere veel voorkomende namen voor MDMA zijn onder andere:

Adam
Bonen
helderheid
E
Omhelzing
Dol op drugs
Molly
Rollen
Scooby-snacks
Sneeuwbal
X, E, XE of XTC

Hoe het werkt

Vaak geproduceerd als een kleurrijke tablet en bedrukt met een logo, kan MDMA ook in capsule-, poeder- of vloeibare vorm komen. Het werkt door het stimuleren van de activiteit van drie 'feel-good' hersenchemicaliën die neurotransmitters worden genoemd-dopamine, serotonine en norepinephrine. Deze chemicaliën spelen een rol in verschillende functies, zoals stemming, energieniveau, eetlust, vertrouwen, seksuele activiteit, emoties en slaap. De effecten duren drie tot zes uur.

Wat is serotonine?

Kortetermijneffecten

MDMA kan in slechts 15 minuten de positieve effecten produceren waar mensen het voor nemen, maar het kan ook verschillende negatieve effecten veroorzaken.

Positieve effecten

Mentale stimulatie
Een verhoogd gevoel van welzijn
Emotionele warmte
empathie
Minder gereserveerd voelen
Verminderde angst
Verhoogde energie
Verbeterde zintuiglijke waarneming

Negatieve effecten

Misselijkheid
Rillingen of opvliegers
zweten
Tanden balde
Spierkrampen of stijfheid
Verlies van eetlust
Ongeorganiseerd denken
uitdroging
Rusteloze benen
Agitatie

De effecten van MDMA op de hersenen

Risico's

MDMA is geen onschuldige drug - er zijn ernstige risico's verbonden aan het nemen ervan, inclusief niet weten wat erin zit, hyperthermie, cardiovasculaire effecten, verminderde mentale vermogens, risicovol gedrag en overdosis.

Onbekende inhoud

Het merendeel van de huidige MDMA bevat andere mogelijk gevaarlijke medicijnen of stoffen zoals badzout, cafeïne, PCP of cocaïne en kan zeer weinig of geen echte MDMA bevatten. Dit is gevaarlijk, omdat u niet zeker weet wat u binnenkrijgt of hoe uw lichaam zal reageren en vanwege de mogelijke interacties die kunnen optreden tussen de ingrediënten, evenals andere stoffen die u gebruikt met MDMA, zoals alcohol. , medicijnen of andere drugs.

hyperthermie

MDMA wordt vaak gebruikt tijdens activiteiten met hoge energie, zoals dansen op clubs of muziekfestivals. Het beperkt echter het vermogen van uw lichaam om uw temperatuur te regelen, dus wanneer u gedurende langere tijd intensief actief bent, loopt u een hoger risico om hyperthermie te ontwikkelen, een aandoening waarbij uw lichaamstemperatuur te hoog wordt..

Gelukkig is hyperthermie zeldzaam, maar het moet onmiddellijk worden behandeld omdat het snel kan leiden tot spierafbraak, wat vervolgens kan resulteren in nier-, lever- of hartfalen..

Cardiovasculaire effecten

Als u het regelmatig gebruikt, kan het gebruik van MDMA ervoor zorgen dat uw hart niet meer efficiënt werkt, een bijzonder gevaarlijk effect als u zich ook bezighoudt met zware activiteiten..

Verminderde geestelijke vermogens

In de uren nadat u MDMA heeft ingenomen, zijn uw geestelijke vermogens aanzienlijk verminderd, zoals het verwerken van informatie, geheugen, concentratie en uw vermogen om beweging te beoordelen. Dit onderstreept hoe gevaarlijk het is om deel te nemen aan activiteiten zoals autorijden terwijl u onder invloed van MDMA bent.

Hoe lang blijft MDMA in uw systeem?

Risicogedrag

Omdat MDMA je remmingen vermindert en gevoelens van vertrouwen en emotionele warmte veroorzaakt, heb je meer kans om deel te nemen aan onveilige seksuele activiteiten die kunnen leiden tot het krijgen (of geven) van een seksueel overdraagbare aandoening (SOA) zoals hepatitis of HIV.

Het risico dat u zich bezighoudt met onveilig drugsgebruik, zoals uzelf injecteren met een vuile naald, is ook groter.

Overdose

Omdat je lichaam MDMA snel absorbeert, heeft het ook een moeilijke tijd om het te metaboliseren. Dit betekent dat het nemen van meer doses kan leiden tot nog slechtere cardiovasculaire en / of negatieve effecten of tot een overdosis, wat levensbedreigend kan zijn. Het gebruik van andere drugs of alcohol met MDMA verhoogt dit risico.

Symptomen van overdosis zijn onder meer:

Hoge bloeddruk
Je zwak voelen
Paniekaanvallen
Verlies van bewustzijn
Epileptische aanvallen

Lange termijn effecten

Tot een week na het gebruik van MDMA voelen veel mensen zich nog steeds angstig, rusteloos, prikkelbaar en verdrietig, evenals geheugen- en concentratieproblemen en gebrek aan seksplezier. Evenzo zijn toegenomen angst, impulsief gedrag, agressie, slaapstoornissen, gebrek aan eetlust en hartaandoeningen waargenomen bij reguliere MDMA-gebruikers.

Het is niet duidelijk of al deze effecten strikt van MDMA-gebruik zijn. Sommigen van hen kunnen gerelateerd zijn aan andere medicijnen die mensen vaak samen met MDMA gebruiken, zoals alcohol of marihuana. Deze effecten kunnen ook worden toegeschreven aan de andere (vaak onbekende) ingrediënten die worden aangetroffen in MDMA.

Wanneer kan ik hulp krijgen?

Wanneer u MDMA gebruikt, geeft uw brein een stroom neurotransmitters vrij die de opbeurende effecten van het medicijn teweegbrengen. Naderhand vindt u het misschien moeilijk om dezelfde niveaus van geluk te bereiken, omdat uw hersenen de serotoninelevering hebben uitgeput. Dit kan leiden tot ontwenningsverschijnselen zoals angst, verwarring, slapeloosheid, slecht geheugen, vermoeidheid, concentratiestoornissen en zelfs depressie. Een steeds groter wordende wens voor het medicijn is de natuurlijke volgende stap.

Behandeling is belangrijk

Als u ontwenningsverschijnselen heeft, is het cruciaal dat u een behandeling krijgt. Dit zal u helpen te leren hoe u kunt stoppen met het gebruik van MDMA, vermijdt het te vervangen door andere medicijnen en uw geestelijke gezondheid te verbeteren.

Heb je een probleem met drugsmisbruik ontwikkeld?